Καταπέλτης ο Μητροπολίτης Βεροίας κατά Αμβρόσιου: Ποιος σας όρισε ανακριτή;

Τον ελέγχει ότι κατηγορεί χωρις αποδείξεις, τον κατηγορεί για εισπήδηση, ενώ σχολιάζει επίσης πως "εξευτελίζετε τον εαυτό σας και την Αρχιερωσύνη σας" και τον καλεί να ζητήσει συγγνώμη.

Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή:

Σεβασμιώτατε Άγιε Καλαβρύτων,

Με πολλή θλίψη και συνοχή καρδίας αναγκάζομαι να απαντήσω με μία ανοικτή επιστολή εις τη δική σας ανοικτή επιστολή προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεώργιον σχετικώς προς το θέμα του ασθενούντος Γέροντος Μητροπολίτου Αγαθονίκου. Καί το πράττω διά δύο λόγους:

1. Εις την επιστολήν σας προς τον Μητροπολίτην Κίτρους αναφέρεσθε εις το πρόσωπόν μου, χωρίς να με κατονομάζετε διά να μην εκθέσετε, όπως ισχυρίζεσθε, ως τον Συνοδικό Μητροπολίτη ο οποίος «κατέθεσεν εις το Ιερόν Σώμα (της Διαρκούς Συνόδου) επί λέξει τα εξής: «ο Μητροπολίτης Κίτρους κ. Γεώργιος κάθε μέρα επισκεπτόταν τον κ. Αγαθόνικον εις το Νοσοκομείον της Κατερίνης», ενώ εσείς, όπως γράφετε, «αποδείξατε» ότι την 2αν και 3ην Αυγούστου ο Μητροπολίτης Κίτρους ήταν «εις την Σερβίαν διά κοινωνικήν τινα υποχρέωσιν».

Πρωτίστως, Σεβασμιώτατε, δεν αποδείξατε τίποτε. Διότι η απουσία του Μητροπολίτου Κίτρους κατά την 2αν και 3ην Αυγούστου εις την Σερβία δεν ήταν διά μίαν οιαδήποτε «κοινωνικήν υποχρέωσιν», αλλά διά ένα ποιμαντικό και υπηρεσιακό θλιβερό καθήκον, την νεκρώσιμο ακολουθία της συζύγου και των τέκνων του προισταμένου του καθεδρικού ναού του Αγίου Σάββα Βελιγραδίου, ο οποίος εξυπηρετούσε κατά τη θερινή περίοδο τις ανάγκες των Σέρβων αδελφών μας εις τη Μητρόπολη Κίτρους, και τα οποία βρήκαν τραγικό θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα καθ᾽ οδόν προς την Πιερία. Δεν θα έπρεπε ο Μητροπολίτης Κίτρους να επισκεφθεί και να συμπαρασταθεί την τραγική αυτή στιγμή τον τραυματία ιερέα-συνεργάτη του και να παρευρεθεί στη νεκρώσιμο ακολουθία των μελών της οικογενείας του; Το γεγονός έγινε γνωστό από τον εκκλησιαστικό ηλεκτρονικό τύπο. Εσείς, τόσο καλός γνώστης και χρήστης του διαδικτύου, αγνοείτε την αιτία του ταξιδίου του στη Σερβία ή μήπως την παρουσιάζετε σκοπίμως ως μία απλή «κοινωνικήν υποχρέωσιν» προκειμένου να στηρίξετε το έωλο επιχείρημά σας σχετικά με τη δήθεν αδικαιολόγητη απουσία του Μητροπολίτου Κίτρους και τη δική μου απάντηση κατά τη Συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου;

Σείς όμως επιμένετε στο ερώτημά σας πότε επεσκέφθη ο Άγιος Κίτρους τον Προκάτοχό του Μητροπολίτη Αγαθόνικο εις το Νοσοκομείο «μεταξύ 1ης και 11ης Αυγούστου». Δεν πείθεσθε για το ανυπόστατο της καταγγελίας σας από το γεγονός ότι η Ιερά Σύνοδος, όπως γράφετε, «απέρριψεν εις τον κάλαθον των αχρήστων την αναφοράν-ανοικτήν προς υμάς (Μητροπολίτην Κίτρους) επιστολήν» σας, και εμμένετε εις το ερώτημά σας και ζητείτε απάντηση από τον Μητροπολίτη Κίτρους.

