Ποτέ των ποτών να μην αναγνωρίσουμε τα Σκόπια, Γιώργο!

Λες και δεν ξυπνά κάθε μέρα με το κεφάλι στη λαιμητόμο, πώς θα καταφέρει να πάρει τη δόση πριν τελειώσουν τα λεφτά και δεν έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις… Λες και δε βλέπει το χρόνο να διαρρέει αμείλικτος στην κλεψύδρα των 100 ημερών… Λες και δεν έχει να συνεννοηθεί με Γιώργο, Αντώνη και (άλλον) Γιώργο για κάθε του κίνηση… Λες και δεν έχει 49 υπουργούς να συντονίσει…

Αλλά, όχι! Θα τα παρατήσει όλα αυτά και θα τρέχει να κάνει διαπραγματεύσεις με τον Γκρουέφσκι. Τώρα, που η Ελλάδα είναι με την πλάτη στον τοίχο. Τώρα, που είμαστε παγκοσμίως δακτυλοδεικτούμενοι ως οι μπαταχτσήδες των πέντε ηπείρων και των επτά θαλασσών… Τώρα, που μας λοιδορούν απ’ άκρη σ’ άκρη της υφηλίου με τα χαζά μας περί δημοψηφισμάτων…Τώρα, που οι Τούρκοι περιμένουν στη γωνία να αρπάξουν κανένα θαλάσσιο κοίτασμα (στην καλύτερη) ή κανένα νησάκι μας (στη χειρότερη)…

Ή, μήπως, είναι ιδανικές οι συνθήκες επειδή ο πρωθυπουργός του γειτονικού κράτους κάνει τη μια εμπρηστική δήλωση πίσω από την άλλη; Ή, μήπως, θα καταφέρει ο Παπαδήμος να συνεννοηθεί με Παπανδρέου, Σαμαρά και Καρατζαφέρη ειδικά για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων;

Στο τέλος-τέλος, είναι ακατανόητη η πρεμούρα να λύσουμε -πόσο μάλλον τώρα, αλλά και γενικότερα- το θέμα του ονόματος των Σκοπίων, με οποιοδήποτε κόστος. Όπως ακατανόητη ήταν η πρεμούρα (ή, καλύτερα, ο εκβιασμός) να λύσουμε το Κυπριακό με το σχέδιο Ανάν. Λες και είναι καμιά ΑΟΖ και χάνουμε κάθε μέρα χρήματα!

Τα πράγματα είναι απλά. Χίλια χρόνια να αφήνουμε άλυτο το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, εμείς δεν χάνουμε. Οι άλλοι χάνουν. Ποτέ των ποτών να μη δεχτούμε εμείς ότι υπάρχει χώρα που τη λένε Μακεδονία. Ούτε καν ως συνθετικό του ονόματός της. Και τι έχουμε να χάσουμε, δηλαδή; Ο,τι χάσαμε και με το «Όχι» στο σχέδιο Ανάν, που -όσοι είχαν συμφέροντα- μας το παρουσίαζαν σαν Αρμαγεδδόνα.

Η ακατανόητη πρεμούρα να ανοίξουμε ΤΩΡΑ -ντε και καλά!- την ονομασία, σου βάζει ψύλλους στ’ αυτιά. Οσο καλόπιστος και να ‘σαι. Οσο και να μισείς τους οπαδούς των θεωριών συνομωσίας. Κατευθείαν εκεί πάει το μυαλό σου: Ότι δε μπορεί να είναι τυχαίο. ΤΕΤΟΙΑ αφέλεια; ΤΕΤΟΙΑ απερισκεψία; ΤΟΣΗ απειρία; Δε μπορεί…

Μήπως κάποιοι θέλουν να ανοίξει το θέμα, ακριβώς για να ξεπουλήσουμε το όνομα της Μακεδονίας μας τώρα που είμαστε πεσμένοι στο καναβάτσο; Μήπως -ακόμη χειρότερα- κάποιοι το έχουν ντιλάρει, εισπράττοντας ανταλλάγματα για το πολιτικό (και άλλο) μέλλον τους, στην πλάτη της πατρίδας μας;

Γιώργος Ε. Χριστοφορίδης

Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!

Κάντε στη σελίδα του blog στο twitter!