ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Τα πιο αστεία αυτοκίνητα νάνοι (photos)

Τα πιο αστεία αυτοκίνητα νάνοι (photos)

Ακόμα πιο κάτω από τα μίνι αλλά και το Smart από πλευράς μεγέθους είναι τα αυτοκίνητα νάνοι ή αλλιώς micro cars.

Του Γιάννη Σκουφή

Τα micro cars είναι μοντέλα με διαστάσεις τσέπης που αν πάρει κανείς στα σοβαρά όσα ισχυρίζονται οι εμπνευστές και κατασκευαστές τους ήταν ή και είναι η λύση ενάντια στο μποτιλιάρισμα, την έλλειψη χώρων στάθμευσης, τη ρύπανση και την οικονομία καυσίμου.

Φυσικά τα micro cars δεν είναι πρόσφατη ανακάλυψη. Κάθε άλλο, μιας και υπάρχουν από τη δεκαετία του ’50, αρχικά ως φτηνά μεταφορικά μέσα που προσέφεραν κάποια προστασία από τα καιρικά φαινόμενο σε σχέση με τις μοτοσυκλέτες, ενώ αν το δεις σήμερα το ένα είναι πιο αστείο από το άλλο. Για να μην πούμε γελοίο...

1. Sinclair C5 (1985)
Αν είστε 45+ θα θυμάστε τον ZX Spectrum, που για πολλούς ήταν εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 ήταν η πρώτη επαφή –λόγω τιμής- με τον άγνωστο τότε κόσμο των υπολογιστών. Ο δημιουργός του Clive Sinclair, αφού έβγαλε (μάλλον) αρκετά χρήματα αποφάσισε να ασχοληθεί και με τα αυτοκίνητα. Πιο συγκεκριμένα με τα micro, παρουσιάζοντας το 1985 το Sinclair C5 EV, ένα ηλεκτροκίνητο πουφ, μιας και ήταν πολύ χαμηλό, που έπιανε αισθμαίνοντας τα 25 χλμ./ ώρα, ενώ δεν είχε και οροφή. Και ας βρέχει κάθε μέρα στη Μεγάλη Βρετανία. Οι 17.000 που έδωσαν 399 λίρες συν 29 τα μεταφορικά για να το αποκτήσουν χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης.

2. Peel P50 (1962)
Είναι φαιδρό. Πολύ φαιδρό, ειδικά από τη στιγμή που μπορείς να το σηκώσεις και να το μετακινήσεις. Πρόκειται για το μικρότερο αυτοκίνητο που έχει κατασκευαστεί ποτέ -μήκος μόλις 1.370 χιλιοστά- ο κινητήρας του ήταν 49 κυβικών με 4,2 ίππους, η τελική του μόλις που ξεπερνούσε τα 60 χλμ./ ώρα και κόστιζε 198 λίρες. Έτσι με ούτε καν 200 γινόσουν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος...

3. Reliant Robin (1973)
Κατασκευαζόταν και στην Ελλάδα από MEBEA, ενώ είναι -ομολογουμένως απίστευτο- το πιο επιτυχημένο εμπορικά αυτοκίνητα με πλαστικό αμάξωμα μετά την Corvette. Επιρρεπές στις ανατροπές και εξέπεμπε μιζέρια. Τι άλλο να ζητήσει κανείς... Πάντως έτσι για την ιστορία υπάρχουν 3 γενιές του, με την τελευταία να έχει παρουσιαστεί το 1999.

4. Messerschmitt KR200 (1956)
Η Messerschmitt μετά το 2ο Παγκόσμιο άφησε τα αεροπλάνα και στράφηκε στα αυτοκίνητα και μάλιστα στα πιο φτηνά. Με θέσεις για δύο και κινητήρα από μοτοσυκλέτα. Το KR200 έχει μια αεροπορική εσάνς, στοιχείο που το κάνει ακόμα πιο αστείο από ότι είναι στην πραγματικότητα.

5. Reva G-Wiz (2001)
Είναι ινδικό, ηλεκτρικό και τετραθέσιο- θεωρητικά πάντα. Από την παθητική ασφάλεια που παρέχει μην έχετε απαιτήσεις, ενώ ας κρατάτε μικρό καλάθι- καλύτερα μην κρατάτε καθόλου- και για την οδική του συμπεριφορά. Ήταν διαθέσιμο και στην Ελλάδα, όμως δεν πρέπει να πουλήθηκε κανένα...

6. American Commuter Cars Tango (2005)
Στην περίπτωσή του δύσκολα μπορεί να αποφασίσει κανείς τι είναι πιο γελοίο: το πλάτος των 990 χιλιοστών ή η τιμή των 108.000 δολαρίων.... Που αν θέλεις την δικαιολογείς κάπως με τις επιδόσεις. Το 0-100 σε 4,0 δεύτερα και την τελική των 200 χλμ./ ώρα. Το θέμα είναι ότι δεν θέλεις...

7. Bond Bug (1970)
Άλλο ένα τρίκυκλο από το Νησί, άλλη μια γελοία κατασκευή προστίθεται στη μικρή μας συλλογή. Επιπρόσθετο χαρακτηριστικό του το πορτοκαλί του χρώμα, ώστε να μπορούσε να προσελκύσει τότε νεαρούς αγοραστές. Οι οποίοι έφτασαν μέχρι τις μέρες μας ακριβώς επειδή δεν το επέλεξαν.