Διάσωση …μέχρι νεοτέρας

το αποτέλεσμα σε σχέση με την οριστική λύση του «ελληνικού ζητήματος» μάλλον ευχολόγιο μοιάζει, ένα συνυποσχετικό για επόμενο ραντεβού τον Μάρτιο, παρά με σαφή διακανονισμό.

Αντίθετα από την πλευρά των πιστωτών, τα πράγματα σχετικά με περαιτέρω διασφαλίσεις και δεσμεύσεις της Ελλάδος, για μη διαγραφή του χρέους της, μάλλον γίνονται πολύ πιο σαφή και για τον λόγο αυτό και το χαμόγελο του Σόιμπλε, παρά το ξενύχτι και των υπολοίπων «σκληρών» της Ευρώπης.

Τα «σκοτεινά» σημεία

Σε μια πρώτη ανάγνωση συμφωνήθηκε PSI για τα ελληνικά ομόλογα σε ιδιώτες αλλά και κεντρικές τράπεζες μέχρι 107 δισ. ευρώ, της τάξης του 50,3%, που με τη μείωση του επιτοκίου του πρώτου Μνημονίου φθάνει ως ποσοστό το 70%.

Επίσης ένα νέο δάνειο της τάξης των 130 δισ. ευρώ, μέχρι το 2020 και στόχος χρέους, ως προϋπόθεση για την εκταμίευση του το 120, 5 % του ΑΕΠ του 2020.

Ποια η πραγματικότητα απέναντι σε αυτά ;

- Το ΔΝΤ συνεχίζει να μοιάζει προβληματισμένο για το κατά πόσον το όλο πρόγραμμα είναι ρεαλιστικό. Η ίδια η Λαγκάρντ, η οποία μαζί με τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Γκάιντερ, πίεσαν ασφυκτικά τους Ευρωπαίους να κάνουν το καλύτερο δυνατόν για την Ελλάδα, παρέμεινε και στο επίπεδο των δημοσίων δηλώσεων, προβληματισμένη.

Ουσιαστικά το Δ.Σ του ΔΝΤ θα αποφασίσει τον Μάρτιο το κατά πόσον θα συμμετάσχει στο νέο πρόγραμμα, με δεδομένο ότι από τον κανονισμό του θα πρέπει να διασφαλίζεται η επιτυχία του 120% του ΑΕΠ το 2020, κάτι καθόλου αυτονόητο. Επίσης να έχει ενεργοποιηθεί ο Μόνιμος μηχανισμός , ο ESM ή να έχουν αυξηθεί τα διαθέσιμα κεφάλαια του EFSF.

- Οι ιδιώτες πιστωτές, τράπεζες, funds, ασφαλιστικά ταμεία, μπορεί εκπροσωπούμενα από το διεθνές λόμπι τους και τον επικεφαλής τους Νταλάρα, να δέχθηκαν να συμμετάσχουν στο εθελοντικό «κούρεμα» καταρχήν , αλλά από εδώ και πέρα θα υπάρξουν ξεχωριστές διαβουλεύσεις του κατά πόσον θα συμμετάσχουν στο ελληνικό PSI και εκκρεμεί το κατά πόσον η Ελλάδα , με την Ευρώπη θα νομοθετήσουν τις υποχρεωτικές ρήτρες συμμετοχής, αν η εθελοντική συμμετοχή ξεπεράσει το 70%.

Σε μια τέτοια περίπτωση επί του ελληνικού ζητήματος θα παιχθούν και τα CDS.

Το πρόβλημα και το κρίσιμο με τα ασφάλιστρα κινδύνου στην περίπτωση αυτή, δεν είναι η πληρωμή τους όπως πέρυσι, αλλά το κατά πόσον θα διατηρήσουν το κύρος τους ως εργαλεία αντιστάθμισης κινδύνου, ενεργοποιούμενα ή όχι. Στη δεύτερη περίπτωση ενδεχομένως στους επόμενους μήνες θα έχουμε μια αύξηση των επιτοκίων δανεισμού στις αγορές και μια επιβάρυνση και για χώρες της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα την Ιταλία ή την Ισπανία.

