Στα 400 ευρώ ο μισθός

Ακόμη και αν ο 13^ος ενσωματωθεί στους 12. πρόκειται να πουν ότι ο κατώτατος μισθός θα πάει στα 500 ευρώ.

Το συσχετίζουν με τους μισθούς της Πορτογαλίας, τους χαμηλότερους της Δυτικής Ευρώπης, που βρίσκονται παρ’ όλα αυτά στα 550 ευρώ. Φυσικά κανείς δεν λέει ότι το κόστος ζωής στην Πορτογαλία είναι περίπου 45% κατώτερο της Ελλάδας.

Παρά τις διακηρύξεις αυτές γίνεται όμως φανερό από παράπλευρα μέτρα, ότι στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα ο βασικός μισθός θα πέσει στα 400 ευρώ.

Πως μπορούμε να το δούμε αυτό; Από τα σημειώματα του ΔΝΤ. Σύμφωνα με αυτά θα απαλλάσσονται οι επιχειρήσεις από ασφαλιστικές εισφορές μόνο για μισθούς κάτω των 400 ευρώ.

Επίσης θα πρέπει να αναλογισθούμε ότι το επίδομα ανεργίας σήμερα και φυσικά μόνο για 12 μήνες που δίδεται βρίσκεται στα 460 ευρώ, άρα το επίδομα θα πέσει και αυτό περίπου στα 300 ευρώ, με δεδομένο ότι οι επιχειρήσεις , θα προσπαθήσουν για μισθούς 400 ευρώ, όπου και το κίνητρο που τους δίδεται.

Εφόσον εφαρμοσθούν αυτά τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν . Ήδη δοκιμάζονται γιατί ενώ οι τράπεζες έχει προβλεφθεί να ανακεφαλαιοποιηθούν , με 30 δις λόγω του «κουρέματος» των ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους, για τα ασφαλιστικά ταμεία δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη. Έτσι θα χάσουν περίπου 11 εκατ. ευρώ από τα αποθεματικά τους λόγω του PSI.

Η πραγματική καταστροφή έρχεται όμως από τις ευέλικτες μορφές εργασίας, χωρίς ασφαλιστικές εισφορές, την εισφοροδιαφυγή που στις συνθήκες ύφεσης καλπάζει και τώρα από τη νέα ραγδαία μείωση μισθών.

Τα ασφαλιστικά ταμεία περιορίζονται, οι παροχές τους περικόπτωνται, το δωρεάν επίσης όχι στη βάση εξυγίανσης, αλλά επιβίωσης των ταμείων και των συντάξεων. Αλλά όσα μέτρα και αν λαμβάνονται δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί η πραγματικότητα που δημιουργείται.

Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και την ανεργία η οποία λέγεται ότι στο κλείσιμο του 2011 ξεπέρασε κατά πολύ το 20% , φθάνοντας τα επίπεδα της Ισπανίας, που έχει όμως δομική ανεργία, που δημιουργήθηκε σε βάθος 10ετιας και όχι σε μια διετία.

Στην υπάρχουσα ανεργία αλλά και στην επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων θα πρέπει να υπολογίσουμε ότι έχουν κλείσει 300.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και υπολογίζεται μέσα στην Άνοιξη να κλείσουν άλλες 120.000.

Το χειρότερο η Τρόικα πιέζει για 150.000 απολύσεις στον δημόσιο τομέα μέχρι το φθινόπωρο. Αυτό πέρα από το νέο άλμα στην ανεργία , θα δημιουργήσει κραχ στην κοινωνική ασφάλιση.

Η πραγματικότητα αυτή που διαμορφώνεται μαζί με τη νέα δανειακή που έρχεται και το Μνημόνιο 2, συνοδεύεται και από μια ισχυρή δέσμη φόρων. Σύμφωνα πάλι με το ΔΝΤ, που εκφράζει όμως όλη την Τρόικα, θα πρέπει να ενταχθούν στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ τρόφιμα, φάρμακα και λογαριασμοί ΟΤΕ, ΔΕΗ.

Να κοπούν οι φοροαπαλλαγές σε στεγαστικά δάνεια, ασφάλειες ζωής, τόκους καταθέσεων. Αρχίζει μάλιστα φόρος 20% στις καταθέσεις, από τους τόκους σε πρώτη φάση. Φορολογία στα αγροτεμάχια. Άρα αποκλείεται ο αποπληθωρισμός, που θα έδινε μια ανάσα.

Μπορεί να τεθεί το ερώτημα, γιατί συνεχίζουν την ίδια συνταγή, που έχει αποτύχει; Η απάντηση δυστυχώς είναι απλή. Ο στόχος της τρόικας δεν είναι να ανατάξει την ελληνική οικονομία, αλλά να διασφαλίσει την αποπληρωμή των δανεικών και τα συμφέροντα των ξένων πιστωτών.

Άρα τώρα που το εισόδημα πέφτει, όπως και το ΑΕΠ, με τα χαράτσια θέλουν να ενισχύσουν τα έσοδα του κράτους, άρα να διασφαλίσουν την αποπληρωμή των τόκοχρεολυσίων.

Γιατί με το Μνημόνιο 2 και τη νέα δανειακή θα υπάρξει και γραπτή δέσμευση ότι η Ελλάδα οφείλει πρώτα να αποπληρώνει τα χρέη της και ύστερα τη λειτουργία του κράτους προς το εσωτερικό. Δηλαδή μισθούς, συντάξεις, σχολεία, στρατός, αστυνομία, νοσοκομεία κ.λ.π

Ο κεφαλικός φόρος και τα χαράτσια αυτό θα εξυπηρετούν και όχι την αναδιάρθρωση της οικονομίας, η οποία σε διάστημα δύο χρόνων άλλωστε έχει καταστραφεί.