Σ. Περράκης: «Συνεχίζεται ο αγώνας για τις γερμανικές επανορθώσεις»

«Ο αγώνας για τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων συνεχίζεται» τόνισε ο κ. Περράκης, σχολιάζοντας την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου για τις αποζημιώσεις των θυμάτων του ολοκαυτώματος του Διστόμου, που δικαίωσε τη γερμανική πλευρά.

«Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου είναι σαφώς σε μία συντηρητική γραμμή με μία εξαιρετικά στενή ερμηνεία του ισχύοντος Διεθνούς Δικαίου, ιδίως του εθιμικού Διεθνούς Δικαίου, με την έννοια ότι δεν διαπίστωσε καμία μετακίνηση πρακτικής στο θέμα της ετεροδικίας των κρατών, όταν μάλιστα τίθεται ζήτημα από την πλευρά ιδιωτών οι οποίοι με αγωγές τους επικαλούμενοι παραβιάσεις σοβαρές, ανθρωπιστικού δικαίου και δικαιωμάτων του ανθρώπου, σε διάρκεια ένοπλων συρράξεων, κατοχής κ.λπ., ζητούν επανόρθωση. Είναι ένας δρόμος που ακολουθήσαμε και στην Ελλάδα, είναι ένας δρόμος που είναι η καινούργια, αν θέλετε, αντίληψη, πέρα από την κλασσική παραδοσιακή, της διακρατικής συνεννόησης προκειμένου να υπάρξουν επανορθώσεις», ανέφερε ο κ. Περράκης.

Όπως εξήγησε, το Δικαστήριο θεώρησε ότι η Ιταλία, με τις αποφάσεις που εξέδωσε και στις οποίες απεδέχθη τα αιτήματα των ιδιωτών, «παραβίασε τις διεθνείς υποχρεώσεις συμπεριλαμβανομένων και των αποφάσεων εκτέλεσης των δικών μας Δικαστηρίων, του Πρωτοδικείου Λειβαδιάς και του Αρείου Πάγου σχετικά με την υπόθεση σφαγής του Διστόμου, καθώς επίσης και για την κατάσχεση της βίλας Vigoni».

Ο κ. Περράκης παραδέχθηκε ότι δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένος από την απόφαση του Δικαστηρίου.

«Από την άλλη πλευρά το Δικαστήριο ξεκαθάρισε ότι θα πρέπει η Ιταλία και η Γερμανία, άρα το επεκτείνουμε τώρα αυτό γιατί αυτό ενδιαφέρει κι εμάς, θα πρέπει να προχωρήσουν σε συνομιλίες προκειμένου να διευκρινιστεί τί ακριβώς μέλλει γενέσθαι με τα ζητήματα των επανορθώσεων», υπογράμμισε ο κ. Περράκης.

Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι το Δικαστήριο θέλει να επαναφέρει το θέμα των επανορθώσεων σε διακρατικό επίπεδο συνεννόησης.

Ως εκ τούτου, ανέφερε ο κ. Περράκης, η Ελληνική Δημοκρατία θα πρέπει να διεκδικήσει τις αποζημιώσεις με τυπικό τρόπο, δηλαδή «να ξαναπιάσει τη σκυτάλη από εκείνη την περίφημη ρηματική διακοίνωση του 1995, η οποία έμεινε αναπάντητη και επί πολλές δεκαετίες μετά, βέβαια αυτό είναι μία απόφαση πολιτική, δεν ανήκει σε μένα, λέω την προσωπική μου άποψη αυτή τη στιγμή, προκειμένου να διεκδικήσουμε τις επανορθώσεις για όλα τα ολοκαυτώματα που γίνανε στην Ελλάδα, καθώς επίσης, αυτοτελές ζήτημα είναι αυτό, το θέμα του αναγκαστικού δανείου του 1942-1943. Ξέρετε, ο αγώνας για την δικαίωση είναι μακρύς και δυστυχώς ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν λέει ακόμα να κλείσει, πόσο μάλιστα όταν βγαίνουν και τέτοιες αποφάσεις».