ΜΚΟ και μυστικές υπηρεσίες

Η διείσδυση των μυστικών υπηρεσιών στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι μία παλιά και σίγουρα αρκετά θλιβερή ιστορία για όσους ρομαντικούς πιστεύουν ακόμη την αρχική φιλοσοφία πάνω στην οποία χτίστηκε ουσιαστικά το μοντέλο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων: Οργανισμοί πολιτών οι οποίοι λειτουργούν ανεξάρτητα από κάθε κυβέρνηση και δεν ελέγχονται από τις κυβερνήσεις.
Φυσικά, όταν οι ΜΚΟ χρηματοδοτούνται, ελέγχονται και δεν είναι ανεξάρτητες... (εκτός από την φορολόγηση).

Το 1999 στις χώρες του Τρίτου Κόσμου δραστηριοποιούνταν 50.000 ΜΚΟ, η ετήσια χρηματοδότηση των οποίων ξεπερνούσε τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια από Αμερική-Ιαπωνία και Ευρώπη.

Ανατρέχοντας στην παλιά -αλλά τόσο διαχρονική- έρευνα του James Petras με τίτλο: NGO'S: In the service of Imperealism (οι ΜΚΟ στην υπηρεσία του Ιμπεριαλισμού), μπορεί κανείς να κατανοήσει τι συμβαίνει με τις ΜΚΟ, δεύτερον πως εμπλέκονται με τις μυστικές υπηρεσίες και τρίτον, γιατί είναι τα αγαπημένα εργαλεία των δυτικών κυβερνήσεων.

Η πρώτη διείσδυση έγινε από την Παγκόσμια Τράπεζα (εκεί δε δούλευε τη δεκαετία του '90 ο Αλεξ Ρόντος, μετέπειτα στενός συνεργάτης στο υπουργείο Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου αλλά και του Κ. Σημίτη;). Πρώτος στόχος, λοιπόν, ήταν οι χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Στο τελείωμα του Φθινοπώρου του 1996, μία ομάδα του Αραβικού Συνδέσμου συνεδρίασε στην Τύνιδα για να συζητήσει ένα θέμα υψίστης εθνικής ασφάλειας που αντιμετώπιζαν τα αραβικά κράτη. Η απειλή για την οποίαν ήθελαν να συζητήσουν δεν ήταν το Ισραήλ ή το οργανωμένο έγκλημα ή κάποια επικείμενη περιβαλλοντική καταστροφή, αλλά ο ρόλος ορισμένων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που μάχονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το τι ακριβώς ειπώθηκε σε κείνη την συνάντηση, αποκαλύφθηκε έναν χρόνο αργότερα, όταν ο τότε υπουργός Εσωτερικών του Λιβάνου Michel al-Murr, έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα Al Nahar και μεταξύ άλλων δήλωσε πως: «Οι υπουργοί των αραβικών κρατών διαμαρτύρονταν για ορισμένες οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες τους καθώς το έργο αυτών των οργανώσεων και οι κινήσεις τους, δεν αποσκοπεί στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά ουσιαστικά στην παράλυση της πολιτικής ασφάλειας αυτών των χωρών».

Το άγριο παιχνίδι με τις ΜΚΟ, λέγεται, πως ξεκίνησε από εκεί. Εκείνη την περίοδο.

-Διόλου τυχαία η κίνηση από την κυβέρνηση της Τυνησίας εκείνη την περίοδο. Δημιούργησε τη δική της ΜΚΟ την οποία και στελέχωσε από μέλη μυστικών υπηρεσιών οι οποίοι παρακολουθούσαν την δράση όλων των υπόλοιπων ΜΚΟ που χρηματοδοτούνταν από την Δύση.

-Και στην Παλαιστίνη, η Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή (ΡΝΑ) διέλυσε τα διοικητικά συμβούλια των ΜΚΟ - κυρίως στην Γάζα- οι οποίες δημιουργήθηκαν μετά το 1995 και έδωσε την εντολή να αναδειχθούν νέα μέλη μεταξύ των οποίων και αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών. Αυτές οι ΜΚΟ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση ενός άλλου δικτύου παλαιστινιακών ΜΚΟ οι οποίες δημιουργήθηκαν κατόπιν αιτήματος της Παγκόσμιας Τράπεζας με την χρηματοδότηση να γίνεται από ένα ειδικό ταμείο που είχε δημιουργηθεί «για την ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών». Σας θυμίζει καθόλου Ελλάδα η ιστορία;

Να σημειώσουμε παράλληλα, ότι στην Παγκόσμια Τράπεζα εργάστηκε αρκετά χρόνια ο χαρακτηριζόμενος και ως «αρχιτέκτονας» των χρηματοδοτήσεων μέσω ειδικής υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών, Αλεξ Ρόντος. Όσο για την «κοινωνία των πολιτών», την συναντάμε στην Ελλάδα επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου.

