Να ξέρουμε τι θα απογίνουν τα παιδιά!

Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τον «διάλογο» ανάμεσα στην Πολιτεία και το «Χαμόγελο του παιδιού». Κι είμαι από αυτούς που δεν μπορώ να διαγράψω μονοκοντυλιά όσα έχουν προσφέρει και το «Χαμόγελο» και η «Κιβωτός» σε πολλά παιδιά… Σκέφτομαι επίσης ότι όσοι έχουν επαφή με παιδιά και δη ψυχές που έχουν υποστεί κακοποίηση ή βρέθηκαν μόνα τους χωρίς καμία βοήθεια, πρέπει να ελέγχονται. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, για τα πάντα. Που αξιοποιούν τα λεφτά που τους δίνει ο κόσμος, πώς φέρονται στα παιδιά, σε τι συνθήκες τα μεγαλώνουν κλπ. ΟΛΑ! Κι ας μην μας έχει αποδείξει το Κράτος ότι μπορεί να τα καταφέρει ούτε καν στο θέμα του ελέγχου…

Γιατί στο να αγκαλιάσει τα παιδιά και να τους προσφέρει ουσιαστική βοήθεια, η απόσταση (ακόμη και τώρα) είναι χαώδης! Δυστυχώς. Από την στιγμή όμως που το Κράτος αποφάσισε να ελέγξει και να ασχοληθεί σοβαρά με τις Δομές που φιλοξενούν αυτές τις ψυχές, από την στιγμή που πήρε την απόφαση να μπει στην «Κιβωτό» και στο «Χαμόγελο», οφείλει πριν και πάνω απ’όλα να έχει καταπονήσει ένα σοβαρό σχέδιο για το τι θα απογίνουν όλα αυτά τα παιδιά αν κι εφόσον.

Γιατί αυτό είναι το πρωτεύον. Να μην ξανανιώσουν τα παιδιά απειλούμενα. Να μην νιώσουν ότι χαλάει για μια ακόμη φορά η ζωή τους. Να μην νιώσουν ότι κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο… Ή έστω κάπου χειρότερα. Ναι, να ελεγχθούν και να ελέγχονται άπαντες για όλα αλλά να είμαστε και απόλυτα έτοιμοι για αυτά τα παιδιά που όσα χρήματα και αν έχουν… παρκαριστεί από κάποιους στην Ελβετία, χειρότερα έχουμε παρκάρει εμείς τα παιδιά σε αυτές τις δομές. Από τους γονείς και τους συγγενείς τους μέχρι ολόκληρη την κοινωνία που δεν ασχολήθηκε ποτέ ουσιαστικά με όλες αυτές τις ψυχές. Καλό λοιπόν θα είναι μαζί με τις εξαγγελίες για ελέγχους κλπ να ανακοινωθεί και το πλάνο για την επόμενη μέρα όλων αυτών των παιδιών. Με κάθε λεπτομέρεια.

Ποιος θα τα αναλάβει, πώς θα ζουν, πώς θα ελέγχονται αυτοί που θα αναλάβουν ή αυτοί που τρέχουν εδώ και χρόνια τους οργανισμούς; Όλα. Με απαντήσεις. Δεν «πουλάει» πολύ το θέμα όσο τα… εκατομμύρια αλλά αυτό είναι που «καίει» τους κανονικούς ανθρώπους: Τι θα απογίνουν τα παιδιά.