Επιτρέψατέ μου, Σεβασμιώτατε Άγιε Αδελφέ, να σας ερωτήσω και εγώ: Με ποιό δικαίωμα ερωτάτε; Είστε εσείς ο προιστάμενος του Αγίου Κίτρους εις τον οποίον θα πρέπει να λογοδοτεί; Είστε υπέρτερος της Ιεράς Συνόδου, ώστε να συντηρείτε ένα θέμα διά το οποίο η Σύνοδος απεφάνθη ότι είναι ανάξιο λόγου και συζητήσεως; Σας όρισε κάποιος ανακριτή,

Σεβασμιώτατε, άλλωστε, ευκαίρως - ακαίρως συνηθίζετε να κρίνετε Πατριάρχας, Συνόδους, Μακαριωτάτους και λοιπούς.. και ισχυρίζεσθε ότι οφείλει ο Μητροπολίτης Κίτρους να σας απαντήσει; Καί μάλιστα δεν περιορίζεσθε απλώς εις τον ρόλο του ανακριτού, αλλά δικάζετε και καταδικάζετε τον Άγιο Κίτρους «ως ένοχον θανάτου» και κρίνετε και κατακρίνετε τον Μακαριώτατο και την Ιερά Σύνοδο διότι εχρήσαντο «του φιλαδέλφου κατά τρόπον απαράδεκτον». Υπάρχει άραγε «απαράδεκτος τρόπος» χρήσεως της φιλαδελφίας;

Σείς, Σεβασμιώτατε, ο οποίος υποστηρίζετε ότι θέλετε να διδάξετε ήθος εις ένα νεώτερο Αδελφό σας Αρχιερέα, ξεχάσατε τον λόγο του αποστόλου Παύλου «συ τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην; Τω ιδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει» (Ρωμ. 14.4). Πως σφετερίζεσθε το αποκλειστικό δικαίωμα του Κυρίου και της Εκκλησίας; Καί επιπλέον, σείς, Σεβασμιώτατε, πολιός Αρχιερεύς, αγνοείτε ότι η επέμβαση εις ζητήματα άλλης Εκκλησίας και άλλης Μητροπόλεως αποτελεί εισπήδηση, καταδικαζόμενη απεριφράστως από τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας;

Αλλά και τι είδους εκκλησιαστικό ήθος διδάσκετε όχι μόνο στον αποδέκτη της ανοικτής επιστολής σας αλλά και σε όλους τους αναγνώστες της, όταν κρίνετε και καταδικάζετε έναν Αδελφό σας Αρχιερέα, χωρίς να έχετε αυτό το δικαίωμα και χωρίς να έχετε ιδία αντίληψη των γεγονότων, στηριζόμενος απλώς σε φήμες και λόγους τρίτων προσώπων, αμφιβόλου αντικειμενικότητος; Διότι πόσον «αξιοσέβαστοι» μπορεί να είναι οι συνομιληταί σας οι οποίοι σας μετέφεραν τα στοιχεία που αναφέρετε σχετικά με την υπόθεση του Γέροντος Μητροπολίτου Αγαθονίκου, ή πόσο «σεβάσμια και λίαν αξιόπιστα» μπορεί να είναι πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας, όταν αποκαλύπτουν και διαδίδουν αυτό το οποίο, δήθεν, τους έχει εκμυστηρευθεί ο Μητροπολίτης Κίτρους; Καλόν θα ήτο να είχατε πληροφορηθεί πρώτα τι έλεγαν τα πρόσωπα αυτά για σας, πριν να τα εμπιστευθείτε και να οικειοποιηθείτε τους ισχυρισμούς τους.

Σείς όμως δεν ενδιαφέρεσθε για όλα αυτά, αλλά, όπως γράφετε «η ταπεινότης» σας «αισθάνεται ότι έχει δικαιωθή ήδη από το γεγονός ότι η ανοικτίρμων συμπεριφορά σας (ενν. του Μητροπολίτου Κίτρους) έγινε δεόντως γνωστή διά μέσου του Διαδικτύου». Μήπως και αυτό είναι δίδαγμα εκκλησιαστικού ήθους; Ποιόν οικοδομείτε, Σεβασμιώτατε, κατηγορώντας χωρίς αποδείξεις και εμπαθώς έναν Αδελφό σας Αρχιερέα και σκανδαλίζοντας τους αναγνώστες της επιστολής σας. Έχετε ξεχάσει μήπως τι λέει ο Κύριος περί των σκανδαλιζόντων (Ματθ. 18.6);

Ο σκοπός σας όμως είναι η δική σας, δήθεν, δικαίωση από τους αναγνώστες σας και η εξουθένωση του Μητροπολίτου Κίτρους. Καί αυτόν τον σκοπό υπηρετείτε με την επιστολή σας, εξευτελίζοντας, χωρίς να το αντιλαμβάνεσθε τον ίδιο τον εαυτό σας, Σεβασμιώτατε.

