Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά: Τι κρυφό μήνυμα έχουν τα κάλαντα;

Όπως υποστηρίζει μία θεωρία, στα χρόνια του Βυζαντίου ένας ερωτοχτυπημένος νέος έκανε την «καψούρα» του τραγούδι, αφιερώνοντάς το σε μία αριστοκράτισσα την οποία, λόγω της καταγωγής του, δεν μπορούσε να πλησιάσει.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
ψιλή μου δεντρολιβανιά (*)
Κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά με τ' άγιο θόλος (*)
Άγιος Βασίλης έρχεται
και δε μας καταδέχεται (*)
από την Καισαρεία
συ σ' αρχόντισσα κυρία (*)
Βαστάει πένα και χαρτί
ζαχαροκάντυο ζυμωτή (*)
Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
δες και με το παλικάρι (*)

Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτή την θεωρία, οι στίχοι στους οποίους υπάρχει αστερίσκος απευθύνονται στην αριστοκράτισσα, με τον ερωτευμένο νέο να την αποκαλεί μέχρι και... «γλυκιά μου» (ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη) και να την παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά!