Ανέκδοτο: Ένας Ιταλός, ένας Γερμανός κι ένας Πόντιος...

Μόλις χτυπάει το καμπανάκι για κολατσιό βγάζουν ο καθένας το τάπερ του για να φάνε.

Ο Γερμανός λοιπόν βλέποντας το φαγητό που του έχει φτιάξει η γυναίκα του λέει: όχι ρε, πάλι λουκάνικο Φρανκφούρτης θα φάω; Αν κι αύριο έχω το ίδιο φαγητό θα πέσω από την οικοδομή να σκοτωθώ!

Ανοίγει και ο Ιταλός το τάπερ του, βλέπει το σπαγγέτι που του έφτιαξε η γυναίκα του και λέει: όχι ρε πάλι σπαγγέτι θα φάω σήμερα; Aν αύριο έχω το ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ από την oικοδομή.

Ανοίγει κι ο Πόντιος και βλέπει κι αυτός το κολατσιό του και λέει: όχι ρε πάλι σάντουιτς θα φάω σήμερα; Αν αύριο είναι το ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ από την οικοδομή να σκοτωθώ!

Την άλλη μέρα δυστυχώς το κολατσιό όλων ήταν το ίδιο, οπότε οι τρεις φίλοι ένας-ένας με τη σειρά του έπεσαν από την οικοδομή και σκοτώθηκαν

Στην κηδεία η χήρα του Γερμανού φώναζε: "Aχ αντρούλη μου γιατί δεν μου το έλεγες ότι ήθελες άλλο φαγητό να σου φτιάξω;".

Η γυναίκα του Ιταλού κι αυτή κλαίγοντας φώναζε: "Aχ αντρούλη μου γιατί δεν μου είπες πως είχες βαρεθεί το σπαγγέτι να σου φτιάξω κάτι άλλο;"

Και η γυναίκα του Πόντιου: "Aχ Γιωρίκα μου γιατί; αχ αντρούλη μου γιατί; γιατί; γιατί; αφού μόνος σου το έφτιαχνες!"