Σαρωτικές αλλαγές στις ΔΕΚΟ φέρνει ο νόμος για τα εργασιακά

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΑΠΑΝΩΝ ΣΤΟ «ΜΕΝΟΥ» ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ - Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ

Το ζητούμενο είναι, για τους εκπροσώπους των Θεσμών, να αλλάξει το ποσοστό (στην κατεύθυνση της απελευθέρωσης των απολύσεων) για τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Η μείωση των λειτουργικών δαπανών των ΔΕΚΟ που από τον Οκτώβρη σταδιακά θα οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση μετά την ένταξή τους στο Υπερταμείο, θα αποτελεί προϋπόθεση για την αύξηση της αποδοτικότητάς τους. Αποστολή της Ελληνικής Εταιρίας Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΠ) που θα λειτουργεί βάσει των κανόνων της ιδιωτικής οικονομίας (Υποκεφάλαιο Ε', άρθρο 204, Ν.4389/2016), είναι να έχει έσοδα.

Σήμερα, οι αστικές συγκοινωνίες είναι υπερζημιογόνες, η επιρροή του πολιτικού προϊσταμένου -του υπουργού Υποδομών είναι υψηλή- και στην λήψη αποφάσεων καθοριστικό ρόλο διαδραματίζουν οι συνδικαλιστές.

Όλα αυτά πρόκειται να αλλάξουν ριζικά με τη μεταφορά των ΔΕΚΟ συγκοινωνιών στο Υπερταμείο και το δρόμο για τις αλλαγές αυτές θα ανοίξει ο νόμος για τα εργασιακά.

Το επόμενο εξάμηνο ο «κορσές» στις ΔΕΚΟ θα γίνεται όλο και στενότερος και ο έλεγχος των δανειστών ασφυκτικότερος, αφού μετά τη μεταβίβασή τους στην «Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών» (ΕΔΗΣ), δεν θα υπάγεται η διοίκησή τους στα υπουργεία, αλλά σε νέα πρόσωπα, τα οποία και θα επιλεγούν από τους δανειστές. Τα κριτήρια διοίκησης θα αλλάξουν, αφού τόσο ο επικεφαλής της ΕΔΗΣ, όσο και ο ισχυρός διευθύνων σύμβουλος του Δ.Σ. του νέου Ταμείου θα έχουν ένα και μόνο στόχο, την αύξηση της αξίας των υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων.

Η απόφαση χθες, Τρίτη (12/07/2016), των κοινωνικών εταίρων και του υπουργού να συνασπιστούν, για να αντιμετωπίσουν την πίεση για τη μεγάλη απορρύθμιση της αγοράς που έρχεται το Σεπτέμβρη είναι ενδεικτική της σοβαρότητας της κατάστασης.

Αν και κατέληξαν σε κοινή γραμμή άμυνας για τη διατήρηση του 13ου και 14ου μισθού, αλλά και για να αποφευχθούν τα σχέδια για την απελευθερωση των απολύσεων και το lock out, είναι αμφίβολο αν θα πετύχουν να αποφύγουν τις απαιτούμενες αλλαγές.

Η ΕΣΕΕ αναφέρθηκε στις πιέσεις από το ΔΝΤ, τονίζοντας ότι δεν υπάρχει «συζήτηση για 13ο και 14ο μισθό από πλευράς κοινωνικών εταίρων και κυβέρνησης διαψεύδει κατηγορηματικά κάθε σκέψη κατάργησής τους, αλλά αυτό δεν το συμμερίζονται όλοι οι δανειστές και ιδιαίτερα το ΔΝΤ».

Η ΕΣΕΕ επιδιώκει να εστιάσει την παρέμβασή της στο ζήτημα του «ξεπαγώματος», δηλαδή της ολικής επαναφοράς της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), με την επαναφορά του καθορισμού του κατώτατου μισθού στην αρμοδιότητα των κοινωνικών εταίρων. Ταυτόχρονα, όμως, δίνεται και το στίγμα της διαπραγμάτευσης του φθινοπώρου, με την πλευρά των θεσμών και ιδιαίτερα το ΔΝΤ να εμφανίζονται με πολύ σκληρές απαιτήσεις...

