Το «σκληρό» ευρώ και η τρομοκρατία της εξόδου...
Είναι απορίας άξιον για ποιο λόγο το εσωτερικό σύστημα των ντόπιων ολιγαρχών, αλλά και η νομενκλατούρα των Βρυξελλών στηρίζουν πάση θυσία την ύπαρξη ενός νομίσματος που μέχρι στιγμής έχει οδηγήσει σε πλήρη φτωχοποίηση τους λαούς της Ευρώπης.
Τρανό παράδειγμα η Ελλάδα και η εμμονή της τρόικας να κρατάει τη χώρα στην «εντατική» του ευρώ με οποιοδήποτε κόστος.
Επειδή ακριβώς το ευρώ είναι ένα σκληρό νόμισμα και δεν μπορεί επί της ουσίας να υποτιμηθεί, τα γεράκια των αγορών επέβαλλαν στη χώρα μας εσωτερική υποτίμηση.
Τεχνητή χρεοκοπία εντός νομίσματος. Μείωσαν μισθούς και συντάξεις, κατέβασαν δηλαδή το βιοτικό επίπεδο και την καταναλωτική δυνατότητα του Έλληνα και με αυτόν τον τρόπο μετέφεραν τον πλούτο στα χέρια των ολίγων.
Η απόδειξη είναι ότι η Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων είναι η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη!
Σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής πάνω από 6 εκατομμύρια Έλληνες ζουν στα όρια της φτώχειας και υπό τον ζόφο του κοινωνικού αποκλεισμού, αλλά την ίδια ώρα:
α) Στην Ελλάδα το 2014 οι υπερδισεκατομμυριούχοι από 9 αυξήθηκαν στους 11 με την περιουσία τους να αυξάνεται από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια.
β) Στην περσινή έκθεση της «Wealth-Χ» η Ελλάδα αναδείχτηκε «η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη».
γ) Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» στην Ελλάδα το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007
δ) Στην Ελλάδα έχουν καταμετρηθεί 559 Κροίσοι με περιουσία 76 δισ. δολάρια, ενώ τα κεφάλαια που είναι τοποθετημένα στο εξωτερικό ανέρχονται στα 140 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, 559 ολιγάρχες κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας, ενώ τα κεφάλαια που έχουν βγει εκτός χώρας από τους «έχοντες» πλησιάζουν σχεδόν το 80% του συνολικού ΑΕΠ της Ελλάδας.
Η προπαγάνδα του φόβου που εξαπέλυσε το μιντιακό σύστημα πολύ πριν την ανάληψη της εξουσίας από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σχετικά με την καταστροφή που θα επέλθει για την Ελλάδα σε περίπτωση Grexit, έχει βάση.
Η κοινή γνώμη έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου, επειδή η επιστροφή Σε εθνικό νόμισμα θα ήταν μια κομβική ήττα για την Ελληνική και τις Ευρωπαϊκές ελίτ, καθώς θα μπορούσε να αποτελέσει αφετηρία για την πτώση της χρηματοπιστωτικής τους αυτοκρατορίας.
Στην περίπτωση του ευρώ, οι ντόπιοι ολιγάρχες βγαίνουν άμεσα κερδισμένοι από το σκληρό νόμισμα.
Βουλευτές του Ποταμιού επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει στο ευρώ "πάση θυσία". Γίνεται λοιπόν σαφές για ποιο λόγο τα «συστημικά» κόμματα ΝΔ –ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι προπαγανδίζουν με λυσσώδη μανία την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ.
Πρόσφατα άλλωστε ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης επανέλαβε πολλές φορές στην εκπομπή του Νικου Χατζηνικολάου ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει στο ευρώ "πάση θυσία" γιατί ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της κόλασης.
Έχει δίκιο, μόνο που δεν διευκρίνισε για ποιους θα είναι κόλαση. Για τους εγχώριους ολιγάρχες που θα χάσουν πολλά λεφτά από ένα υποτιμημένο εθνικό νόμισμα.
