Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γόρδιος Δεσμός με τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να κάνει το μεγάλο βήμα, ώστε να καταστεί έτοιμος για να διεκδικήσει την εξουσία: Να πείσει τις συνιστώσες του κόμματός του να ξεπεράσουν τις αγκυλώσεις τους. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Ένα χρόνο μετά την (αναπάντεχη τότε για πολλούς) αναρρίχησή του στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη αντοχή στις δημοσκοπήσεις. Στην πιο πρόσφατη, της 16ης Μαΐου, εμφανιζόταν ως επικεφαλής της κούρσας, οριακά. Στην προηγούμενη, της 15^ης Μαΐου, κονταροχτυπιόταν με τη Νέα Δημοκρατία για το προβάδισμα, χάνοντας οριακά την πρώτη θέση με μόλις 0,9%. Πριν ένα μήνα, το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα που περνούσε πάλι μπροστά -και μάλιστα με αξιοσημείωτη διαφορά. Το σκηνικό είναι παρόμοιο όλο το εντεκάμηνο που έχει μεσολαβήσει από την σύσταση της τρικομματικής κυβέρνησης: Τη μία παίρνει κεφάλι ο ένας, την άλλην ο άλλος.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που προέβλεπαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα άντεχε να παραμένει σε τέτοια επαφή με την κορυφή. Έλεγαν ότι η ψήφος των διπλών εκλογών ήταν περισσότερο ψήφος αποδοκιμασίας προς τα "παλιά" κόμματα και πως, από την στιγμή που μια πολυκομματική κυβέρνηση θα έκανε την εμφάνισή της, ο ελληνικός λαός σιγά σιγά θα εγκλιματιζόταν στο νέο σκηνικό και θα εγκατέλειπε την "θυμωμένη" του προτίμηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ιστορία απέδειξε ότι αυτό δεν ισχύει: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ για να μείνει.

Έχοντας έναν ηγέτη που μέρα με τη μέρα γίνεται και καλύτερος πολιτικός (και που έχει ακόμη πολλά να μάθει, άρα μπορεί να φτάσει πολύ πιο ψηλά, λόγω του νεαρού της ηλικίας του) και μια ατζέντα που διαφοροποιείται από αυτή των κομμάτων που μοιράζονταν την εξουσία τόσα χρόνια, είναι μια επιλογή που ικανοποιεί ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού. Είναι όμως ένα κόμμα που να μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία;

Κακά τα ψέμματα, αλλά αυτήν τη στιγμή η απάντηση είναι "όχι". Όσες φορές πέρασε μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, άλλες τόσες κάτι συνέβη και τον επόμενο μήνα έχασε το προβάδισμα. Δεν παίζει τόσο σημασία το τι ακριβώς συνέβη. Αυτό που μετράει είναι το "γιατί να συμβεί;". Όσο ο Αλέξης Τσίπρας επιτρέπει στους εκπροσώπους της κάθε συνιστώσας του κόμματός του να βγαίνει και να λέει ό,τι θέλει, αποδεικνύοντας στο πανελλήνιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ενιαία γραμμή και πολιτική θέση, θα βάζει τρικλοποδιά στον εαυτό του. Όσο καλά κι αν τα πηγαίνει ο ίδιος.

Δείτε, για παράδειγμα τι συνέβη τις τελευταίες ημέρες: Την ίδια ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας προχωρούσε σε ένα μεγάλο επικοινωνιακό βήμα, συναντώντας τον πιο "πολιτικό" σκηνοθέτη των τελευταίων ετών, τον Όλιβερ Στόουν και εισπράττοντας την άποψη του τελευταίου "Ο Τσίπρας είναι η ελπίδα της Ελλάδας και όλου του κόσμου", γινόταν γνωστό ότι ο βουλευτής του κόμματός του, Ιωάννης Αμανατίδης, είχε καταθέσει τον περασμένο μήνα ερώτηση στη Βουλή, κατά του διαγωνισμού Doodle 4 Google.

"Tο υπουργείο Παιδείας δεν νοείται να καλεί τους μαθητές των σχολείων της χώρας να συμμετέχουν σε διαγωνισμό δημιουργίας λογοτύπου εταιρείας, προτρέποντάς τους να λειτουργούν σαν διαφημιστές πολυεθνικών", έλεγε χαρακτηριστικά ο κ. Αμανατίδης, πλησιάζοντας στην ρητορική την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για... την διπλή μαστεκτομή της Αντζελίνα Τζολί και προκαλώντας τη θυμηδία πολλών με την αναχρονιστική, σοβιετικού τύπου, λογική της.

Τα παραδείγματα είναι άπειρα. Από τα πιο ακραία (δραχμή ή ευρώ) ως τα πιο απλά, στον ΣΥΡΙΖΑ οι απόψεις είναι τόσες πολλές και τόσο διαφορετικές που ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αδυνατεί να τον δει ως ενιαίο κόμμα. Γιατί, δημοκρατία δεν σημαίνει να βγαίνει ο καθένας και να λέει ό,τι του κατέβει (ή τουλάχιστον δεν σημαίνει μόνο αυτό), αλλά -μέσω ενός γόνιμου διαλόγου- οι άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις να καταλήγουν σε μια κοινή απόφαση που οδηγεί στο καλό όλων.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει τη δυναμική για να καταφέρει να το εφαρμόσει αυτό στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα μετατρέψει έτσι το μεγαλύτερο μειονέκτημά του (την πολυφωνία) στο μεγαλύτερο πλεονέκτημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης ημέρας θα έχει τη μηχανή που θα παράγει πολλές ιδέες και θα τις συνδυάζει ώστε να φέρνει στο τραπέζι την καλύτερη. Και έτσι, θα μπορέσει επιτέλους να διεκδικήσει την εξουσία. Το ζητούμενο είναι να γίνει το βήμα προς την ενοποίηση των συνιστωσών. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να το κάνει;

Διαβάστε επίσης:

ΣΥΡΙΖΑ: Ο Σαμαράς ξεπουλά στη Κίνα λιμάνια και αεροδρόμια

Προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ σε νέα δημοσκόπηση

Τσίπρας: Δεν φοβάμαι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλη την Ευρώπη