Να κοπούν οι υπερωρίες σε Δημόσιο, ΟΤΑ και ΔΕΚΟ

Πολλοί στην Ελλάδα, από εμπάθεια και άσχετα κομματικής προηγούμενης τοποθέτησης, θέλουν να δουν το Δημόσιο να καταστρέφεται. Την περιουσία να χαρίζεται για πινάκιο από φτηνές φακές, έναντι χρεών, τους υπαλλήλους να απολύονται και να στήνονται στις ουρές με τα συσσίτια, τις υπηρεσίες του κράτους από τη συλλογή των φόρων, την υγειονομική περίθαλψη μέχρι την εθνική άμυνα και την εσωτερική ασφάλεια να αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρείες. Οι περισσότερες μάλιστα από αυτές θα είναι του εξωτερικού.

Το σύνολο αυτό των ηλιθίων -αν δεν είναι εντελώς ξενόδουλοι- επικίνδυνων ανθρώπων, που βρίσκονται μάλιστα πολύ κοντά στα κέντρα των αποφάσεων ή επιρροής της κοινής γνώμης θεωρούν ότι με την διάλυση του κράτους και την εκχώρηση του στους Γερμανούς και τα αφεντικά της Τρόικας, το έλλειμμα θα εκλείψει, το χρέος θα διαγραφεί, οι πολίτες θα ζουν σε πλήρη ευημερία και συνθήκες πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας.

Όλα αυτά κάποτε πρέπει να σταματήσουν να γίνονται σεβαστά. Κάποιος πρέπει να πει στα αστεία, αυτά, ανθρωπάκια, ότι κράτος χωρίς δημόσια περιουσία δεν υφίσταται. Ούτε έθνος χωρίς κράτος. Ούτε ευημερία θα έρθει ποτέ από τα νέα στρατόπεδα εργασίας που οργανώνει η Γερμανία, εντός της Ευρώπης, ονομάζοντας τα «ειδικές επιχειρηματικές ζώνες». Επίσης να τους πει ότι τα σύνορα παραμένουν ανοιχτά για να πάνε όπου θέλουν, ότι η «κινεζοποίηση» της Ευρώπης που υποστηρίζουν οι φεντεραλιστές- νεοφιλελεύθεροι των τραπεζών και των καρτέλ δεν είναι τίποτα διαφορετικό από την επιστροφή στη δουλεία και ότι η διάλυση των δημοσίων υπαλλήλων, με άμεσα μέτρα φτωχοποίησης τους θα οδηγήσει την αγορά σε ύφεση πάνω από 12 % και τις τράπεζες, μαζί με τα ασφαλιστικά ταμεία, στη χρεοκοπία.

Αν όλα αυτά σταματήσουν και κυβέρνηση, μίντια, κόμματα και αργυρώνητοι καθηγητές πανεπιστημίου, υποστηριζόμενοι από κοινοτικά κονδύλια, πάψουν τις βλακείες θα μπορέσουμε να μιλήσουμε σοβαρά για την ανασυγκρότηση της χώρας, με ελληνική ατζέντα.

Και για να γίνουμε από την αρχή παραγωγικοί, στις εξαγγελίες της κυβέρνησης για προσλήψεις στο δημόσιο 1 προς 10 αποχωρήσεις, την κατάργηση επιτροπών και γραμματειών, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε.

- Γιατί να μην υπάρξει συνολική κατάργηση των υπερωριών στο Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ και τους ΟΤΑ, πλην ελαχίστων απολύτως εξειδικευμένων ειδικοτήτων;

- Γιατί να μην πάψει να υφίσταται ο θεσμός των συμβασιούχων στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα;

- Γιατί να μην καταργηθούν, πτωχεύσουν οι περίφημες Αναπτυξιακές Εταιρείες των Δήμων, τα άντρα αυτά της διαφθοράς και να δημιουργηθούν Αναπτυξιακές Εταιρείες σε επίπεδο περιφερειών, που θα ελέγχονται πιο εύκολα και θα έχουν καλύτερες δυνατότητες να προσπορισθούν κοινοτικά κονδύλια;

- Γιατί το Δημόσιος τομέας και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας μαζί με τις Ανεξάρτητες αρχές, να μην εγκαταλείψει στο επόμενο τρίμηνο τα νοικιασμένα κτίρια που κοστίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και να κατοικήσει τα δημοσίας ιδιοκτησίας;

- Γιατί δεν απελευθερώνονται πλήρως οι μετατάξεις και συγκεκριμένες εταιρείες διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού δεν στηρίζουν την αξιοποίηση, αξιολόγηση και μετεκπαίδευση του προσωπικού, ούτως ώστε μεσοπρόθεσμα να καλύπτονται οι ανάγκες του κράτους και των πολιτών;

- Τι γίνεται με την κατάργηση των 18.000 (!) νομικών προσώπων Δημοσίου Δικαίου; Ακόμη είναι εδώ;

- Ποια τα κριτήρια του μάνατζμεντ που θα αναλάβει δημόσιους οργανισμούς και ποιοι οι στόχοι κερδοφορίας;

- Θα ανακοινωθούν ΣΔΙΤ, με διεθνείς ομίλους και τράπεζες για τα ασφαλιστικά ταμεία και τα δημόσια νοσοκομεία ή θα συνεχίσουμε να κλαίμε για το σχέδιο Γιαννίτση- Σπράου, που δεν άφησαν τα συνδικάτα να σώσει τη χώρα;

Και σε κάθε περίπτωση ας μας εξηγήσει η κυβέρνηση στις προγραμματικές που θα πρέπει να φθάσουν οι δημόσιες δαπάνες, με ποιο χρονοδιάγραμμα και μέτρα. Ο στόχος σε πρώτη φάση δεν μπορεί να είναι παρά κλίμα σταθεροποίησης και όχι συνέχιση του πανικού της τελευταίας τριετίας. Επιστροφή στη λογική θα πρέπει να είναι το μήνυμα !

Όσο για την Τρόικα, θα την αναλάβει ο λαός αυτοπροσώπως... από το φθινόπωρο.