Σύμφωνα με τη Συνομοσπονδία στη χθεσινή συνάντηση ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος, ανέφερε ότι, η κυβέρνηση με την συμφωνία του Ιουλίου περιόρισε το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης στα εργασιακά σε τρία μόνο ζητήματα: ένα που έθεσε η ελληνική κυβέρνηση, την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, με άλλα λόγια την ανατροπή της εργασιακής απορρύθμισης των τελευταίων χρόνων, και δύο πάγια αιτήματα του ΔΝΤ που απηχούν την ιδεοληπτική του προσήλωση στις ομαδικές απολύσεις και τον συνδικαλιστικό νόμο.

Οι προτάσεις της ΕΣΕΕ

Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης αναφέρθηκε στις μέχρι σήμερα επιπτώσεις που είχαν τα μνημόνια στον εργασιακό κοινωνικό διάλογο, στον καθορισμό του κατώτατου μισθού και στα ζητήματα της διαπραγματευτικής κουλτούρας, της μετενέργειας, της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων και του συνδικαλιστικού νόμου και κατέθεσε τις θέσεις του εμπορικού κόσμου της χώρας, οι οποίες αναλύονται ως εξής:

- Ο κοινωνικός διάλογος πρέπει να παραμείνει στην προμετωπίδα της κοινωνικής δυναμικής, ως κύριο μέσο επίλυσης των προβλημάτων της οικονομίας και της κοινωνίας, όπως κατέδειξε και η κοινή δήλωση των ευρωπαίων κοινωνικών εταίρων και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

- Το πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων (διαπραγμάτευση, συλλογική σύμβαση ή προσφυγή στην μεσολάβηση/διαιτησία) που ισχύει από 25ετίας έχει πράγματι προβλήματα στην πράξη. Αυτό που χρειάζεται όμως, δεν είναι ισοπέδωση του συστήματος αλλά βελτίωσή του, μέσα από τον κοινωνικό διάλογο, ώστε να καταστεί περισσότερο αποτελεσματικό.

- Η επαναφορά της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη για την επιβίωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και το ουσιαστικό αντίκρισμα που έχουν στην κοινωνία και στην οικονομία.

- Η εθνική κλαδική σύμβαση των εμπορικών επιχειρήσεων ήταν ανέκαθεν το σημείο αναφοράς για τον κλάδο, δημιουργώντας καθεστώς σταθερότητας των εργασιακών σχέσεων στον κλάδο και ενισχύοντας σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης ανάμεσα στους συμβαλλόμενους εργοδότες και εργαζόμενους.

- Η μετενέργεια των συλλογικών συμβάσεων πρέπει να είναι αντικείμενο των διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων και δεν μπορεί να ορίζεται από το κράτος.

- Οι επιχειρησιακές συμβάσεις με ενώσεις προσώπων εμφανίζουν έξαρση, αποτυπώνοντας στην ουσία την επιθυμία των επιχειρήσεων να προσεγγίσουν τον κατώτατο μισθό έτσι όπως ορίζεται από το κράτος. Αν και το έντονο ενδιαφέρον αυτήν την εποχή για επιχειρησιακές συμβάσεις είναι όψιμα αυξημένο για λόγους που δεν σχετίζονται με την συλλογική διαπραγμάτευση, εντούτοις συνιστούν διέξοδο για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε δυσμενή θέση, ώστε να διατηρήσουν ακέραιες τις θέσεις εργασίας.

- Εφαρμογή του «εργόσημου» σε περισσότερες κατηγορίες ανέργων, φοιτητών και συνταξιούχων για την αποφυγή της αδήλωτης εργασίας και την έξαρση αθέμιτων πρακτικών όπως της «τριγωνικής απασχόλησης» μέσω γειτονικών χωρών.

Σχετικές ειδήσεις

• Από το «αίμα στα Εργασιακά» στο «δεν τίθεται ζήτημα μείωσης μισθών» ο Κατρούγκαλος
• Τσακαλώτος: Η δεύτερη αξιολόγηση θα τρέξει πολύ γρήγορα
• ΟΓΑ: Πότε θα πληρωθεί η δεύτερη δόση των οικογενειακών επιδομάτων