Γιατί ο Βαρουφάκης θέλει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο με τους Τούρκους;

Στο άρθρο του που αναρτήθηκε στο προσωπικό του μπλογκ και στη συνέχεια αναδημοσιεύτηκε από την Εφημερίδα των Συντακτών, υιοθετείται γραμμή «επίθεσης φιλίας» στην Τουρκία μέσω των πετρελαίων έτσι ώστε η Ελλάδα να αναδειχθεί σε μια περιφερειακή δύναμη σταθερότητας και ειρήνης που θα την αναδείξει στο ευρωπαϊκό σκηνικό.

Το καταπληκτικό στην Ιστορία είναι ότι αυτή την πρόταση δεν την έχουν εκστομίσει ούτε οι Τούρκοι!

Η «πρόταση»» αυτή του Βαρουφάκη, που ακόμη και οι ίδιοι Τούρκοι δεν έχουν θέσει επίσημα ζητάει ουσιαστικά από την Ελλάδα να παραιτηθεί των δικαιωμάτων που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο στο Αιγαίο και για να γίνει «δορυφόρος» της Τουρκίας, να «φινλανδοποιηθεί».

Στη βαθυστόχαστη ανάλυσή του, δημιουργεί φοβικά σύνδρομα, λέγοντας ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια στη συμφωνία Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ για την εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Μετά πετάγεται λίγο βορειότερα μιλώντας για ανάλογη συμφωνία μεταξύ Σκωτίας και Νορβηγίας στη βόρεια Θάλασσα, λέγοντας ότι αυτή δεν «επιλύθηκε ούτε με προσφυγή στη Χάγη ούτε με τραμπουκισμούς» εξισώνοντας βέβαια εδώ θύτη και θύμα

Διαβάστε ένα απόσπασμα από το άρθρο του Γιάνη Βαρουφάκη:

«Η προφανής λύση που θα προτείνει το ΜέΡΑ25 στο εκλογικό μας πρόγραμμα εντός του Ιουνίου, και η οποία θα προήγαγε τα γενικότερα συμφέροντά μας (ειρήνη και εκμετάλλευση πόρων), είναι η πρόταση δημιουργίας ενός ευρύτερου συνεταιρισμού Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας, Λιβάνου, Ισραήλ, Αιγύπτου και Παλαιστινιακής Αρχής. (Με ποιο άραγε δικαίωμα μένει απέξω ο λαός της Γάζας από τη μοιρασιά;)

Μόνο και μόνο μια τέτοια πρόταση από την Ελλάδα:

■ Θα αναβάθμιζε την εικόνα μας εντός της Ε.Ε. και παγκοσμίως, εμφανίζοντάς μας ως μία σώφρονα, εποικοδομητική, φιλειρηνική περιφερειακή δύναμη – αντί για μία ωφελιμιστική, οπορτουνιστική αποικία της Ε.Ε. που απλά θέλει να εισπράξει υπέρ των δανειστών της κάνοντας τα στραβά μάτια στις εντάσεις και στα εγκλήματα εναντίον των λαών της περιοχής.

■ Θα δημιουργούσε προβλήματα στον Ερντογάν και στον όποιον Ερντογάν, που επενδύει πολιτικά στην ένταση στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας, βοηθώντας την πλειονότητα των πολιτών της Τουρκίας (τα κυρίως θύματα τύπου απολυταρχισμού του Ερντογάν) να αποκτήσουν αντισώματα εναντίον του ανθελληνισμού που καλλιεργεί το εκεί καθεστώς ως αντιπερισπασμό στις καταπιεστικές και εκμεταλλευτικές πολιτικές του.

■ Θα ενίσχυε τους Ισραηλινούς συντρόφους μας, που νιώθουν αποτροπιασμό για την πολιτική του Νετανιάχου, και οι οποίοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν με μια καμπάνια εντός του Ισραήλ που θα συνέδεε την υπόθεση των υδρογονανθράκων με την αναβίωση της νεκρής ειρηνευτικής διαδικασίας μεταξύ Ισραηλινών, Παλαιστινίων και Αράβων γενικότερα.

■ Τέλος, μια τέτοια κίνηση θα μας επέτρεπε, την ώρα που παρακολουθούμε τις ζοφερές εικόνες από τη Γάζα, να νιώσουμε ξανά αλληλέγγυοι με τα θύματα άνευ των τύψεων που τώρα μας βαραίνουν.

Γιατί δεν κάνει μια τέτοια κίνηση η κυβέρνηση; Φαίνεται ότι μιας ανήκουστης συνθηκολόγησης (όπως εκείνης της νύχτας του δημοψηφίσματος) έπονται άλλες πολλές».