Ελισάβετ Τελτσίδου, από το Παρίσι λίγο πριν τη μάχη: «Ήρθε η στιγμή της ανταμοιβής με ένα μετάλλιο»
Η Ελισάβετ Τελτσίδου, με επιμονή και υπομονή, πέτυχε να γίνει η πρώτη Ελληνίδα τζουντόκα που κατακτά μετάλλιο στη διοργάνωση του τζούντο «Masters», που θεωρείται η πιο σημαντική διοργάνωση μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στη διοργάνωση αυτή, όπου συμμετέχουν οι κορυφαίοι αθλητές του παγκόσμιου τζούντο, η 7η Ολυμπιονίκης του Τόκιο επέδειξε τη δύναμή της και κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στην κατηγορία των -70 κιλών, αφήνοντας την προσωπική της σφραγίδα στην κορυφαία αυτή κατηγορία.
Η 28χρονη Ελισάβετ επιστρέφει για δεύτερη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες, με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τζούντο να την κατατάσσει ανάμεσα στα φαβορί για την κατάκτηση μεταλλίου στο Παρίσι.
Η Ελληνίδα Τζουντόκα, που θα αγωνιστεί στην κατηγορία των 70 κιλών γυναικών, έχει αποσπάσει σημαντική αναγνώριση για τις επιδόσεις της. Στην παρουσίαση των αθλητριών της κατηγορίας, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τζούντο την κατέταξε στο Νο.2 του ταμπλό, πίσω από την Κροάτισσα Μπάρμπαρα Μάτιτς.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ομοσπονδίας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αναμετρηθούν στον τελικό, με την Τελτσίδου να έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει την πρωτιά.
Μάλιστα έχει ολοκληρώσει την προολυμπιακή της πορεία με εξαιρετικά αποτελέσματα, συγκεντρώνοντας 6.652 βαθμούς, γεγονός που την τοποθετεί στη δεύτερη θέση της Ολυμπιακής κλήρωσης για το αγώνισμα των 70 κιλών γυναικών. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού, είναι η μεγάλη ευκαιρία για την Τελτσίδου να επιβεβαιώσει τη θέση της ανάμεσα στις κορυφαίες αθλήτριες του τζούντο.
Η Ελισάβετ Τελτσίδου, σχολιάζοντας τη συμμετοχή της στο Newsbomb.gr ανέφερε: «Η συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες αυτή τη φορά με βρίσκει στην κορυφή της αθλητικής μου πορείας, έχοντας την εμπειρία των προηγούμενων συμμετοχών και μια έντονη επιθυμία για την κατάκτηση ενός Ολυμπιακού μεταλλίου. Η μικρή Ελισάβετ που παρακολουθούσε τους Ολυμπιακούς με θαυμασμό θα ήταν σίγουρα περήφανη για το γεγονός ότι βρίσκεται ξανά στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός, πλέον ανάμεσα στην ελίτ του τζούντο».
«Η ζωή μου έχει αφιερωθεί πλήρως σε αυτό το άθλημα. Έχω πραγματοποιήσει αμέτρητα ταξίδια, έχω επενδύσει αμέτρητες ώρες προπόνησης και έχω χάσει αρκετές καθημερινές στιγμές με τους αγαπημένους μου ανθρώπους για αυτή τη μοναδική ευκαιρία. Ακόμα και οι δυσκολίες και οι αποτυχίες μου, στάθηκαν για εμένα πολύτιμα διδάγματα που με βοήθησαν να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα, διδάσκοντάς μου ότι δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείπουμε. Πρέπει πάντα να επιδιώκουμε τους στόχους μας και να χρησιμοποιούμε τις αποτυχίες μας ως κίνητρο για να γινόμαστε πιο δυνατοί. Ανυπομονώ για την ευκαιρία να επιβραβεύσω τους κόπους τριών χρόνων στις 31 Ιουλίου».
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2024 ξεκίνησαν με ένα σόου στην τελετή έναρξης στο Παρίσι, το οποίο σχολιάστηκε αρκετά και θα μείνει στην Ιστορία ως το πρώτο που έγινε εκτός γηπέδου.
Για την τελετή έναρξης η Ελισάβετ Τελτσίδου σχολίασε: «Την Παρασκευή είχα την τιμή να παρευρεθώ στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού. Η εμπειρία ήταν μοναδική και γεμάτη συγκίνηση και δέος. Ένιωσα υπερηφάνεια που εκπροσωπώ την Ελλάδα σε αυτή την τόσο σημαντική διοργάνωση. Αυτή η στιγμή θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου για πάντα, ως απόδειξη των κόπων και των προσπαθειών μου στον αθλητισμό».
Σχετικά με την αφορμή που στάθηκε για να ασχοληθεί με το τζούντο, είπε: «Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το τζούντο σε ηλικία 11 ετών, με τη μητέρα μου να επιλέγει το άθλημα για μένα διότι ήταν ένα ευγενές άθλημα και συχνά με τον αδερφό μου παλεύαμε μέσα στο σπίτι. Ξεκίνησα την πορεία μου στον Ορειβατικό Σύλλογο Αχαρνών. Στην αρχή, το τζούντο ήταν σαν χόμπι και μετέπειτα ήρθε η πορεία του πρωταθλητισμού διότι αβίαστα ήρθαν οι επιτυχίες».
Για τις υποδομές και τις δυσκολίες που συνάντησε, ανέφερε: «Στην Ελλάδα, υπάρχουν βαθμοί εξέλιξης στον αθλητισμό, αλλά είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν κατάλληλες υποδομές για τα παιδιά. Παράλληλα με τις προπονήσεις μου, βοήθησα στην οικογενειακή επιχείρηση, στο χρωματοπωλείο των γονιών μου. Η συνδυασμένη εργασία και πρωταθλητισμός είναι εξαιρετικά δύσκολη».
Κλείνοντας, για το ρίγος και τη συγκίνηση που νιώθει όταν ακούει τον εθνικό ύμνο σε διεθνείς διοργανώσεις, δήλωσε: «Όταν βγαίνω πρώτη και ακούω τον εθνικό ύμνο σε διάφορες χώρες, νιώθω μεγάλη υπερηφάνεια. Είτε κερδίσω είτε χάσω, η οικογένειά μου είναι πάντα εκεί στο αεροδρόμιο για να με υποδεχτεί και να με στηρίξει».
