Το Newsbomb.gr στο Μουσείο Σινδόνης του Τορίνο: Μυστήρια, μάρκετινγκ, θεωρίες για το σώμα του Ιησού
Πολύς λόγος γίνεται εσχάτως για την περιβόητη Σινδόνη του Τορίνο, για την οποία οι Καθολικοί ανά τον κόσμο πιστεύουν ότι απεικονίζει το σώμα του Ιησού Χριστού.
Πρόκειται για ένα αμφιλεγόμενο λινό σάβανο με το οποίο πιστεύεται ότι ετάφη ο Ιησούς μετά την Σταύρωση.
Επανήλθε στο προσκήνιο με αφορμή τελευταία έρευνα, η οποία-υποτίθεται- ότι αποδεικνύει τον παραπάνω ισχυρισμό, που πάντως επί χρόνια είχε τεθεί εν αμφιβόλω.
Ιταλοί ερευνητές χρησιμοποίησαν μια νέα τεχνική που περιελάμβανε ακτίνες Χ για να χρονολογήσουν το υλικό και ισχυρίζονται ότι επιβεβαίωσαν πως κατασκευάστηκε γύρω στην εποχή του Ιησού πριν από περίπου 2.000 χρόνια. Λένε ακόμη ότι τα χρονοδιαγράμματα προσθέτουν αξιοπιστία στην ιδέα ότι το αχνό, αιματοβαμμένο σχέδιο ενός άνδρα με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά ήταν το σώμα του Ιησού.
Ωστόσο υπάρχουν και άλλες απόψεις επί του θέματος...
Τι είναι η Σινδόνη του Τορίνο και οι έρευνες
Όταν εκτέθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1350, η Σινδόνη του Τορίνο διαφημιζόταν ως η αληθινή ταφική σινδόνη που χρησιμοποιήθηκε για να τυλίξει το σώμα του Χριστού μετά τη σταύρωσή του.
Γνωστό και ως Ιερό Σινδόνημα, φέρει μια αμυδρή εικόνα του μπροστινού και του πίσω μέρους ενός γενειοφόρου άνδρα, που κάποιοι πιστεύουν ότι πρόκειται για το σώμα του Ιησού αποτυπωμένο με θαυματουργό τρόπο στο ύφασμα.
Όμως, η έρευνα στη δεκαετία του 1980 φάνηκε να απομυθοποιεί την ιδέα ότι ήταν αληθινή αφού το χρονολόγησε στον Μεσαίωνα, εκατοντάδες χρόνια μετά τον θάνατο του Χριστού.
Επίσης το 2019 ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Πάδοβας εντόπισαν πάνω στην Ιερά Σινδόνη αποτυπώματα από βυζαντινά νομίσματα, τα οποία πιθανόν να αλλάζουν τα δεδομένα σχετικά με την παλαιότητά της.
Το ερώτημα που τέθηκε ήταν αν η ανάλυση της σκόνης που αναρροφήθηκε με ηλεκτρική σκούπα από τη Σινδόνη δείχνει ότι αυτά τα σωματίδια κάποια σχέση δύνανται να έχουν με τον χρυσό που θα μπορούσε να έχει μολύνει το λινό ύφασμα κατά τους προηγούμενους αιώνες.
Για να βρεθεί μια απάντηση, έγινε σύγκριση της σύνθεσης των μικροσωματιδίων του κράματος χρυσού που συλλέχθηκαν με ηλεκτρική σκούπα σε διάφορες χρονικές στιγμές από τη Σινδόνη του Τορίνο με εκείνη των χρυσών βυζαντινών νομισμάτων που κόπηκαν κατά την περίοδο μεταξύ 7ου και 13ου (VII-XIII) αιώνα. Τα ποσοστά βάρους των μικροσωματιδίων προσδιορίζονται μέσω της ανάλυσης φθορισμού ακτίνων Χ με ενεργειακή διασπορά.
Η διαδικασία αυτή έδειξε μια σύνδεση μεταξύ των μικροσωματιδίων και των βυζαντινών νομισμάτων. Συγκεκριμένα, εντοπίστηκαν πολλά δείγματα κράματος χρυσού-αργύρου που ενδεχομένως περιείχαν υπολείμματα χαλκού παρόμοια με το περίφημο βυζαντινό Electrum. Είναι γνωστό ότι το κράμα χρυσού-αργύρου Electrum δεν είναι συχνό στα χρυσά νομίσματα της αρχαιότητας. Η παρουσία αυτού του κράματος μπορεί να θεωρηθεί τυπική για τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αν εξαιρέσουμε τα νομίσματα της Λυδίας του 6ου αιώνα π.Χ. και λίγες άλλες σπάνιες περιπτώσεις που δεν ισχύουν για πιθανή συσχέτιση με τη Σινδόνη.
