Το «μάλε-βράσε» στο ΠΑΣΟΚ
Ρεύματα, τάσεις και ομάδες δημιουργούνται στο ΠΑΣΟΚ, χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του...
Ρεύματα, τάσεις και ομάδες δημιουργούνται στο ΠΑΣΟΚ, χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του.
Υπουργοί, βουλευτές και στελέχη από διαφορετικές αφετηρίες, σήμερα συναντιούνται, δημιουργώντας εστίες εσωκομματικής αντιπολίτευσης που απειλούν να βομβαρδίσουν τα θεμέλια του κυβερνώντος κόμματος. Συμβαίνει όμως και το αντίθετο. Άνθρωποι με κοινές αφετηρίες βρίσκονται απέναντι στην κυβέρνηση από διαφορετικά «μετερίζια».
Ήδη, την προηγούμενη εβδομάδα τρεις υπουργοί εκφράστηκαν ανοιχτά εναντίον του τρόπου διακυβέρνησης της χώρας, έστω και αν ο ένας από αυτούς, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος έσπευσε να τα μαζέψει.
Την αρχή την έκανε ο υπουργός υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος. Ο κ. Λοβέρδος φάνηκε να διεκδικεί ρόλο δελφίνου. Στην προσπάθειά του αυτή βρίσκει στήριξη κατ’ αρχάς στους υφυπουργούς του κ. Χρόνη Αηδόνη και κ. Μιχάλη Τιμοσίδη. Πολύ καλή σχέση διατηρεί επίσης με τον υφυπουργό Εργασίας κ. Κουτρουμάνη και τους βουλευτές κ. Βασίλη Γιουμαντζίδη και Μιλτιάδη Παπαϊωάννου. Με τον κ. Παντελή Οικονόμου έχει επίσης σύμπνοια απόψεων σε πολλά θέματα.
Η Άννα Διαμαντοπούλου βγήκε επίσης μπροστά την προηγούμενη εβδομάδα. Αν και πολλοί είναι εκείνοι που της καταλόγισαν «άκομψη» υποστήριξη στον πρωθυπουργό, η ίδια ποτέ δεν έκρυψε της φιλοδοξίες της.
Από την άλλη, ο κ. Ευάγελος Βενιζέλος φαίνεται όλο αυτό το διάστημα με μια σειρά από ενέργειές του να έχει χάσει πόντους.
Προαλειφόταν για ρόλο – κλειδί στην κυβέρνηση μετά τον ανασχηματισμό, σενάριο που ποτέ δεν έδειξε να τον δυσαρεστεί και ως εκ τούτου να χάσει πολλούς εσωκομματικούς αντίπαλους του πρωθυπουργού. Μετά την δήλωσή του στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο της Τρίτης, φαίνεται να έχασε και του «προεδρικούς» συμμάχους του.
Προβλέπεται πως ο ίδιος θα προσπαθήσει να ανασυστήσει την ομάδα που είχε καταρτίσει το 2007, παρ’ όλο που δεν θα είναι εξίσου εύκολο. Μπορεί στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ να έχει σταθερά τουλάχιστον δύο φίλους, την Τόνια Αντωνίου και τον Νίκο Ανδρουλάκη, αλλά το θέμα είναι τι γίνεται στην υπόλοιπη κοινοβουλευτική ομάδα. Ο κ. Λοβέρδος φαίνεται να δουλεύει αυτή τη στιγμή για τον εαυτό του.
Βάσω Παπανδρέου και Γιώργος Φλωρίδης συζητούν αρκετά συχνά μεταξύ τους και θα μπορούσαν να κολλήσουν σε μια από τις ομάδες που δημιουργούνται. Οι «φιλελεύθερες» προτάσεις τους σε συνδυασμό με το κομματικό παρελθόν τους, τους κάνει ιδιαίτερα ελκυστικούς. Η Σούλα Μεραντίνη ως παλιά εκσυγχρονίστρια βρίσκεται κοντά στις απόψεις τους, ενώ διατηρεί ακόμα πολύ καλές σχέσεις με τον πρώην πρωθυπουργό κ. Κώστα Σημίτη, στου οποίου το γραφείο εργαζόταν.
Η Λούκα Κατσέλη συνδέεται κυρίως με τα παλιά στελέχη. Ο σύζυγός της, Γεράσιμος Αρσένης δεν εμφανίζεται σχεδόν καθόλου, όμως παρακολουθεί τις εξελίξεις από κοντά. Παραδοσιακά «ανδρεοπαπανδρεϊκοί» και οι δύο συνομιλούν με παλιούς συνεργάτες του πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού. Για παράδειγμα οι κύριοι Γιώργος Κασιμάτης και Αδαμάντιος Πεπελάσης που ανήκουν στην τελευταία κατηγορία έχουν βγει αναφανδόν κατά της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται.
Ο «σοφός γέρος» κ. Αντώνης Λιβάνης, όμως, που επηρεάζει ακόμα πολλά στελέχη του πάλαι ποτέ Κινήματος δεν τοποθετείται ανοιχτά, εκτός και αν εκλάβουμε ωε δική του τοποθέτηση όσα εκφράζονται στο περιοδικό που χρηματοδοτεί, τα «Επίκαιρα», που ασκεί ίσως την εντονότερη και σοβαρότερη κριτική στην κυβέρνηση από τον περιοδικό Τύπο.
Το «κοινωνικό» ΠΑΣΟΚ μιλάει συχνά, αλλά ακόμα δεν έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Οι τέσσερις διαγραφέντες βουλευτές δεν προέρχονταν από αυτό που λέμε «σπλάχνα» του κόμματος και γι’ αυτό μια ενδεχόμενη διαγραφή του κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή, αν καταψήφιζε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, να αποτελούσε πραγματικά ρωγμή. Στο ίδιο μοτίβο κινείται τόσο ο κ. Νάσος Αλευράς, όσο και ο πρώην νομάρχης Πειραιά κ. Γιάννη Μίχας, ο οποίος στις τελευταίες συνεδριάσεις του Πολιτικού Συμβουλίου έχει πάρει «αριστερές» θέσεις.
Τέλος η «αριστερή πρωτοβουλία» αποδεικνύει κάθε φορά τη δυναμική της. Ο κ. Γιώργος Παναγιωτακόπουλος σε κάθε Εθνικό Συμβούλιο επιδεικνύει με αριστοτεχνικό τρόπο την επιρροή του στη βάση του κόμματος και κανείς από τους πιθανούς δελφίνους δεν θα μπορέσει να τον αγνοήσει, παρά το γεγονός ότι είχε παράσχει υποστήριξη το 2007 στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, χωρίς να καταφέρει να «γυρίσει» το κλίμα.
Σχόλια