Μία Ελλάδα που όμορφα καίγεται

Βλέπουμε ήδη τα «κοράκια» της βουλής να κρώζουν αναζητώντας νέα στέγη –γιατί η παλιά τους φυλλορροεί.

Βουλευτές που μέχρι τώρα ψήφιζαν και με τα δύο τους χέρια όλα τα μνημόνια (Τζάκρη π.χ) παρατάνε τώρα το βυθιζόμενο πλοίο του ΠΑΣΟΚ σαν τα ποντίκια. Και άλλοι κρυπτόμενοι πίσω από το άλλοθι του τύπου «μου αρπάζουνε την ψήφο, αλλά δεν θέλω να ρίξω την κυβέρνηση» (π.χ Σκανδαλίδης) ή να απειλούν ότι ψήφισαν για τελευταία φορά τη συγκυβέρνηση (π.χ Κασσής του ρημαγμένου ΠΑΣΟΚ).

Θαυμάζω το μεγαλείο των πολιτικών ανδρών και γυναικών, εκλεκτών πατέρων του έθνους.

Βλέπουμε να καλεί η αντιπολίτευση το λαό στο Σύνταγμα, να πει το δικό του ΟΧΙ στη λαίλαπα των απάνθρωπων μέτρων και να μαζεύονται τσίμα-τσίμα 3.000 άνθρωποι (όσοι περίπου πάνε μια βραδιά σε ένα μεγάλο μπουζουκομάγαζο να ακούσουν Ρέμο).

Βλέπουμε μαγκιές, παλικαρισμούς, παλιμπαιδισμούς και κούφιες απειλές μεταξύ των πολιτικών αρχηγών στη βουλή και κανείς δεν βρίσκει το κουράγιο να ανοίξει το καπάκι του απόπατου με τα σκάνδαλα και τους ημέτερους που τα έχουν αρπάξει διαλύοντας τη χώρα.

Βλέπουμε ένα άθλιο παιχνίδι των πρυτάνεων σε πανεπιστήμια και πολυτεχνεία σε βάρος χιλιάδων αλαφιασμένων παιδιών και των οικογενειών τους, που πληρώνουν την απεργία κάποιων λέει διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ, που τα έχουν κλειδώσει. Και κάθεται η κυβέρνηση και τους βλέπει αντί να τους στείλει όλους σπίτι τους και όσους κάνουν τον πούρο επαναστάτη να τους στείλει προς Κορυδαλλό μεριά. Και βλέπουμε την ελληνική κυβέρνηση να ακούει τον κάθε αλήτη της Κομισιόν να λέει ότι πάει να κάνει τώρα σκι στα βουνά της Ελβετίας και ας περιμένει η Ελλάδα «να δούμε τι θα κάνουμε με αυτή» και δεν τρίβει στα μούτρα Μέρκελ και Σία αυτό το πανίσχυρο όπλο του 60% της ανεργίας των νέων στην Ελλάδα.

Αυτή η ευλογημένη χώρα όμορφα καίγεται και εμείς καθόμαστε και μετράμε τα γκολ του Μήτρογλου, δεν χάνουμε επεισόδιο του Σουλεϊμάν και ασχολούμαστε με τις ανόητες κόντρες Κωστόπουλου-Λιάγκα στην τηλεόραση.

Δεν αξίζει η Ελλάδα μας τέτοιους πολιτικούς και τέτοιους πολίτες.