Αμφίπολη: Η ανεξήγητη «μυστικοπάθεια» της κυβέρνησης και το χρήμα που χάνεται...
Άραγε η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τουριστικά και πολιτιστικά με ήπιο τρόπο την δημοσιότητα που έλαβε το θέμα;
Η είδηση της ανακάλυψης του σπουδαίου τάφου στον αρχαιολογικό χώρο της Αμφίπολης δημιούργησε τις τελευταίες ημέρες παγκόσμια περιέργεια για την συνέχιση των ανασκαφών. Τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν στην Αμφίπολη.
Χιλιάδες είναι μέχρι στιγμής οι μεμονωμένοι τουρίστες που έχουν προσπαθήσει να επισκεφθούν τον υπο ανασκαφή αρχαιολογικό χώρο και να δουν από κοντά αυτό το σημαντικό μνημείο να βγαίνει στο φως έπειτα από χιλιάδες χρόνια.
Ωστόσο, αυτό που αντικρύζουν είναι η απαγόρευση εισόδου στον χώρο, για λόγους ασφαλείας, με αποτέλεσμα να επιστρέφουν χωρίς να πάρουν έστω μια μικρή γεύση από την σημαντική διαδικασία της αρχαιολογικής ανασκαφής.
Το Υπουργείο Πολιτισμού και οι αρμόδιοι θεσμικοί φορείς δεν έχουν μεριμνήσει ούτως ώστε να δημιουργηθεί ένα υποτυπώδες στέγαστρο, σε ασφαλές σημείο από τον χώρο της ανασκαφής, που να επιτρέπει την θέαση του ταφικού μνημείου - έστω και εξ αποστάσεως - από τους χιλιάδες τουρίστες που το προσεγγίζουν καθημερινά.
Η δημιουργία ενός τέτοιου στεγάστρου, με την παρουσία ενός ξεναγού και αστυνομικόύ, θα δικαιολογούσε και την θέσπιση ακόμα κι ενός συμβολικού εισιτηρίου της τάξης του ενός ή δυο ευρώ, όπου θα κατευθυνόταν στην ταχεία ολοκλήρωση του ανασκαφικού έργου χωρίς καθυστερήσεις και οικονομικές δυσκολίες. Θα έλυνε δηλαδή το πρόβλημα εκείνο που κατά καιρούς επικαλείται το Υπουργείο Πολιτισμού, της έλλειψης δηλαδή κονδυλίων για τις ανασκαφές τέτοιων σημαντικών μνημείων...
Αν ένα παρόμοιο εύρημα εμφανιζόταν σε άλλες χώρες με πλούσια παράδοση πολιτιστικής διαχείρισης, όπως η Γαλλία ή το Ηνωμένο Βασίλειο, είναι αυτονόητο ότι η προβολή θα ήταν πολλαπλάσια, από τις πρώτες κιόλας ημέρες, αλλά και τα έσοδα ικανά να βοηθήσουν το ίδιο το μνημείο να αναδειχθεί.
Έστω και τώρα δεν είναι αργά αυτή η πρόταση να υλοποιηθεί. Με σεβασμό το εύρημα, στην εργασία των αρχαιολόγων αλλά και στην ανάγκη των πολιτών να δούν από κοντά ένα μνημείο οικουμενικής εμβέλειας να βγαίνει ξανά στο φως.