Πώς οι τράπεζες έριξαν τον Καραμανλή

Μάλιστα μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και συγκροτήματα που ελέγχουν οι τράπεζες μέσω των «θαλασσοδανείων» που τους έχουν παραχωρήσει και οι εκδότες και καναλάρχες αδυνατούν να αποπληρώσουν, διαχέεται ένα κλίμα συνεχούς τρομοκρατίας προς τους πολίτες περί μονοδρόμου των Μνημονίων και αγωνίας για την επόμενη δόση.

Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα κλίμα εμπεδωμένης χρεοκοπίας για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά την τελευταία διετία, που κάνει απολύτως ακατανόητη την στρατηγική των τραπεζιτών. Σήμερα όμως από το Newbomb.gr, κάνουμε απολύτως διάφανα τα κέρδη που τζιράρουν οι τραπεζίτες όλα αυτά τα χρόνια και γιατί είχαν απολύτως συγκεκριμένο συμφέρον να «γκρεμίσουν» τον Καραμανλισμό και να διατηρούν με κάθε τρόπο και μέσο τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζοντας τις πρακτικές Παπακωσταντίνου και Βενιζέλου σε συνθήκες χρεοκοπίας για την Ελλάδα.

Ο «δράκος» βρίσκεται στα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου, που κάθε τόσο από το υπουργείο Οικονομικών και τον ΟΔΗΧΧ, δημοπρατούνται για να καλύψουν άμεσες και έκτακτες ανάγκες του Δημοσίου. Πληρωμές μισθών και συντάξεων , δαπάνες λειτουργίας κ.λ.π

Τα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου καλύπτονται κατά βάση από ελληνικές τράπεζες. Και πως γίνεται αυτό αφού οι εγχώριες τράπεζες μας δηλώνουν σχεδόν χρεοκοπημένες , δεν μπορούν δανείσουν επιχειρήσεις, ούτε να χρηματοδοτήσουν πλαφόν, χρειάζονται μάλιστα συνεχείς ενέσεις ρευστότητας;

Προσέχτε οι σύγχρονοι «μαυραγορίτες» και δοσίλογοι πώς λειτουργούν.

Το Νοέμβριο του 2008 η τότε κυβέρνηση Καραμανλή , με τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε από την κατάρρευση της Lehman Brothers στην Αμερική σε πλήρη εξέλιξη, θέλησε να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδος, ούτως ώστε να μην υπάρξει καμιά επιβάρυνση στην πραγματική οικονομία από την επίπτωση της κρίσης στις διεθνείς χρηματαγορές. Στις 11 Νοεμβρίου του 2008 , έφερε στη Βουλή , προς συζήτηση, πρόταση για την παροχή στήριξης στις ελληνικές τράπεζες 28δις ευρώ, σε ρευστό και εγγυήσεις, με κρατική κάλυψη. Που σημαίνει ότι στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν αποπληρώσουν τα δάνεια που θα πάρουν στη βάση της αξιοποίησης των κρατικών εγγυήσεων, θα αποπληρωθούν τα χρέη από τον κρατικό προϋπολογισμό, απ' όλους μας δηλαδή.

Στο σχετικό νόμο τότε (Ν. 3723 ΦΕΚ 250-9 ΔΕΚ 2008) υπήρχε προαπαιτούμενο για τις εγγυήσεις αυτές ότι θα χρησιμοποιηθούν για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας. Αναφερόταν συγκεκριμένα ότι οι τράπεζες οφείλουν να χρησιμοποιούν το προϊόν των εγγυήσεων για χορήγηση δανείων , στεγαστικών και προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς (προνομιακούς) όρους.

Η διάταξη αυτή , περιοριστική για τις τράπεζες ως προς την διαχείριση των εγγυήσεων , κάθε άλλο παρά θεωρήθηκε ευνοϊκή από την Ένωση Τραπεζών. Η κυβέρνηση Καραμανλή όμως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός ήταν ανένδοτοι , ως προς τα πλαίσιο χρήσης των εγγυήσεων.

Η αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ ήταν πολύ σκληρή. Το φθινόπωρο όμως του 2009 έρχεται στην εξουσία και μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έχει οδηγήσει την Ελλάδα εκτός αγορών στα νύχια του ΔΝΤ και σε απόλυτη παγίδα «δανεισμού». Από την Άνοιξη του 2010,μαζί δηλαδή με την υπογραφή από Παπακωσταντίνου του Μνημονίου 1, αρχίζει και το μεγάλο «πλιάτσικο» για τους Έλληνες τραπεζίτες μέσα από κρατικές εγγυήσεις, χωρίς όρους που τους παραχώρησε το ΠΑΣΟΚ. Μιλάμε για εγγύησεις που από τότε μέχρι τον Δεκέμβριο του 2011 έφθασαν το αστρονομικό ποσό των 144 δις ευρώ.

Συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου- Παπαδήμου, με υπουργούς Οικονομικών τους Παπακωσταντίνου , Βενιζέλο πέρασαν 6 νόμους από το Κοινοβούλιο για την παροχή κρατικών εγγυήσεων προς τις ελληνικές τράπεζες.

-Ν.3845 ΦΕΚ65 6ΜΑΙ 2010 - 15δις ευρώ

-Ν. 3864 ΦΕΚ 119 21 ΙΟΥΛ 2010 - 10 δις ευρώ

-Ν. 3672 ΦΕΚ 148 3 ΣΕΠΤ 2010 -25 δις ευρώ

-Ν. 3965 ΦΕΚ 113 18 ΜΑΙ 2011 -30 δις ευρώ

-Πρ Νομ Περ. ΦΕΚ 203 14 ΣΕΠΤ 2011- 30 δις ευρώ

-Ν. 4031 ΦΕΚ 256 - 9 ΔΕΚ 2011 – 30 δις ευρώ

Το σύνολο του ποσού που παραχωρήθηκε στις τράπεζες από το Μάιο του 2010, μέχρι το Δεκέμβριο του 2011 φθάνει έτσι τα 140 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίσουμε τα 23 δισ. ευρώ, που έχουν απομείνει από τη κυβέρνηση της Ν.Δ

Τα ποσά αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν για να στηριχθεί η πραγματική οικονομία, αλλά για να χρηματοδοτηθούν έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου. Η διαδικασία είναι να καταθέτουν οι ελληνικές τράπεζες στην ΕΚΤ τις εγγυήσεις και αυτή να τις χρηματοδοτεί με αντίστοιχα ποσά. Το επιτόκιο της ΕΚΤ προς τις τράπεζες είναι 1%. Το επιτόκιο που δανείζουν οι ελληνικές τράπεζες το ελληνικό δημόσιο κατά μέσο όρο είναι 4,8%. Δηλαδή 3,8% παραπάνω επιτόκιο δανείζουν από αυτό που δανείζονται.

Εδώ βρίσκεται και το μεγάλο σκάνδαλο υπέρ των τραπεζών. Τα 140 δισ. ευρώ αν δεν αποπληρωθούν από τις τράπεζες στην ΕΚΤ, τα πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος. Κέρδος από την παροχή εγγυήσεων η πραγματική οικονομία (νοικουριά, επιχειρήσεις) δεν έχουν. Το ελληνικό δημόσιο δανείζεται ακριβά από τις τράπεζες, οι οποίες κερδοσκοπούν αξιοποιώντας τις συνθήκες χρεοκοπίας.

Το έγκλημα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται και με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Παπαδήμο.