Η παράνοια των δανειστών για υφεσιακά μέτρα
Οι εμμονές και οι ιδεοληψίες των δανειστών έχουν ξεπεράσει κάθε όριο πολιτικής αγυρτείας. Τα συνεχή προσκόμματα που προβάλλουν στις διαπραγματεύσεις, έχουν ένα και μόνο στόχο. Την παραμονή της Ελλάδας σε καθεστώς πλήρους επιτήρησης μιας γερμανοκρατούμενης Ευρώπης.
ΘΕΛΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΗ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΥΠΟΧΕΙΡΙΟ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Αποτελεί παγκόσμιο παράδοξο το γεγονός ότι επιθυμούν ακόμα και την ύστατη ώρα να επιβάλλουν στη χώρα μας ένα πλήρως αποτυχημένο μοντέλο δημοσιονομικής σταθερότητας που επί πέντε χρόνια όχι μόνο δεν έβγαλε τη χώρα από το τέλμα, αλλά αντίθετα την έσπρωξε ακόμα πιο βαθιά στην κόλαση και στο βούρκο.
Από την πρώτη μέρα επιβολής του περίφημου προγράμματος σωτηρίας και των μνημονίων γνωρίζουν πολύ καλά πως αν δεν ενισχύσουν τη χώρα με ενέσεις ανάπτυξης δεν πρόκειται να υπάρξουν πρωτογενή πλεονάσματα και συνεπώς δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν τα χρήματά τους μέσω της αποπληρωμής του χρέους.
Αντ΄ αυτού, εξακολουθούν να επιμένουν σε οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων και σε οριζόντια επιβολή φόρων στην πλατιά μάζα, αδιαφορώντας πλήρως για το μείζον πρόβλημα της χώρας που δεν είναι άλλο από την ανεργία.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι δεν ενδιαφέρονται για την οικονομική ανάταση της χώρας, αλλά για την πλήρη εξουσία επί του κράτους μας.
Η οικονομική ασφυξία που επιβάλλουν το Βερολίνο, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ έχει ένα και μόνο στόχο: Η παγίδα ενός τρίτου μνημονίου, το οποίο θα είναι δήθεν λιγότερο αυστηρό, ενώ θα κατοχυρώνει όλα τα προηγούμενα, καθιστώντας και την σημερινή κυβέρνηση υποχείριο της καγκελαρίου.
Όλοι οι οικονομολόγοι και οι αναλυτές γνωρίζουν ότι η συνέχιση της εξυπηρέτησης του εξωτερικού χρέους, προϋποθέτει τον περαιτέρω δανεισμό της Ελλάδας από τους εταίρους της, με ένα ποσό που θα υπερβαίνει τα 60 δισ. ευρώ έως το 2018, παρά τους ισχυρισμούς για 30-50 δισ. ευρώ.
Για αυτό άλλωστε οι δανειστές ζητούν από την κυβέρνηση να υπογράψει μια συμφωνία χωρίς να συζητούν κάποια ελάφρυνση χρέους. Είναι προφανές ότι το «πάτημά τους» για να συνεχίσουν το «θεάρεστο έργο» της διάσωσης, είναι το χρέος αυτό καθεαυτό, αφού μετατρέπει τη χώρα σε μια «αέναη αποικία χρέους».
Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι οι μπλόφες του Βερολίνου περί εξόδου της χώρας δεν έχουν καμία απολύτως επιστημονική τεκμηρίωση αφού η χρεοκοπία της Lehman Brothers, ύψους 613 δισ. $, κόστισε στον πλανήτη 15 τρισ. $ – ενώ μία αντίστοιχη της Ελλάδας, ύψους πάνω από 500 δισ. $, είναι βέβαιον ότι δεν θα κόστιζε λιγότερα…
.jpg?t=hV_Em-5zeUoRuh5B9NFb3A)
.jpg)
