Μόσιαλος κατά της διατήρησης της ΕΤ1

Μάλιστα, ο κ. Μόσιαλος, ο οποίος είχε προωθήσει το κλείσιμο της ΕΡΤ, κάνει λόγο για μία απόφαση «υποχώρηση στον συντεχνιακό συνδικαλισμό».

Διαβάστε ολόκληρη τη δήλωση:

Χθες το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ, υπό την πίεση του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, ακύρωσε τις προσπάθειες και τις προτάσεις που είχα καταθέσει για αναδιάρθρωση και ενίσχυση των ποιοτικών χαρακτηριστικών και της τηλεθέασης/ ακροαματικότητας των δημόσιων ΜΜΕ. Με τις χθεσινές αποφάσεις διατηρούνται δραστηριότητες, όπως το περιοδικό Ραδιοτηλεόραση, που δεν καλύπτουν καμία ανάγκη στον συγκεκριμένο χώρο. Δημιουργούνται έτσι μόνο περιττές δαπάνες, οι οποίες καλύπτονται με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων. Η ΕΡΤ εισπράττει από το ανταποδοτικό τέλος ποσό 300 εκατ. Ευρώ, ποσό που περίπου αντιστοιχεί στο σύνολο της διαφημιστικής δαπάνης για τα ιδιωτικά ΜΜΕ. Θα περίμενε λοιπόν κανείς να έχει τουλάχιστον το 50% της τηλεθέασης. Εξάλλου αυτό είναι το ποσοστό τηλεθέασης και ακροαματικότητας που διατηρούν, παρά τον μεγάλο ανταγωνισμό που έχουν να αντιμετωπίσουν, τα δημόσια ΜΜΕ σχεδόν στο σύνολο των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών.

Στην περίπτωση των ελληνικών δημόσιων ΜΜΕ επιβεβαιώνεται, για ακόμη μια φορά ο ελληνικός κανόνας, σύμφωνα με τον οποίο όσα περισσότερα ξοδεύει κανείς στο ελληνικό δημόσιο, τόσο λιγότερα ποιοτικά και ποσοτικά αποτελέσματα έχει.

Στον ελληνικό δημόσιο διάλογο για τα δημόσια ΜΜΕ κυριαρχούν τρεις μύθοι. Ο πρώτος μύθος υποστηρίζει πως τα δημόσια ΜΜΕ δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό. Η στρεψοδικία είναι εμφανής, αφού είναι γνωστό πως οι Έλληνες φορολογούμενοι επιβαρύνονται με το ειδικό τέλος για την ΕΡΤ.

Ο δεύτερος μύθος αφορά πως για το κριτήριο της τηλεθέασης δεν ισχύει για τη δημόσια τηλεόραση, γιατί αυτή προσφέρει ποιοτικά προγράμματα σε αντιδιαστολή με την ιδιωτική. Λες και τα υπόλοιπα δημόσια κανάλια στην Ευρώπη, τα οποία διατηρούν το μισό τηλεοπτικό μερίδιο δεν έχουν ποιοτικά προγράμματα. Ο τρίτος μύθος αφορά την άποψη που υποστηρίζει πως χρειάζεται να ενισχυθούν με οικονομικούς πόρους τα δημόσια ΜΜΕ για να αντιπαρατεθούν στα ιδιωτικά. Και όμως οι δαπάνες στα μεγάλα δημόσια ΜΜΕ στις ευρωπαϊκές χώρες αναλογικά δεν είναι καθόλου υψηλότερες από τις δαπάνες των ιδιωτικών, ενώ παραμένουν οι ισχυροί παράγοντες στο τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό τοπίο.

Η ΕΡΤ χρειάζεται να αλλάξει ριζικά το μοντέλο λειτουργίας της και παραγωγής. Χρειάζεται να στοχεύσει στη διεύρυνση του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού μεριδίου της. Ο καλύτερος δρόμος για να το πετύχει αυτό είναι να επικεντρώσει τις δραστηριότητές της σε δυο μεγάλα κανάλια και να μειώσει με ορθολογικό τρόπο τους περιφερειακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Ως υπουργός πρότεινα τη συγκρότηση Επιτροπής για τη διαμόρφωση ενός νέου θεσμικού πλαισίου για την ΕΡΤ. Γνωρίζω πως η προσπάθεια συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς. Ελπίζω σύντομα να έχουμε τα πορίσματα αυτής της Επιτροπής για να ανοίξει πλέον ένας σοβαρός διάλογος για το ρόλο και τον χαρακτήρα της δημόσιας τηλεόρασης και κατά συνέπεια και των δημόσιων ΜΜΕ.

Η ΕΡΤ σήμερα έχει πολλές ποιοτικές εκπομπές, θα έπρεπε να συνεχίσει και να επικεντρώσει την προσπάθεια της στην ενίσχυση των ελληνικών παραγωγών, μειώνοντας ταυτόχρονα τις γραφειοκρατικές και διοικητικές δαπάνες. Χρειάζεται άμεσα να γίνουν ριζικές προσπάθειες για την αναδιάρθρωση του πλαισίου λειτουργίας των δημόσιων ΜΜΕ. Αντιθέτως οι χθεσινές αποφάσεις του Δ.Σ αποτελούν βήματα υποχώρησης στον συντεχνιακό συνδικαλισμό, βήματα που βλάπτουν τη δημόσια τηλεόραση, αλλά και εκείνους από τους εργαζόμενους σε αυτήν που μοχθούν και παράγουν σημαντικό έργο. Έργο που χάνεται, γιατί ο συντεχνιασμός το εμποδίζει να αναδειχθεί. Θα πρέπει όμως να υπενθυμίσουμε σε αυτούς τους «συνδικαλιστές» πως

Η ΕΡΤ ανήκει στον ελληνικό λαό και όχι σε αυτούς. Αυτοί δεν είναι ούτε καν οι εκπρόσωποί του. Τέτοιος είναι η ελληνική κυβέρνηση και αυτή θα πρέπει καθαρά να εκφράσει τη θέση της για τις χθεσινές εξελίξεις.