Γιατί από την επιστολή σας αποδεικνύεται ότι εσείς, ο οποίος τόσο πολύ ενδιαφέρεσθε για τον φίλο των νεανικών σας χρόνων, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αγαθόνικο, τον οποίο και θέλατε να περιθάλψετε στη Μητρόπολή σας, δεν τον έχετε επισκεφθεί ποτέ ούτε τώρα που ευρίσκεται όντως σε δυσχερή κατάσταση υγείας, αλλά ούτε και τα προηγούμενα χρόνια, πριν από την παραίτησή του από την Ιερά Μητρόπολη Κίτρους, όταν είχε ανάγκη από στήριξη και βοήθεια. Γιατί τόσο αργά τον θυμηθήκατε και μάλιστα εξ αποστάσεως; Μήπως σας ελέγχει τώρα η συνείδησή σας για όσα κατά το παρελθόν παραλείψατε να κάνετε;

Καί γιατί ανέχεσθε ή επιτρέπετε να δημοσιεύεται η φωτογραφία του ασθενούντος Ιεράρχου από το νοσοκομείο, την οποία γνωρίζουμε ποιός έβγαλε, χωρίς ασφαλώς την άδειά του, μόνο και μόνο για να επιτύχετε τον σκοπό σας και να εκθέσετε, όπως νομίζετε, τον Μητροπολίτη Κίτρους; Ή μήπως δεν εξευτελίζετε τον εαυτό σας και την Αρχιερωσύνη σας, Σεβασμιώτατε, όταν επιχαίρετε διότι κατά την 24ην Αυγούστου, ημέρα αναρτήσεως της πρώτης επιστολής σας προς τον Άγιο Κίτρους εις την προσωπική σας ιστοσελίδα, την «επεσκέφθησαν 7475 επισκέπτες, πρωτοφανές γεγονός!», σημειώνοντας μάλιστα εις την δευτέρα επιστολή σας ότι «Από της συστάσεως του ιστοτόπου μας ουδέποτε είχε σημειωθή τόσον μεγάλος αριθμός επισκεπτών. Κατεγράφη, λοιπόν, ρεκόρ επισκέψεων». Καί συνεχίζετε θριαμβολογώντας «Άλλην δε ιστοσελίδα εκκλησιαστικού περιεχομένου, όπου αναδημοσιεύεται η προς υμάς 1η Ανοικτή Επιστολή, μέχρι χθες είχον επισκεφθή 66.663 επισκέπτες!!! Ευλογητός ο Θεός πάντων ένεκεν!»

Πού ηκούσθη, Σεβασμιώτατε, να θεωρείται ως επιβράβευσις και επιδοκιμασία των λόγων και των πράξεων ενός Αρχιερέως η επισκεψιμότης των περί αυτών δημοσιευμάτων εις τα κοινωνικά δίκτυα. «Quelle decadance!», θα έλεγε, εάν έζη, ο μακαριστός Γέροντάς μου και όντως Άγιος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Χρυσοφάκης. «Οποία κατάπτωσις!» «Ουαί όταν καλώς υμάς είπωσιν πάντες άνθρωποι», λέγει ο Κύριος (Λουκ. 6.26). Αλλά σείς ικανοποιηθήκατε από τον αριθμό των αναγνωστών, δεν ενδιαφερθήκατε και δεν προσέξατε το περιεχόμενο των σχολίων των για να διαπιστώσετε ποιά είναι η πραγματική γνώμη των αναγνωστών για τα γραφόμενά σας. Όμως ακόμη και εάν ήτο θετική και επιδοκιμαστική, τι σημασία θα είχε αυτό, Σεβασμιώτατε Άγιε Καλαβρύτων; Εάν τη δική μου επιστολή την διαβάσουν περισσότεροι από όσοι τη δική σας, θα μου προσφέρει κάτι αυτό; Όνειδος μόνον, Σεβασμιώτατε. Γιατί όνειδος είναι να θέτουμε τους λόγους και τις πράξεις μας όχι υπό τη δικαία κρίση του αδεκάστου Κυρίου, η οποία αναμένει όλους μας ανεξαιρέτως, αλλά υπό την κρίση των ανθρώπων, και μάλιστα να εμπαίζουμε τον Θεό αποδίδοντας σ᾽ Αυτόν τη δόξα για τη δική μας ματαιοδοξία.