Τα νέα αρνητικά δεδομένα για την Ελλάδα

Μπορεί στην κυβερνητική και την ευρωπαϊκή προπαγάνδα, όλα να παρουσιάζονται υπέροχα , όμως η πραγματικότητα για την Ελλάδα και όχι μόνον για τους Έλληνες στην καθημερινότητα τους , μάλλον γίνεται σε κάποια σημεία πιο δύσκολη απ’ ότι μέχρι τώρα.

- Με το PSI, το υπόλοιπο 49,7 % των ομολόγων της μπαίνουν στο αγγλικό δίκαιο και δεν επιδέχονται επόμενου «κουρέματος» εθελοντικού ή υποχρεωτικού.

- Με τη νέα δανειακή σύμβαση των 130 δις ευρώ, το ελληνικό δημόσιο χρέος , περνά στο μεγαλύτερο μέρος του σε κράτη της ευρωζώνης, από ιδιώτες που ήταν μέχρι σήμερα και επίσης «θωρακίζονται» οι δανειστές, όχι μόνον με τις διασφαλίσεις του Αγγλικού δικαίου, αντί του ελληνικού που ίσχυε μέχρι σήμερα, αλλά και με καθεστώς πρόσθετων εγγυήσεων , όπως αυτό που συμφώνησε ο Βενιζέλος με την κυβέρνηση της Φινλανδίας.

Ουσιαστικά για να συμμετάσχει η Φινλανδία με 2 δισ. ευρώ περίπου στο νέο δάνειο, θα έχει εγγυήσεις 880 εκατ, ευρώ από 4 ελληνικές εμπορικές τράπεζες. Άρα αν δεν ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας και δοκιμάσουμε μονομερές haircut, η Φινλανδία δικαιούνται τις επιπλέον αυτές εγγυήσεις. Την ίδια πρακτική αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλες χώρες της ευρωζώνης.

- Η δανειακή σύμβαση εφόσον ισχύσει και επικυρωθεί καλύπτει την Ελλάδα μέχρι τις αρχές του 2015. Από εκεί και πέρα θα χρειασθεί ένα νέο Μνημόνιο 3 . Σύμφωνα με τις παρούσες εκτιμήσεις της τρόικας, όπως τις δημοσιοποίησαν οι Financial Times , στην περίπτωση που η Ελλάδα πετύχει ανάπτυξη της τάξης του 2,3% , κάτι απολύτως μη ρεαλιστικό με δεδομένο ότι και το 2012 η ύφεση θα τρέχει με περίπου 7%, το Μνημόνιο 3 θα είναι της τάξης των 50 δις ευρώ, για την περίοδο 2015-2020. στο κακό σενάριο, που είναι πιο ρεαλιστικό και δείχνει χρέος το 2020 , 160% του ΑΕΠ , το Μνημόνιο 3 θα κινηθεί στα 110 δις ευρώ.

- Για να λειτουργήσει η πρόβλεψη του 120,5% του ΑΕΠ το 2020, το διάστημα 2013-2023 η Ελλάδα θα πρέπει να «τρέχει» με πλεόνασμα 4%, αυτό σημαίνει ότι το πρωτογενές της έλλειμμα , με συνεχείς παρεμβάσεις δημοσιονομικής πειθαρχίας και έκτακτα μέτρα θα πρέπει να το αφανίσει και να πετύχει πλεόνασμα , τους επόμενους 10 μήνες.

- Το κρίσιμο ζήτημα, που διασφαλίζει τους δανειστές ,έναντι των υποχρεώσεων της Ελλάδας σε μισθούς, συντάξεις και τη λειτουργία του κράτους είναι η δέσμευση που ανέλαβε να πληρώνει κατά προτεραιότητα τις υποχρεώσεις της στα τοκοχρεολύσια , μέσω ειδικού λογαριασμού όπου θα μπαίνουν και τα δάνεια των Μνημονίων.

Με δεδομένο ότι είναι πολύ αμφίβολο υπό τις παρούσες συνθήκες τα 53 δις ευρώ του ΑΕΠ που είναι διαθέσιμα, μάλιστα βαίνουν μειούμενα κατά 7% της ύφεσης το χρόνο, δεν επαρκούν και για τα δύο , οι μισθοί, οι συντάξεις και η λειτουργία του κράτους θα πρέπει να περιορισθούν στα 33-35 δις ευρώ. Τα νομοσχέδια της εξαθλίωσης και της υπανάπτυξης αυτόν το στόχο έχουν.

