«Αντώνη έπαιξες και έχασες»

Ανήμερα του Αγίου Αντωνίου το μεσημέρι, ο Πρωθυπουργός δέχθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου ομάδα βουλευτών του κόμματος του , που πήγαν για να του ευχηθούν.

Ο κ. Σαμαράς ήταν εμφανώς ευδιάθετος και αισιόδοξος, ενώ ανέφερε κάτι που όλοι θυμούνται: ''Αν αντέξουμε μέχρι τον Ιούνιο ,μετά θα απογειωθούμε''.

Παράλληλα, άφησε να εννοηθεί ότι έχει την απόλυτη στήριξη της κ. Μέρκελ και ότι η Γερμανία θα είναι αυτή που θα στηρίξει την Ελλάδα με χαλάρωση των όρων του Μνημονίου.

Ο Ιούνιος πέρασε, η χώρα όχι μόνο δεν απογειώθηκε αλλά βυθίζεται καθημερινά.

Οι πιέσεις των δανειστών διαρκώς εντείνονται και έχει επιστρέψει ο τιμωρητικός χαρακτήρας.

Η δόση των 8.1 δις ευρώ, τεμαχίστηκε σε δόσεις που θα συνδεθούν με εκβιασμούς και νέες απαιτήσεις.

Ο Πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται ότι πολύ σύντομα θα ζητηθούν νέα μέτρα και περικοπές, την ώρα που δεν υπάρχει αναπτυξιακό σχέδιο. Με απολύσεις, περικοπές και νέα μέτρα απλά θα ανακυκλώνεται διαρκώς ο φαύλος κύκλος της ύφεσης, με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται και ο πολιτικός χρόνος της κυβέρνησης.

Καμία αποκρατικοποίηση δεν έχει προχωρήσει.

Οι Γερμανοί έβαλαν βέτο για την πώληση της ΔΕΠΑ στους Ρώσους της Gazprom, θέλουν να ελέγξουν οι ίδιοι τα ''ασημικά'' της χώρας ενώ και η πώληση του ΟΠΑΠ βρίσκεται κυριολεκτικά στον ''αέρα'' και κινδυνεύει και να εξαερώσει και την κυβέρνηση (για όσους γνωρίζουν...).

Καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση δεν έχει γίνει, γιατί τα λουκέτα σε ΕΡΤ και Δημοτική Αστυνομία, δεν είναι μεταρρυθμίσεις. Καμία μεταρρύθμιση στην Δημόσια Διοίκηση, στην Παιδεία, στην Υγεία.

Ο κ. Σαμαράς βλέπει ταυτόχρονα να μην έχει και συμμάχους στο πολιτικό και κοινωνικό πεδίο, πλην του ΠΑΣΟΚ του 4% αλλά και κάποιων μεγάλων επιχειρηματιών που δεν εμπιστεύονται τον κ. Τσίπρα. Χάνει και ένα μεγάλο τμήμα του αστικού χώρου, μετά την ουσιαστική δήμευση της ακίνητης περιουσίας, με τους νέους και μόνιμους πλέον εξαντλητικούς φόρους.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αντιλαμβάνεται ότι το Βερολίνο δεν πρόκειται να τον βοηθήσει, αντίθετα θα απαιτεί όλο και μεγαλύτερη υποταγή από τον ίδιο και τη χώρα.

Σκέφτεται με τρόμο ότι μία μετάθεση του χρέους στο αέναο μέλλον, το μόνο που πραγματικά θα μπορεί να πάρει μετά τις γερμανικές εκλογές, θα συνοδευτεί και από νέο μνημόνιο αλλά και από κούρεμα καταθέσεων. Ήδη η Κύπρος αποτελεί πιλότο για αυτό.

Καταλαβαίνει επίσης ότι στο βάθος του μυαλού των Γερμανών είναι να προχωρήσει η Ευρώπη χωρίς τις προβληματικές χώρες του Νότου, εκτός αν δεχθούν να μετατραπούν σε πειθήνια όργανα και αποικίες χρέους με μισθούς 250 ευρώ και χωρίς κοινωνικά δικαιώματα. Αν υπάρξει κοινωνική αναταραχή στην Ελλάδα ή αν υπάρξει μια κυβέρνηση που θα θελήσει να επαναδιαπραγματευθεί το μνημόνιο ή να κάνει στάση πληρωμών, τότε το Βερολίνο θα δώσει εντολή στην ΕΚΤ να κλείσει τη στρόφιγγα προς τις Ελληνικές τράπεζες.

Ο κ. Σαμαράς έχει να αντιμετωπίσει και την ψυχρότητα των ΗΠΑ, που τον θεωρούν πλήρως προσδεδεμένο στο άρμα της κ. Μέρκελ, την ώρα που οι Αμερικανοί φέρονται αποφασισμένοι, μαζί με τους Βρετανούς, να αμφισβητήσουν ευθέως την πολιτική της Γερμανίας στην ευρωζώνη, που την θεωρούν απειλή για την παγκόσμια οικονομία.

Δυστυχώς,ο Έλληνας Πρωθυπουργός δεν θεωρείται αξιόπιστος συνομιλητής και ''παίκτης'' στον οποίο θα μπορούσε να ποντάρει η Ουάσιγκτον.

Μέσα σε όλα αυτά ο κ.Σαμαράς, πολύ σύντομα, θα έχει να αντιμετωπίζει και μία εσωκομματική αμφισβήτηση τόσο για την πολιτική που ακολουθεί όσο και για την '''ακροδεξιά'' στροφή της Νέας Δημοκρατίας.

Κάποιοι θεωρούν ότι ο Α.Σαμαράς έπαιξε και έχασε.

Έπαιξε ένα πολύ ριψοκίνδυνο πολιτικό παιχνίδι, επενδύοντας στις αόριστες υποσχέσεις του Βερολίνου και στις δυνατότητες που υπήρχαν για να αρχίσει να κινείται και πάλι η ελληνική οικονομία.

Και έχασε την ευκαιρία να ανασυνθέσει το πολιτικό σκηνικό με τη δημιουργία της Νέας Ελλάδας, εγχείρημα που δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει. Και αν σκεφτεί κανείς ότι το γενικότερο κλίμα επιδεινώνεται και ο πολιτικός του χρόνος συρρικνώνεται, μπορεί να χάσει και την Πρωθυπουργία, εκεί κοντά στο Νοέμβριο.