Νέο Ασφαλιστικό: Σαμαρά, Βενιζέλο ή Τσίπρα έχουμε για πρωθυπουργό;
Σ΄ ένα πράγμα πέτυχε το ασφαλιστικό νομοσχέδιο:αποκάλυψε ένα γυμνό μνημονιακό σώμα που ανήλθε στην εξουσία με αντιμνημονιακό μανδύα. Θα μιλούσαμε για... «περσινά ξινά σταφύλια», αλλά αυτός ο μανδύας περιφέρεται ακόμη στις ζωές μας!
ΓΙΑΤΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΤΕΡΑ; ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΖΕΙ ΚΡΥΟ...
Της Γεωργίας Λινάρδου
Είναι ακόμη πρωί της Παρασκευής (08/01/2016) και ανάμεσα σε έναν ορυμαγδό πληροφοριών και αναλύσεων περί του τι προβλέπει το νέο ασφαλιστικό, το «χάος» διακόπτει η απευθείας συνέντευξη του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου.
Εάν δεν τον γνωρίζεις και δεν έχεις παρακολουθήσει τα χρόνια των Μνημονίων την εξέλιξη του βιογραφικού του, θα μπορούσες να πειστείς πως επρόκειτο για έναν πληγωμένο μνημονιακό πολιτικό ο οποίος εργάζεται δίχως εντάσεις, αφοσιωμένος στη δουλειά και με παρωπίδες - απάντηση στις οποιεσδήποτε... «σειρήνες» τον καλούν.
Αρχίζει να αναλύει την φιλοσοφία του νέου ασφαλιστικού.
Η αλήθεια είναι πως ξεχνιέσαι.
Εξελίσσεται τουλάχιστον... αστεία η εικόνα ενός υπουργού Εργασίας να κλείνει την παρουσίαση μιας σειράς βίαιων αλλαγών στο ασφαλιστικό με υποσχέσεις για νέες θέσεις εργασίας που θα προωθήσουν οι «φίλες» του κατά πως αποκάλεσε ο ίδιος τόσο τη Ράνια Αντωνοπούλου (αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας), όσο και την Θεανώ Φωτίου (αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης)!
Έμοιαζε μάλλον με κακή προεκλογική ομιλία η οποία αν και δεν κατέληξε στο πολλαπλά πομπώδες -και πλέον ιστορικό - «Λεφτά υπάρχουν», επέλεξε να ολοκληρωθεί με την επίσης πολλά υποσχόμενη φράση: «Θέσεις υπάρχουν»!
Κι όλα αυτά ως επίλογος μιας αμήχανης συνέντευξης τύπου για τις αλλαγές στο ασφαλιστικό και τις συντάξεις, καταβαλλόμενες ή... μέλλουσες.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι δεν υπήρχαν οι «δαίμονες» της «παραπληροφόρησης» που κυνηγούν ανελέητα το «θεάρεστο» κυβερνητικό έργο, πάλι προκλητικά αμήχανη θα ήταν αυτή η συνέντευξη τύπου του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου που πέτυχε να δημιουργήσει σοβαρά αντικίνητρα σε αρκετούς πολίτες της χώρας. Σε ποιους; Σε όλους αυτούς που ψιθυρίζουν: «Σιγά μην πάρουμε ποτέ σύνταξη!»
Προφανώς, τόσο ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος, όσο και οι συμπαθέστατες κατά τα υπόλοιπα «φίλες» του, δεν το έχουν ακούσει ποτέ αυτό να λέγεται. Ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε ο υποστηρικτικός του, ούτε τα υπόλοιπα κυβερνητικά στελέχη το έχουν ακούσει αυτό από κάποιον άνεργο, εργαζόμενο με ασφάλιση ή «αόρατο» εργαζόμενο με «μαύρα» χρήματα;
Αλλιώς δεν εξηγείται η δήθεν «υπερηφάνεια» του υπουργού όταν περιέγραφε ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου είναι πως επαναφέρει την ελπίδα σε ασφαλισμένους ότι θα πάρουν σύνταξη και στους συνταξιούχους ότι θα συνεχίσουν να παίρνουν την σύνταξη τους.
Παραμένει κυρίαρχο θέμα των πολιτών η ελπίδα και η εμπιστοσύνη στην κοινωνική ασφάλιση, σε τέτοιο βαθμό ώστε να χρησιμοποιείται σε επίπεδο πολιτικών επιχειρημάτων; (σ.σ., εκτός από τους συνταξιούχους)
Τρομάρα μας Κύριε υπουργέ που θέλουμε να δώσουμε και το φωτεινό παράδειγμα της Ευρώπης κατά πως εξέφρασε η... «κομπορημοσσύνη» σας με την παρακάτω δήλωση στη συνέντευξη τύπου την Παρασκευή (08/01/2016): «Η Ελλάδα είναι ο καθρέφτης του μέλλοντος της Ευρώπης»! Εκτός αν εννοούσατε πως ο σπασμένος καθρέφτης της Ελλάδας θα μετακυλήσει την γρουσουζιά του σε όλη την Ευρώπη. Αυτό το συζητάμε. Αλλιώς δεν εξηγείται το τόσο μεγάλο χάσμα μεταξύ αλήθειας και αληθοφάνειας.
Η μόνη αλήθεια είναι πως τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν τελειώσει από τις βίαιες περικοπές των συντάξεων σε όλα τα χρόνια των Μνημονίων, από το ρούφηγμα των αποθεματικών που επιτυχώς έφεραν εις πέρας οι ελληνικές κυβερνήσεις - ακόλουθοι του ΔΝΤ και προστάτες ενός κακοστημμένου σκηνικού διαφθοράς, με την ανεργία, τη μαύρη εργασία, τους «ελεγχόμενους» μηχανισμούς ελέγχου και το υδροκέφαλο δημόσιο κράτος.