- Στα 130 δισ. ευρώ της νέας δανειακής σύμβασης θα πρέπει να υπολογισθεί ότι τα 50 δις ευρώ, προϋπολογίζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών από τις επιπτώσεις του PSI. Τα 10 δις ευρώ που υπολογίζονταν για την αποπληρωμή των καθυστερούμενων υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου προς επιχειρήσεις και ιδιώτες στο εσωτερικό της Ελλάδας, θα πρέπει να εξοικονομηθούν από το ποσό αυτό, διαφορετικά δεν προβλέπονται όπως και οι επόμενες υποχρεώσεις που δημιουργούνται.

Η πρώτη αποικία της Γερμανικής Ευρώπης

Οι εξελίξεις στις Βρυξέλλες , τη νύχτα της Δευτέρας , επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες και τις ενστάσεις για το γεγονός ότι η Ελλάδα πλέον παύει να είναι ανεξάρτητη χώρα.

Θα αποτελέσει ουσιαστικά την πρώτη προσαρτημένη χώρα, υπο ευρωπαϊκή και ειδικά γερμανική διοίκηση.

Στο οικονομικό επίπεδο σημαίνει ότι θα είναι καλυμμένη στα χρόνια , μέχρι να βγει και πάλι στις αγορές. οψέποτε, το πρώτο χρονικό ενδεχόμενο τέτοιο ορόσημο είναι το 2035-2040, με πολύ συγκεκριμένες όμως επιπτώσεις στα ζητήματα κυριαρχίας της.

Δηλαδή η task force υπό τον Γερμανό Διοικητή Ραιχενμπαχ, μονιμοποιείται και ενισχύεται με προσωπικό από την Κομισιόν , αποκτώντας πλήρεις αρμοδιότητες. Αναμένονται τις επόμενες μέρες 15 περίπου επιπλέον άτομα από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο , να αναλάβουν υπηρεσία στην Αθήνα. Ουσιαστικά το ΔΝΤ αποστασιοποιείται από την ενεργό παρουσία στην Ελλάδα, αν και θα συμμετάσχει στην Τρόικα και το Βερολίνο αποκτά την πρώτη αποικία του , με πλήρη έλεγχο επί ευρωπαϊκού εδάφους.

Εκπρόσωποι της Γερμανικής Διοίκησης θα βρίσκονται σε όλα τα υπουργεία, τις τράπεζες- ιδιωτικές και δημόσιες- τα ασφαλιστικά ταμεία , το Ταμείο διαχείρισης δημόσιας περιουσίας. Επίσης θα διορισθεί μόνιμος Γραμματέας για τα φορολογικά έσοδα στο Υπ. Οικονομικών ελληνόφωνος, της απολύτου φυσικά εμπιστοσύνης της Γερμανίας και της ομάδας διοίκησης της στην Αθήνα.

Η Ελλάδα θα αποτελέσει αποικία, πριν την Συμφωνία για το νέο ευρώ- μάρκο και στη βάση των χρεών της θα προσπαθήσει να πετύχει το 2020 να είναι στο επίπεδο χρέους του 2009, που σημαίνει το υπερδιπλάσιο του λιγότερο από 60% που θα περιλαμβάνει ως υποχρέωση η Συνθήκη του Ευρώ, που προωθεί η Γερμανία ως επόμενη της Λισαβόνας.

Στην Αθήνα ο συνασπισμός υπό Παπαδήμο , πανηγυρίζουν σχεδόν που δεν θα χρεοκοπήσουμε με «άτακτο» τρόπο. Στο Βερολίνο και σε ολόκληρο τον κόσμο εξακολουθούν να δυσπιστούν πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να απεδέχθει το Μνημόνιο 2 , που σημαίνει την απώλεια της εθνικής της ανεξαρτησίας και της προϋπολογισμένης εξαθλίωσης του πληθυσμού της , καθώς και την απώλεια του μεγαλύτερου μέρους της δημόσιας και των ιδιωτικών περιουσιών. Οι Έλληνες θα κατανοήσουν καλύτερα τι τους συνέβη στους επομένους 10 μήνες… όταν η νέα πραγματικότητα που συμφώνησε το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας, θα τους έχει συναντήσει.