Η αξιολόγηση αυτών των αποτελεσμάτων, επομένως, είναι συμβατή με την παρουσία της Σινδόνης στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατά την περίοδο έως το 1204 μ.Χ., όπως δείχνουν πολλά ιστορικά στοιχεία.
Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι αν το λινό ύφασμα είναι...μεταχρονολογημένο από τους Καθολικούς, που το το θεωρούν Ιερό, ή αν απλώς βρισκόταν στα όρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας την προαναφερθείσα περίοδο. Θεωρίες αναφέρουν μάλιστα προς επίρρωσιν της δεύτερης εκδοχής ότι η Σινδόνη εντοπίστηκε και μεταφέρθηκε στη Δύση κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών.
Το Newsbomb στο Μουσείο της Σινδόνης
Η ίδια η Σινδόνη του Τορίνο δεν διατίθεται για προσκύνημα παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Κι όταν αυτό συμβαίνει πιστοί ανά τον κόσμο συρρέουν στον καθεδρικό ναό του Τορίνο, όπου φυλάσσεται. Κάτι που σημαίνει και πολλά έσοδα για την πόλη, την Εκκλησία κλπ.
Ωστόσο ενδιαφέρον έχει το Μουσείο της Σινδόνης του Τορίνο, το οποίο επισκέφθηκε το Newsbomb.gr προ ετών.
Το Μουσείο της Σινδόνης του Τορίνο, στημένο στην κρύπτη της εκκλησίας θεωρείται ο τόπος που προορίζεται για διάδοση και μελέτη της Σινδόνης. Εγκαινιάστηκε με ανανεωμένη μορφή στις 15 Απριλίου 1998 από τον τότε Αρχιεπίσκοπο του Τορίνο, Giovanni Saldarini. Το Μουσείο παρέχει πληροφορίες για την έρευνα περί της Σινδόνης από τον 16ο αιώνα έως σήμερα, αποτυπώνοντας τις ιστορικές, επιστημονικές, λατρευτικές και καλλιτεχνικές πτυχές του ζητήματος.
Συγκεκριμένα, η μία πτέρυγα είναι αφιερωμένη σε ένα επιστημονικό ταξίδι που απεικονίζει την εξέλιξη της έρευνας που ξεκίνησε το 1898. Οι επιστημονικές έρευνες εξηγούν τις πολυάριθμες προσπάθειες ανάγνωσης της Σινδόνης και αποκάλυψης των μυστηρίων της. Το ταξίδι κορυφώνεται με την εκπληκτική τρισδιάστατη εικόνα του προσώπου του Man of the Shroud (Ο άνδρας της Σινδόνης) που δημιουργήθηκε το 1978 από την ομάδα με επικεφαλής τον Giovanni Tamburelli . Αφιερώνεται άφθονος χώρος για περαιτέρω μελέτες, ενώ η περιήγηση συμπληρώνεται με μαρτυρίες για ιατροδικαστικές έρευνες και εικονογραφικές αναλύσεις.
Το άλλο μέρος του μουσείου (η ιστορική διαδρομή ) ανιχνεύει την ιστορία - το υποθετικό και το βέβαιο - της Σινδόνης και της λατρείας της ξεκινώντας από το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα , όταν η Σινδόνι κατέστη ιδιοκτησία του Οίκου της Σαβοΐας. Σε αυτό το τμήμα, η λάρνακα που χρησιμοποιήθηκε για την οριστική μεταφορά της Σινδόνης στο Τορίνο το 1578 είναι εξαιρετικής αξίας.
Το στολίδι του μουσείου είναι η θήκη από ασήμι και ημιπολύτιμους λίθους του 16ου αιώνα(Φωτογραφία 5) που διατήρησε τη Σινδόνη από τα τέλη του 16ου αιώνα έως τις 11 Απριλίου 1997, την ημέρα της πυρκαγιάς στο παρεκκλήσι Guarini στον καθεδρικό ναό του Τορίνο.
Στο φωτογραφικό τμήμα διατηρείται ολόκληρη η σειρά των επίσημων φωτογραφιών της Σινδόνης. Της επίσκεψης προηγείται ένα βίντεο σε πέντε γλώσσες το οποίο καλωσορίζει τους επισκέπτες και προσφέρει μια αναλυτική ανάγνωση της εικόνας της Σινδόνης .