-Το 2010, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας στη Ρωσία διέκοψε τη λειτουργία 20 ΜΚΟ με την κατηγορία ότι συνεργάζονται με τις μυστικές υπηρεσίες των ξένων κρατών. Σύμφωνα με το σχετικό τηλεγράφημα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Interfax, η ανακοίνωση έγινε από τον επικεφαλής της Περιφερειακής Διεύθυνσης των Ομοσπονδιακών Υπηρεσιών Ασφαλείας στην Ινγκουσετία, Yur Seryshev. Τότε λοιπόν, τον Οκτώβριο του 2012, ο Seryshev δήλωνε: «Θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι ξένοι οργανισμοί επενδύουν μεγάλα χρηματικά ποσά σε ΜΚΟ προκειμένου να αναπτύξουν την δημοκρατία. Αυτές οι ΜΚΟ στελεχώνονται από ανθρώπους με υψηλότερους στόχους οι οποίοι εργάζονται σε μυστικές υπηρεσίες ξένων κυβερνήσεων».

Τον Γενάρη του 2006, η κάτω βουλή της Ρωσίας (Κρατική Δούμα) καταδίκασε την συμμετοχή μυστικών υπηρεσιών σε ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Το τελικό ψήφισμα υπεγράφη τότε από την πλειοψηφία των μελών της Βουλής και μεταξύ άλλων κατήγγειλε πως υπάλληλοι της Πρεσβείας της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας χρηματοδοτούσαν μέσω μυστικών κονδυλίων ορισμένων ΜΚΟ που δραστηριοποιούνταν στη Ρωσία. Για τους συγκεκριμένους υπαλλήλους, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB) ανέφερε πως είναι πράκτορες «μεταμφιεσμένοι» σε διπλωμάτες και το βασικό τους έργο εκεί, είναι η κατασκοπεία. Η FSB είχε αποκαλύψει ότι αυτοί συνδέονται με τη χρηματοδότηση ΜΚΟ στην χώρα.
Αν και είναι μία μικρή σχετικά χώρα, εκεί λειτουργούν περί τις 18.000 (!) ΜΚΟ. Αρκετοί αναλυτές της χώρας υποστηρίζουν ότι οι σημερινές ΜΚΟ χαρακτηρίζονται έντονα από «επιχειρηματικό προσανατολισμό» και παραπέμπουν περισσότερο σε «εξαρτώμενη μαριονέτα».

Για τους Βρετανούς δεν υπάρχουν ΜΚΟ, αλλά BINGO (MKO με διεθνή εμβέλεια), RINGO (θρησκευτικές ΜΚΟ), BRINGO (MKO με επιχειρηματικά οφέλη), PINGO (συνεργαζόμενες με το δημόσιο) και QUANGO (οι ημι-ανεξάρτητες).

Τα Think Tank, οι ΜΚΟ και οι θέσεις εργασίας.

Είναι ευρέως γνωστός στο διεθνές περιβάλλον ότι στα think tank (δεξαμενές σκέψεις) και στις ΜΚΟ, δεν υπάρχει ανεργία. Οι έξυπνοι ερευνητές και αναλυτές είναι καλοδεχούμενοι να εργαστούν για λογαριασμό της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε οργανισμούς -φαινομενικά μη κυβερνητικούς- οι οποίοι σκοπό έχουν να παρακολουθούν και να αναλύουν τα τρέχοντα γεγονότα σε κάθε γωνιά του πλανήτη τα οποία ενδεχομένως να έχουν αντίκτυπο στους ισχυρούς του πλανήτη.

Ανάλογες θέσεις εργασίας υπάρχουν στον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών, στο ΝΑΤΟ, στον Διεθνή Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών, στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Οπλων κτλ. Εσείς απλά μετρήστε τους επίσημους κυβερνητικούς οργανισμούς αυτούς και προσθέστε από μία και περισσότερες ΜΚΟ στον καθέναν!
Οι ΜΚΟ είναι το απόλυτο εργαλείο ελέγχου της «κοινωνίας των πολιτών» των κυβερνήσεων. Όσοι προσπάθησαν στο παρελθόν να βάλουν χέρι στις «ιδιωτικές εταιρείες του κράτους» (έτσι αποκαλούν αρκετοί διεθνής αναλυτές τις ΜΚΟ), έφαγαν τα μούτρα τους.

Τι συνέβη στην Κένυα τον περασμένο Δεκέμβρη; Το κοινοβούλιο απέρριψε νομοθετικές τροποποιήσεις οι οποίες εάν περνούσαν, θα περιοριζόταν η εξωτερική χρηματοδότηση ορισμένων ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην χώρα στο 15%, αλλά και η δύναμη της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Κένυας ως προς τον έλεγχο τους. Αυτό δεν πέρασε. Πέρασε, όμως, σε άλλες χώρες οι οποίες ανέπτυξαν τις δικές τους κυβερνητικές-μη κυβερνητικές οργανώσεις με σκοπό να ανταγωνιστούν τις μυστικές υπηρεσίες της Δύσης.

Διαβάστε ακόμη:

Κι άλλοι δημοσιογράφοι σε χρυσοφόρες ΜΚΟ!

Αυτές είναι οι ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν με πάνω από 100 εκατ. €