Ο εξευτελισμός της ελληνικής Βουλής
Είναι βαριά η κουβέντα που γράφω σήμερα για τη Βουλή, το Ναό της Δημοκρατίας, όπως τον ονομάζουν ακόμα λίγοι ρομαντικοί.
Γιατί από Ναό της Δημοκρατίας οι διάφοροι Τόμσεν και Μαζούχ έκαναν τη Βουλή έναν καφενέ, όπου καμιά τριακοσαριά τύποι που πιστεύουν ότι εκπροσωπούν ακόμα το λαό, συζητάνε, πλακώνονται μεταξύ τους, ενίοτε βρίζονται και μετά ψηφίζουν νόμους για να έρθει μετά ο κάθε Γερμανός γκαουλάιτερ και να πετάξει τους νόμους τους στα σκουπίδια.
Και ιδού τώρα μία ακόμα απόδειξη του ευτελισμού Βουλής, βουλευτών και θεσμών από τους ξένους κυβερνήτες αυτής της χώρας (και ξυπνήστε επιτέλους, δεν μας κυβερνά ο Παπαδήμος, οι διάφοροι ανάλγητοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών μας κυβερνούν ).
Πριν μερικές ημέρες η Βουλή ψήφισε ένα πολυνομοσχέδιο, όπου κάποια διάταξή του όριζε ότι δίνεται η δυνατότητα στους διευθυντές των εφοριών αν αυξήσουν μέχρι 60 τις δόσεις- από τριάντα που είναι σήμερα – εξόφλησης χρεών στην εφορία, για όσους αδυνατούν να καταβάλουν το ποσό που ορίζει ο προηγούμενος διακανονισμός των 30 δόσεων.
Πέρασαν 5-6 ημέρες και το νομοσχέδιο δεν στάλθηκε για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Πολλοί άρχισαν να αναρωτιούνται τι συμβαίνει και σήμερα ήρθε η απάντηση.
Η Τρόικα είπε όχι στη αύξηση των δόσεων σε 60 για τα φορολογικά χρέη.
«Μην τους κάνετε διευκολύνσεις, σκοτώστε τους εδώ και τώρα και πάρτε τους τα λεφτά».
Περίπου αυτή είναι η εντολή από Τόμσεν και Μαζούχ. Κι αυτοί που δεν έχουν να πληρώσουν το ποσό της δόσης αλλά θα μπορούσαν να το πληρώσουν αν το χρέος διαχεόταν σε 60 δόσεις τι πρέπει τώρα να κάνουν;
Ούτε που απασχολεί αυτό τους Τροϊκανούς. Ας πεθάνουν, ας κλείσουν μαγαζιά και επιχειρήσεις, ας μείνουν κι άλλοι άνεργοι.
Το θέμα όμως δεν είναι η αναλγησία της Τρόικας. Αυτή είναι δεδομένη.
Το θέμα είναι ότι ο κάθε γραφειοκράτης από τις Βρυξέλλες μπορεί με ένα τηλεφώνημα να εξευτελίζει τη Βουλή, τους Έλληνες βουλευτές, θεσμούς και διάφορους ναούς της Δημοκρατίας. Τρομάρα μας .