Κάτι που κανείς μα κανείς δεν τολμά να διευκρινίσει στον ελληνικό λαό είναι ότι το ευρώ ως νόμισμα δεν είναι αξιόγραφο (δηλ. αποδεικτικό αξίας), αλλά χρεόγραφο (δηλ. αποδεικτικό χρέους)!!!
Στην ουσία, ένα νόμισμα των 50 Ευρώ δεν αντικατοπτρίζει ισόποση αξία αλλά ισόποσο χρέος (!!!) της χώρας μας, προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αφού το Ευρώ, ανήκει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Αντιθέτως, πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η Ελληνική οικονομία θα έχει την ευκαιρία να ανακάμψει και να ανασάνουν μαζί της χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και εκατομμύρια Έλληνες στην περίπτωση ενός Εθνικού νομίσματος.
Όχι ότι θα είναι περίπατος. Όχι ότι θα είναι εύκολο, ότι δεν θα δεχθεί έναν νέο σκληρό πόλεμο η Ελλάδα. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος αυτή τη στιγμή που μπορεί να δώσει ελπίδα. Ο πραγματικός δρόμος της κόλασης για την πλειοψηφία των Ελλήνων θα είναι η ολοκληρωτική υποταγή στις καταστροφικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές στις οποίες επιμένουν οι δανειστές παρόλο που έχουν αποτύχει από κάθε άποψη. Η επιμονή στον αργό, βασανιστικό θάνατο.
Μετά απ' όλα αυτά, είναι άραγε τυχαίο ότι η μαφία των αγορών προωθεί ένα σχέδιο συγκυβέρνησης με «πρόθυμους»...
Η εμμονή του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων εταίρων μας για παραμονή στο ευρώ δεν συμβαίνει για πρώτη φορά στη σύγχρονη πολιτική ιστορία.
Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και στο παρελθόν στη Σοβιετική Ένωση στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η μόνη διαφορά τώρα είναι ότι το ΔΝΤ έχει ένα ενοποιημένο νόμισμα, το ευρώ, ως άλλοθι και δύο "συνεταίρους" (Κομισιόν, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) στους οποίους μπορεί να ρίξει το φταίξιμο για άλλη μια αποτυχία.
Όπως αναφέρει ο Γιόζεφ Στίγκλιτς στο βιβλίο του "Globalization and Its Discontents":
Το ΔΝΤ φοβόταν ότι μια υποτίμηση του ρουβλίου θα εκκινούσε έναν νέο γύρο πληθωρισμού. Η επιμονή του να διατηρήσει η Ρωσία ένα υπερτιμημένο νόμισμα και η υποστήριξή του με δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια τελικά συνέθλιψε την οικονομία. (Όταν το ρούβλι τελικά υποτιμήθηκε το 1998, ο πληθωρισμός δεν εκτινάχθηκε όπως... φοβόταν το ΔΝΤ και η οικονομία βίωσε την πρώτη σημαντική της ανάπτυξη).
Για τους ολιγάρχες που προσπαθούσαν να βγάλουν τα λεφτά τους από τη χώρα, η υπερτιμημένη συναλλαγματική ισοτιμία ήταν πλεονέκτημα καθώς σήμαινε ότι μπορούσαν να πάρουν περισσότερα δολάρια με τα ρούβλια τους, καθώς έκρυβαν τα κέρδη τους σε ξένους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Τοποθετώντας τα κομμάτια του παζλ στη θέση τους μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί για ποιο λόγο η «ελίτ εξουσίας» έχει δρομολογήσει τις εξελίξεις στην Ελλάδα και έχει προβλέψει όλα τα ενδεχόμενα.
Μη μπορώντας να ελέγξει τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί με νύχια και με δόντια να βάλει δίπλα στον ΣΥΡΙΖΑ «συστημικούς» παίκτες που θα υπηρετήσουν τους ευρωκράτες...