Ήταν 11 Αυγούστου 1973, όταν ο 18χρονος Kool Herc, ένας Αμερικανο-τζαμαϊκανός DJ άρχισε να παίζει έναν περίεργο – για την εποχή εκείνη – μουσικό ρυθμό στην πίσω αυλή του σχολείου του, στη Λεωφόρο Σέτζγουικ, στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης.
Κατά τη διάρκεια μιας μικρής συναυλίας, ο Kool αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό: Αντί να παίζει ολόκληρα τα τραγούδια, έπαιζε μόνο τα ορχηστρικά μέρη, ή «σπασίματα» - κομμάτια του τραγουδιού που μόλις το πλήθος τα αντιλαμβανόταν ξεσπούσε σε ζητωκραυγές. Κατά τη διάρκεια αυτών των «σπασιμάτων», ο φίλος του, ο Coke La Rock, ξεσήκωνε το πλήθος με ένα μικρόφωνο.
Και κάπως έτσι, γεννήθηκε το Χιπ Χοπ.
Σήμερα, η Google γιορτάζει και τιμά την 44η επέτειο από αυτή την πρώτη στιγμή, με ένα γκράφιτι του καλλιτέχνη Cey Adams, που απεικονίζει διαδραστικά decks, στα οποία ο χρήστης μπορεί να μιξάρει δείγματα από θρυλικά μουσικά κομμάτια και έτσι να συμβάλει και εκείνος στην Ιστορία του Χιπ Χοπ.
Το Χιπ Χοπ είναι μια προσιτή μουσική. Ένας πιτσιρικάς με πολύ λίγα μέσα και με σκληρή δουλειά κατόρθωσε να μετατρέψει ένα πικάπ σε ένα πανίσχυρο όργανο έκφρασης και να απεικονίσει την τεχνολογική καινοτομία του Χιπ Χοπ. Ξεκινώντας από τους DJ Kool Herc, DJ Hollywood και τον Grandmaster Flash, οι πρωτεργάτες αυτής της κίνησης δημιούργησαν μια νέα κουλτούρα στη Μουσική, την Τέχνη και τον Χορό που έγινε γνωστή στα πέρατα του κόσμου.
Ταυτόχρονο, το Χιπ Χοπ ως μουσικό είδος υπήρξε μια επανάσταση ενάντια σε αρκετές νόρμες της εποχής εκείνης, συμπεριλαμβανομένης της συντριπτικής αποδοχής της Disco, για την οποία πολλοί ένιωθαν πως είχε επισκιάσει άδικα τα πρόσφατα ρηξικέλευθα έργα του James Brown και άλλων εκφραστών της Soul μουσικής σκηνής από τη δεκαετία του ’60.
Πρέπει να σημειωθεί πως το πρώιμο κύμα του Χιπ Χοπ είχε αντιταχθεί στη βία και την κουλτούρα των ναρκωτικών που διαχεόταν την εποχή εκείνη. Πολλά από τα γκράφιτι στους τοίχους έγραφαν: «Ζήτω η Ελπίδα. Κάτω τα Ναρκωτικά».