Εννοείται πως δεν ευθύνεται για όλα η «πλάτη του καμπούρη» -βλέπε Κυβέρνηση Σύριζα Ανέλ - γι' αυτό. Ευθύνεται, όμως, καθώς αφ' ενός μιμείται όλους τους προηγούμενους εξελισσόμενη ως το αποτελεσματικότερο «πιόνι» των δανειστών, αφ' ετέρου συνεχίζει προκλητικά να (συγ)καλύπτει τον σκληρό πυρήνα ψηφοφόρων (και όσων κινούν τα νήματα στη βάση) με το να συνεχίζει να ποτίζει το υδροκέφαλο κράτος!
Γιατί το κράτος που χρωστάει δισεκατομμύρια στα ασφαλιστικά ταμεία δεν ξεκινά την αποπληρωμή τους; Γιατί όχι να μπει και αυτό στη ρύθμιση των... 100 δόσεων; (σ.σ., εδώ γελάμε)!
Από το «χέρι» στην «ασέλγεια» σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων
Ουδέποτε τα ασφαλιστικά ταμεία στη χώρα μας διέθεταν ισχυρά αποθεματικά, διότι πάντα οι κυβερνήσεις τους έβαζαν «χέρι»!
Σύμφωνα με μελέτη της ΓΣΕΕ, το πρώτο «χέρι» στο λάγνο σώμα των ασφαλιστικών ταμείων, μπήκε μετά τον εμφύλιο πόλεμο (Ν.1611/50). Η δικαιολογία ήταν πως πρέπει να τονωθεί η ανάπτυξη της χώρας!
Από κει και πέρα το «χέρι» εξελίχθηκε σε ασελγή πράξη!
Τα στοιχεία της ΓΣΕΕ εκτιμούν πως υπό άλλες συνθήκες, κυρίως το ΙΚΑ θα είχε στα τέλη του 1990 περί τα 30 τρισεκατομμύρια δραχμές! Μόνον αποθεματικό ε;
Τότε δεν σήμαινε τίποτα, αλλά τώρα σημαίνει πολλά: επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τα ασφαλιστικά ταμεία έλαβαν ελευθέρας να τοποθετούν το 20% των ασφαλιστικών τους ταμείων σε τραπεζικές επενδύσεις υψηλού ρίσκου! (σ.σ., εδώ κλαίμε).
Ο «σοφός» Κώστας Σημίτης ενίσχυσε αυτό το ποσοστό κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Όπερ σημαίνει 23% επένδυση στο... ρίσκο το οποίο περιελάμβανε και μετοχές!
Θυμίζουμε απλά πως όταν η χρυσή εποχή του χρηματιστηρίου οπισθοχώρησε σε τσίγκινη, τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν περισσότερα από 3,5 δισ., ευρώ! (σ.σ., εδώ μοιρολογάμε).
Μετά τα αποθεματικά των Ταμείων πήγαν... εκδρομή! Βλέπε: Δομημένα ομόλογα και PSI.
Και μετά ήρθε η οικονομική κρίση, η ανεργία, η απληρωσιά και άρα η εισφοροδιαφυγή. Τα χρέη του κράτους προς τα Ταμεία ανήλθαν στα 12 δισ., ευρώ! (σ.σ., εδώ θυμώνουμε)
Δυστυχώς, η τακτική από τον Εμφύλιο μέχρι και σήμερα κυκλοφορεί με τα «ίδια ρούχα»!
Θα μιλούσαμε για «περσινά ξινά σταφύλια» εάν δεν διαιωνίζονταν η ίδια λογική περί των ασφαλιστικών ταμείων.
Πώς είναι δυνατόν να έχεις εξοντώσει τους περισσότερους με μια βαριά φορολογία, να έχεις επιβάλλει capital controls, να έχεις συντελέσει στη μετανάστευση καταθέσεων (δεν αναφερόμαστε στους φοροφυγάδες, αλλά σε ανθρώπους που φοβούνται ότι θα χάσουν τα χρήματά τους εδώ), να έχεις τινάξει σε άλλες χώρες τα καλά «μυαλά» που θα μπορούσαν να χτίσουν την ανάπτυξη της Ελλάδας, να έχεις τρομοκρατήσει το εργατικό δυναμικό (το οποίο σε μεγάλο ποσοστό πληρώνεται με καθυστερήσεις μηνών) και να τολμάς να υποστηρίζεις πως ήρθε το τέλος της «εισφοροδιαφυγής και της φοροδιαφυγής;»
Τώρα τι γίνεται;
Ανώμαλη προσγείωση.
Η ζωή γράφει την επόμενη μέρα, δίχως κομματικές παρεμβάσεις. Όταν κάποιος βρίσκεται στο γκρεμό δεν έχει και πολλές επιλογές.
Τώρα καλούμαστε να ακολουθήσουμε ξαναζεσταμένες συνταγές διάσωσης του ασφαλιστικού που... κάποτε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ της κατήγγειλε μετά βδελυγμίας.
Το δικαίωμα της Ανάστασης -ιστορικά Ένας το διαθέτει- τουλάχιστον να μην μας παραμυθιάζουν με ανέξοδα αριστερά και αντιμνημονιακά φούμαρα και συναισθηματισμούς της δεκάρας ότι μπορεί να Αναστηθεί και άλλος...
.jpg)
