Ο Μπένι τα κάνει… μαντάρα!

Άνθρακα αποδεικνύεται το… μαγικό ραβδί που θα κρατούσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος για να βγάλει την χώρα από την κρίση. Αν και διατηρεί άριστες σχέσεις με όλα σχεδόν τα «καθεστωτικά» μέσα ενημέρωσης, οι καλά γνωρίζοντες βλέπουν πως στη ουσία δεν έχει κάνει τίποτε διαφορετικό από τον προκάτοχό του μέχρι στιγμής.

Από την πρώτη κιόλας συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε αποδείχθηκε πως τα θέματα δεν τα ξέρει. Αν και δεν γράφτηκε πουθενά αρκετοί οικονομικοί συντάκτες εκείνη την ημέρα ενοχλήθηκαν από τα πολλά «δεν ξέρω – θα ρωτήσω» του νέου υπουργού. Ένα μήνα μετά την ανάληψη των νέων καθηκόντων του δεν έχει υπάρξει από πλευράς του καμία νέα πρόταση, ενώ περπατάει αυτάρεσκα στο δρόμο που ανοίγει κάθε φορά η Τρόικα ή ο πρωθυπουργός με τις διεθνείς επαφές του.

Οι ικανότητές του στην επικοινωνία μέχρι στιγμής των σώζουν, αν και αυτό ισχύει μόνο για τα εγχώρια μέσα και επουδενί για τα διεθνή. Άλλωστε τα αγγλικά του δεν έχουν την αίγλη του Παπανδρέου και όσο για την προφορά δεν είμαστε οι πρώτοι που θα την χαρακτηρίζαμε επιεικώς… τραγική.

Κατά τα λοιπά μια σειρά από αντιφάσεις και παραλείψεις έχουν αρχίσει ήδη να φθείρουν την εικόνα του.

Κατ’ αρχήν δέχτηκε τη θέση του υπουργού εν μέσω σκληρών αντεγκλήσεων εντός κοινοβουλευτικής ομάδας ΠΑΣΟΚ, τις οποίες τότε του χρέωναν πολλοί, αν και ο ίδιος δεν «έβγαινε μπροστά». Αμέσως μετά στήριξε το Μεσοπρόθεσμο την ώρα που βουλευτές της επιρροής του ήταν έτοιμοι να ρίξουν την κυβέρνηση. Τώρα φαίνεται ότι δεν θα επιμείνει στην ψήφιση του Μνημονίου 2 από 180 βουλευτές που ήταν η πρότασή του πριν μεταφερθεί στο Οικονομίας και τέλος κρατάει «μανιάτικο» την παλιά του κόντρα με τον υπουργό Μεταφορών Γιάννη Ραγκούση και δεν συνδράμει στην ελάφρυνση του κλίματος στην περίπτωση των ΤΑΞΙ, η οποία ουσιαστικά προσφέρει στον ίδιο αξιοπιστία στα μάτια της Τρόικας, αφού ο Ραγκούσης με θυσίες εφαρμόζει έτσι απαρέγκλιτα το άνοιγμα των επαγγελμάτων.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος από παλιά πίστευε ότι θα καταφέρει κάθε φορά περισσότερα από αυτά που κατάφερνε τελικά. Οι θητείες του σε υπουργεία κατά το παρελθόν χαρακτηρίζονταν από απλή διαχείριση των καθημερινών ζητημάτων πασπατεμένη με μπόλικη ρητορεία. Τα πράγματα όμως στη θέση που βρίσκεται και την εποχή που διανύουμε είναι ζόρικα.
Αν εξακολουθήσει να κοιμάται αγκαλιά με το άγαλμά του τότε βάσιμα θα αναρωτιόταν κάποιος: αν το 2007 έχασε από ένα «πτώμα», τώρα γιατί να τα καταφέρει;