2. Απαντώ όμως εις την επιστολή σας, Άγιε Καλαβρύτων, και για έναν επιπλέον λόγο· διότι ο Μητροπολίτης Κίτρους δεν πρόκειται να απαντήσει εις την νέα επιστολή σας, γνωρίζοντας ότι η «αντιμαχία» στην οποία αναφέρεσθε είναι ανυπόστατος και άδικος, και πιστεύοντας ακραδάντως ότι «έστι δίκης οφθαλμός ος τα πανθ᾽ ορά», ο οφθαλμός του ετάζοντος καρδίας και νεφρούς (Ψαλμ. 7.10) και τα κρυπτά των ανθρώπων (Ρωμ. 2.16), δικαιοκρίτου Θεού, ο οποίος θα αποδώσει «εκάστω κατά τα έργα αυτού» (Ρωμ. 2.6).
Γνωρίζω τον Άγιο Κίτρους παιδιόθεν και γνωρίζω τον πόνο του διά τον θάνατο του αδελφού του, του πατρός του και της μητρός του, εις την οποία συμπαρεστάθη με αφοσίωση μέχρι της υστάτης στιγμής. Εις το πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου Προκατόχου του, Μητροπολίτου Αγαθονίκου, είδε από την πρώτη στιγμή τον πατέρα που είχε υιική οφειλή να τον διακονήσει. Καί αυτό πράττει με αταλάντευτη αφοσίωση από την ημέρα της ενθρονίσεώς του εις την Ιερά Μητρόπολη Κίτρους, ανεξαρτήτως όσων λέγουν κάποιοι, κινούμενοι από προσωπικά και ιδιοτελή κίνητρα ή θέλοντες να τον συκοφαντήσουν και να τον δυσφημίσουν.

Η αλήθεια των πραγμάτων σχετικά με την υιική φροντίδα του Μητροπολίτου Κίτρους προς τον δοκιμαζόμενον υπό της ασθενείας Σεβασμιώτατο Προκάτοχό του είναι γνωστή εις τους πάντας, όσοι βεβαίως δεν εθελοτυφλούν σκοπίμως και δεν σας παραπληροφορούν δολίως. Ο Μητροπολίτης Κίτρους όμως, όπως καλώς γνωρίζετε, είναι Ποιμενάρχης μιάς ολοκλήρου Μητροπόλεως και εκ της θέσεώς του έχει πλήθος καθηκόντων και υποχρεώσεων διά την επιτέλεσιν των οποίων δεν επαρκεί πολλάκις ο χρόνος της ημέρας, ενίοτε και της νυκτός. Δεν μπορεί, λοιπόν, να εγκαταλείψει τα άλλα καθήκοντά του διά να ευρίσκεται διαρκώς πλησίον του ασθενούντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αγαθονίκου, η κατάστασις του οποίου, άλλωστε, απαιτεί τη φροντίδα εξειδικευμένου προσωπικού και δεν αρκεί δι᾽ αυτή η καλή διάθεσις είτε του Μητροπολίτου Κίτρους είτε οποιουδήποτε συγγενικού ή άλλου οικείου προσώπου του Μητροπολίτου Αγαθονίκου.

Μην αμφιβάλλετε, Σεβασμιώτατε, ότι ο Γέρων Μητροπολίτης Αγαθόνικος απολαμβάνει την απαιτούμενη ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα σε άριστο βαθμό και περιβάλλεται με τον προσήκοντα σεβασμό και την αρμόζουσα τιμή τόσο από τους εντεταλμένους διά την νοσηλεία και διακονία του όσο και από τον διάδοχό του Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεώργιο. Μπορείτε, άλλωστε, να το διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι, εάν κάποτε οι πολλαπλές υποχρεώσεις σας εις τη δική σας Ιερά Μητρόπολη σας επιτρέψουν να τον επισκεφθείτε. Έως τότε όμως θα ήταν προτιμότερο να μην παρασύρεσθε από ανεξακρίβωτες πληροφορίες τρίτων, όπως της συγγενούς του Μητροπολίτου Αγαθονίκου, η οποία παρότι φιλοξενείται εις τον επισκοπικό οίκο προσέφυγε δικαστικώς εναντίον του Μητροπολίτου Κίτρους, ο οποίος όμως εδικαιώθη ήδη τελεσίδικα από το Εφετείο, και να επιχειρείτε να παρασύρετε και την Ιερά Σύνοδο με ανοικτές επιστολές εναντίον του.
Μην παρασύρεσθε, λοιπόν, από ιδιοτελείς κατηγορίες και συκοφαντίες, οι οποίες σας οδηγούν να κάνετε υπέρβαση των αρμοδιοτήτων σας προσκρούοντας εις τους λόγους του Κυρίου και τους κανόνες της Εκκλησίας.
Δράττομαι, τέλος, της ευκαιρίας να υπομνήσω ανενδοίαστα και τούτο:

Ολισθαίνοντας στην δεύτερη ανοιχτή επιστολή σας, επιδιώκετε να παγιδεύσετε τη ΔΙΣ όχι μόνον εις αναίρεσιν προηγουμένων αποφάσεών της, αλλά και εις παραβίασιν ασαλεύτου δικαστικής κρίσεως, ως τυγχάνει η 1829/2015 απόφαση του Μονομελλούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποίαν έχει κριθεί τελεσιδίκως ότι: «καθίσταται αναγκαία η παραμονή και η διαβίωση του γέροντος Μητροπολίτου Αγαθονίκου εις το επισκοπείο της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, εις την πόλιν της Κατερίνης, όπου διαβίωσε ως πνευματικός ηγέτης της Πιερίας από το έτος 1986 και τούτο (πάντοτε σύμφωνα με την απόφαση) προκειμένου να διατηρηθεί η εσωτερική του αρμονία, καθώς και η νοητική και συναισθηματική του κατάσταση».

Καί διακρίνει η εφετειακή κρίση ως καταλληλότατο συμπαραστάτη τον διάδοχο του γέροντος Μητροπολίτου Αγαθονίκου, επιδαψιλεύουσα τον αποδεδειγμένο ζήλο της φροντίδος του.

Την απόφαση αυτήν καλεί η νέα ανοιχτή επιστολή σας να παραβιάση η ΔΙΣ. Πρόκειται για αδιανόητη δράση. Περισσοτέρως, όμως, δεν ημπορεί να παραβιάση την εφετειακή κρίση ο Μητροπολίτης Κίτρους.

Όσον αφορά εις την αγαθήν πρόθεσιν του αγαπητού αδελφού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ, ος τυγχάνει πνευματικό τέκνο του γέροντος Μητροπολίτου Αγαθονίκου, όπως τον γηροκομήσει εις το επισκοπείον της Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας, τυγχάνει επαινετή και σεβαστή, προσκρούει, όμως, τόσον εις την δικαστική νομιμότητα, όσον και εις την εκκλησιαστική τάξη: Αποξενώνει το γέροντα Μητροπολίτη από το ποίμνιό του χωρίς λόγο· παραβιάζει την εκπεφρασμένη βούλησή του να ζήση και να κοιμηθή εις τον τόπον της επισκοπείας του· κυριώτατα, όμως, θέτει εις όλους το ερώτημα, ποία η τύχη του γέροντος Μητροπολίτου εν περιπτώσει, μη γένοιτο, προηγουμένης εκδημίας του πνευματικού του τέκνου; Ερώτημα που ασφαλώς δεν ισχύει εις περίπτωσιν που παραμένει εις τον τόπον της επισκοπείας του και εκδημήση, μη γένοιτο, προτέρως ο νυν διάδοχός του. Ας λείψουν λοιπόν προσχήματα που εκθέτουν την ΔΙΣ εις νομικά και ηθικά άδιέξοδα.

Κλείνοντας αναφέρω και τούτο: Κατά την τελευταία σύγκλησιν της Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ο Μητροπολίτης Κίτρους σας ανέφερε προσωπικώς (και έγινε αποδεκτό από εσάς) ότι εκτός του οδυνηρού διημέρου εις Σερβίαν, επισκεπτόταν αδιαλείπτως τον γέροντα Μητροπολίτην Αγαθόνικον. Τούτο το «αδιαλείπτως» ορίζει την ορθή εμμονή, όχι κατ᾽ ανάγκην την καλήν αριθμητικήν. Καί είναι αρεκτόν.

Απόκειται πλέον σε σας να κρίνετε εάν πρέπει να ζητήσετε δημοσία συγγνώμη, όπως ισχυρίζεσθε στην δεύτερην ανοιχτή επιστολή σας.

Μετά βαθυτάτης θλίψεως,

ειλικρινείας και προσήκοντος σεβασμού,

ο Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων

Σχετικές ειδήσεις

• Χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών (video)
• Ιωαννίνων Μάξιμος: Ακούτε τι συμβαίνει με το μάθημα των Θρησκευτικών...
• Νέος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας ο Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Αργυρός