Μάθημα ζωής από τον Στέλιο: Η αναπηρία του δεν «φρέναρε» τα όνειρα του

Ο Στέλιος, απέδειξε από τα μαθητικά του χρόνια ότι η αναπηρία του δεν μπόρεσε να «φρενάρει» τα όνειρά του, έτσι από σημαιοφόρος στο καροτσάκι, όπως τον γνωρίσαμε, βγήκε αριστούχος από την Ιατρική και πλέον εργάζεται ως ειδικευόμενος ψυχίατρος.

«Ως άτομο με αναπηρία, δεν είμαι ούτε ο άνθρωπος με φοβερές ικανότητες, ούτε ο άνθρωπος με υπερβολικές δυνάμεις, ούτε που τα κάνω όλα. Δεν είμαι διαφορετικός ως προς αυτή την κατάσταση», λέει σε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων και προσθέτει

«Με αυτή την αναπηρία προσαρμόστηκα στην ζωή μου, έμαθα να λειτουργώ με αυτή και προσπάθησα να βρω τους τρόπους έτσι ώστε να λειτουργώ στην καθημερινότητά μου».

Παρά την καλή του διάθεση στην Ελλάδα της κρίσης αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες.

«Στο Αττικό νοσοκομείο που δουλεύω, έχω προσλάβει μία νοσηλεύτρια, προσωπική βοηθό, η οποία κάνει όσα εγώ δεν μπορώ να κάνω κατά την άσκηση των καθηκόντων μου... που δυστυχώς σε άλλα κράτη είναι μια υποχρέωση που την κάνει το κράτος, ενώ εγώ την πληρώνω από τον δικό μου μισθό», λέει.

Ο Στέλιος ήταν η αφορμή να υπάρξουν αλλαγές και στην σχολή του, γιατί μέχρι να πάει ο ίδιος, η πρόσβαση για ανθρώπους με κινητική αναπηρία ήταν απαγορευτική. Για λόγους σαν αυτόν αποφάσισε να ιδρύσει ένα σύλλογο που έχει στόχο να αλλάξει την κοινωνία προς το καλύτερο.

«Η αλλαγή πρέπει να γίνει, προς την κατεύθυνση μιας κοινωνίας που δέχεται την διαφορετικότητα», λέει και συνεχίζει: «το άτομο με αναπηρία πρέπει να είναι στο επίκεντρο της ζωής του, να αποφασίζει για το τί θέλει να κάνει, πώς μπορεί να το κάνει και να βρίσκει τους τρόπους για αν ορίζει μόνος του τη ζωή του».

Φωτεινά παραδείγματα που μας θυμίζουν τι σημαίνει «μάχη» και όρεξη για ζωή!