Η Μεγάλη Ελλάδα καλεί την Ελλάδα: Σικελία, αυτό είναι το μεγαλύτερο «ελληνικό» νησί της Μεσογείου

Σικελία, το μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου με σπουδαία και πλούσια ιστορία, όσο και γνωστή για πολλούς λόγους, πέρα από την ομορφιά της. Ένα νησί στο οποίοι οι Έλληνες που το εποίκισαν μεγαλούργησαν ήδη από το 700 π.Χ. δημιουργώντας μια νέα Ελλάδα, με όλα τα στοιχεία του κλασικού τους πολιτισμού. Οι σημερινοί Σικελοί δεν το έχουν ξεχάσει -ή μάλλον, το ξαναθυμούνται και στρέφονται στις ρίζες τους για να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον… Ακολουθεί το τρίτο και τελευταίο μέρος του μεγάλου οδοιπορικού του Newsbomb.gr στη Μεγάλη Ελλάδα.

Σωτήρης Σκουλούδης

27 Ιανουαρίου 2024 · 08:55

πίνακας Τσαρούχη — Άγνωστο έργο του Γιάννη Τσαρούχη με θέμα τη Μεγάλη Ελλάδα, από την προσωπική συλλογή του Γιώργου Δαμιανού.

proskynitis.blogspot.com

Το Newsbomb.gr πραγματοποίησε μεγάλο οδοιπορικό στη Μεγάλη Ελλάδα, αναδεικνύοντας μια σύγχρονη συγκινητική τάση πολλών κατοίκων, οι οποίοι τιμούν την ελληνική κληρονομιά τους, επιζητώντας ισχυρότερη σύνδεση μαζί μας, τη «μαμά πατρίδα» όπως μας λένε. Αναδεικνύουμε επίσης ότι ο κλασικός μας πολιτισμός -και όχι μόνο- είναι εμφανής παντού και τιμάται δεόντως.

Στο πρώτο μέρος του οδοιπορικού σάς παρουσιάσαμε την Κύμη, τη Νάπολη, την Ποσειδωνία, το Μεταπόντιο και τον Τάραντα. Ακολούθησε το δεύτερο μέρος, με τον Κρότωνα και την Καλαβρία, ενώ σας παρουσιάσαμε και το ρεπορτάζ από τα ελληνόφωνα χωριά της Απουλίας και της Καλαβρίας, εκεί όπου οι κάτοικοι όχι μόνο είναι Έλληνες, αλλά μιλάνε κιόλας, με τη δική μας λαλιά, τα Γκρίκο.

Καταλήγουμε με το τρίτο και τελευταίο μέρος που κλείνει αυτό το οδοιπορικό, στο νησί της Σικελίας.

Η Μεγάλη Ελλάδα, δηλαδή η Κάτω Ιταλία και η Σικελία, είναι γεμάτη εκπλήξεις, κυρίως διότι, δικαιολογεί απολύτως το όνομά της όχι μόνο για την ιστορία της, αλλά και για το σήμερα. Οι Σικελοί, ένας λαός με τόσο ιδιαίτερη κουλτούρα, τιμούν και επιστρέφουν στις ρίζες τους, που είναι ελληνικές, καθώς οι πρώτοι -αλλά και μετέπειτα- κάτοικοι του νησιού, ήταν Έλληνες έποικοι, από τη Χαλκίδα, την Αθήνα, τη Ρόδο, την Κρήτη και αλλού.

Παρά τις πολλές κατακτήσεις που γνώρισε το νησί, ο επισκέπτης θα αντιληφθεί σχεδόν αμέσως, ότι η ρήση «ούνα φάτσα, ούνα ράτσα» βρίσκει πλήρη εφαρμογή εδώ, ενώ το ανάγλυφο του νησιού, τα σπουδαία του μνημεία, η κουζίνα αλλά και τόσα άλλα, δεν μοιάζουν με τα ελληνικά, αλλά είναι ελληνικά…

Όπως νιώθουν και πολλοί κάτοικοι στο σήμερα, αναζητώντας στην κληρονομιά τους ένα ένδοξο μέλλον, βασισμένο στις αξίες της κλασικής αρχαιότητας, της οποίας είναι κοινωνοί τόσο, όσο εμείς, στην από εδώ πλευρά της Αδριατικής.

Δείτε το οδοιπορικό του Newsbomb.gr στη Σικελία:

Παίρνουμε το φέρι μποτ από την Καλαβρία και περνάμε απέναντι στο λιμάνι της Μεσσήνης, κι από εκεί κατεβαίνουμε προς τις ανατολικές ακτές της Σικελίας και την Ταορμίνα (αρχαίο Ταυρομένιο), έναν υπερ-δημοφιλή τουριστικό προορισμό, στους πρόποδες σχεδόν, της Αίτνας. Εκεί, μας περιμένουν σε ένα ειδυλλιακό τοπίο καθηγητές πανεπιστημίου και λόγιοι οι οποίοι ζήτησαν να μας δουν, για να μας εκφράσουν τι είναι για αυτούς η ελληνικότητα και γιατί το νησί τους είναι γεμάτη από αυτήν.

«Σαφώς η Ελλάδα είναι πολύ παρούσα όχι μόνο από καθαρά γλωσσική άποψη, αλλά και από απόψεως των πολιτισμικών παραδόσεων στον χώρο που ζούμε».

«Υπάρχουν πολλοί μύθοι που προέρχονται ακριβώς από αυτόν που ήταν ένας κυρίαρχος πολιτισμός, ο οποίος διαμορφώθηκε τόσο στη γλώσσα όσο και στη μυθολογία, διαμορφώνοντας τον πολιτισμό της Σικελίας».

«Νιώθουμε λοιπόν Έλληνες μέσα μας, έχουμε και αυτό το ελληνικό πνεύμα που πλανάται στην ψυχή μας, στην πραγματικότητα έχουμε αυτή τη μεγάλη αίσθηση φιλοξενίας που είναι χαρακτηριστική των Ελλήνων».

**Gennaro Galdi**, πρόεδρος της Ευρωμεσογειακής Ακαδημίας για τις τέχνες:«Μέσω της τέχνης μπορούμε να εικονογραφήσουμε τόσο το αρχαίο μεγαλείο της ελληνικής τέχνης όσο και του ελληνικού πολιτισμού. Κάτι που συμβαίνει και στη Σικελία και στην Καμπανία, αλλά που πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω για τις νέες γενιές».

Συνεχίζουμε στη Νάξο -ναι καλά διαβάσατε- μια αποικία μας από το 734 π.Χ., ενώ η περιοχή μετονομάστηκε πρόσφατα -ξανά- με το όνομα του κυκλαδίτικου νησιού, προκειμένου να θυμούνται όλοι την καταγωγή τους.

Εκεί, και δίπλα από την Πορτάρα -ναι υπάρχει κι εδώ- εκπαιδευτικοί μας ενημερώνουν για το πώς γαλουχούν τα παιδιά στα σχολεία με όλα αυτά τα οποία εδώ, μάλλον τα παραγκωνίζουμε…

**Giuseppe Carmeni**, Εκπαιδευτικός: «Εμείς είμαστε περήφανοι για την καταγωγή μας και ως σύλλογος πάντα επιδιώκουμε να μεταδώσουμε τις ρίζες μας στις νέες γενιές»

**Giovanni Bucolo**, Διοργανωτής του «Ελληνικού Φεστιβάλ»: Εμείς σήμερα θέλουμε να ξαναδημιουργήσουμε αυτό το πνεύμα, εδώ στη Νάξο, όπου δεν ομιλείται πλέον η ελληνική γλώσσα, αλλά το πνεύμα μας παρέμεινε ελληνικό, γιατί σε εμάς έμειναν αυτές οι μνήμες και η αίσθηση αυτής της μεγάλης πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς που μας έρχεται από την Ελλάδα, οπότε έχουμε άμεσους δεσμούς. Η "Ελληνική Εορτή" θέλει να αφηγηθεί αυτό το δεσμό».

Πέρασμα από την Κατάνια και στις νότιες ακτές της Σικελίας, όπου συνεχίζουμε το ταξίδι, για όσους δεν το γνωρίζουν, συμβαίνει ένα πραγματικό αρχαιοελληνικό θαύμα, που μόνο όποιος την επισκεφτεί, μπορεί να το αντιληφθεί στην ολότητά του.

Αρχικά οι Συρακούσες, η πιο σπουδαία μάλλον πόλη της Μεγάλης Ελλάδας και μια εκ των σημαντικότερων όλης της Μεσογείου κάποτε, εκεί όπου μεγαλούργησε ο Αρχιμήδης. Ο εφευρέτης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων παραμένει ο «τοπικός ήρωας» τής και σήμερα πανέμορφης πόλης, όπως είναι εμφανές παντού. Στο αρχαίο της θέατρο, δε, συμβαίνει κάτι υπέροχο: Από το 1914 και με διακοπή μόνο τους δύο παγκοσμίους πολέμους και την πανδημία, πραγματοποιείται ένα δίμηνο θερινό φεστιβάλ αρχαιοελληνικών παραστάσεων -τη χρονιά που μας πέρασε σημειώθηκε ρεκόρ με 160.000 θεατές.

**Carlo Castello**, Αρχαιολόγος: «Όταν οι Ρωμαίοι μπαίνουν στις Συρακούσες, είναι σαν να έμπαιναν στον Άρη. Γιατί ήταν ο κόσμος του Αρχιμήδη»...

Στις νότιες ακτές, έχουμε προορισμό τη Γέλα, τον Ακράγαντα και τον Σελινούντα, όπου παντού μας υποδέχτηκαν θερμά για να μας εξηγήσουν πόσο σημαντική είναι η ελληνικότητα για αυτούς αλλά και πόσο την «εξασκούν» στο σήμερα, με το βλέμμα στο αύριο… Ήταν κάτι που το αντιληφθήκαμε εύκολα, παρατηρώντας ειδικά τους σπουδαίους αρχαίους ναούς που ευτυχώς διασώζονται – ειδικά ο Ακράγαντας είναι μια σύγχρονη ωδή στον κλασικό πολιτισμό, με σπουδαίους ναούς, πενταπλάσιους σε μέγεθος από τη δική μας Ακρόπολη. Δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε ποια μορφή θα είχε και η κυρίως Ελλάδα, αν είχαν διασωθεί ένα μέρος μόνο των αρχαίων αρχιτεκτονικών θαυμάτων, έτσι όπως συνέβη εκεί.

Γέλα:

**Giusepe Carnevale**: «Εμείς είμαστε περήφανοι για αυτό το σύμβολο με τους αδελφούς Έλληνες γιατί εμείς θέλουμε ακόμη στο μέλλον μια προνομιακή συμφωνία με το ελληνικό έθνος, γιατί πολλοί από εμάς αισθανόμαστε ότι έχουμε ελληνική καταγωγή».

Angelo Presti, Τοπογράφος: «Είναι σημαντικό γιατί έχουμε ανάγκη να γνωρίζουμε το παρελθόν για να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον. Οι γνώσεις μας βοηθάνε και μας προφυλάσσουν».

**Giuseppe Ammatuna**, Ιατρός: «Ελπίζω ότι οι σχέσεις μας ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Ελλάδα θα συνεχίσουν στον χρόνο, και θα γίνουν δυνατότερες με πολλές ανταλλαγές, ιδίως πολιτιστικές αλλά και εμπορικές, και πρωτίστως φιλικές».

**Letizia Rustico**, Αρχαιολόγος του Υπουργείου Πολιτισμού: «Αυτό που σπούδασα στα βιβλία, το αισθάνομαι στον πολιτισμό μου, έχει μπει ακριβώς στην προσωπικότητά μου. Η Ελληνική ιστορία είναι η πιο σημαντική ιστορία για να γνωρίζει ένας αρχαιολόγος. Για οποιονδήποτε αρχαιολόγο. Γιατί ο Ελληνικός πολιτισμός στη Σικελία έχει παράγει έναν πολύ βαθύ δεσμό, έναν δεσμό που έχει ακριβώς γραφτεί στην ιστορία και που είναι ακατάλυτα δεμένος με αυτή την περιοχή».

Ακράγαντας:

«Η σημασία για το σήμερα είναι η διάδοση των αξιών, να αντιληφθεί ο κόσμος το γεγονός ότι ό,τι κάνουν, ό,τι βλέπουν γύρω τους, είναι μέρος μιας πολύ αρχαίας κληρονομιάς, της ελληνικής κληρονομιάς που ξεκινά εδώ από την Εποχή του Χαλκού, μέχρι τη Βυζαντινή εποχή. Τον 21ο αιώνα πρέπει να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε αυτές τις αξίες. Σε μια περίοδο που όλα θα γίνουν παγκοσμιοποιημένα, και όλες αυτές οι αξίες θα σβηστούν και θα ακυρωθούν, είμαστε εδώ για να θυμίζουμε στις νέες γενιές από πού προήλθαν οι πρόγονοί μας. Και κάποιοι από εμάς είμαστε αρκετά τρελοί για να ντυνόμαστε όπως αυτοί, διότι έτσι νιώθουμε, νιώθουμε Αρχαίοι Έλληνες».

Αρχαιοελληνικές «λιχουδιές», από τον πολιτιστικό σύλλογο «Φοίνικες».

Άκρατος οίνος, από αρχαία ποικιλία κρασιού της Σικελίας, όπως ακριβώς το έπιναν και οι αρχαίοι...

Ο **Giuseppe Castallana**, αρχαιολόγος που συμμετείχε στις ανασκαφές του Ακράγαντα, μας περιγράφει την ιστορία της σπουδαίας πόλης

**Gabriele Onolfo**, ντυμένος ως θεός Άρης

**Alessandro Catania:** Το πιο σημαντικό εργαλείο είναι οι εκδηλώσεις, ώστε να ξαναζήσουν οι τόποι και να μεταδώσουμε μια εικόνα και στα άτομα που σήμερα αγνοούν την δική μας πραγματικότητα, δηλαδή που δεν έχουν τη μνήμη από που προερχόμαστε, και να δώσουμε μέσω των εκδηλώσεων και των θεαμάτων πρωτίστως ένα μήνυμα που φτάνει με ένα τρόπο πιο ευθύ και καθαρό, και στις επόμενες γενιές.

Δεν θα μπορούσαμε να μην συναντήσουμε μια παρέα από την Κόρινθο...

Σελινούντας:

«Βλέπουμε από το σχέδιο αυτού του ναού το μεγαλείο της πόλης. Ένας ναός μήκους 100 ποδιών της εποχής, όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, αλλά πάνω από όλα χαρακτηριζόμενος από το ανοιχτό σχέδιο, ανοιχτό προς τον ουρανό, το κεντρικό τμήμα του ναού που θυμίζει το σχέδιο πολλών σημαντικών ναών και στην Ελλάδα, τη μητέρα πατρίδα».

Ανεβαίνουμε στα ενδότερα της Σικελίας, και μετά από μια απαραίτητη στάση στον ναό της Σέγεστας -που σώθηκε ως εκ του θαύματος στις πρόσφατες μεγάλες πυρκαγιές.

Φτάνουμε στο Παλέρμο, όπου και εκεί, ακούμε σπουδαίες ιστορίες για τον τόπο και τον πολιτισμό, από ανθρώπους σαν κι εμάς, που μας θεωρούν αδέλφια τους και συμπατριώτες.

Σπουδαία βυζαντινή εκκλησία στο κέντρο του Παλέρμο

**Alessandra D' Acquisto**, Ξεναγός: «Η επιρροή στην τέχνη της Σικελίας παραμένει ισχυρή σε όλο τον Μεσαίωνα και αυτό το παρεκκλήσι είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα βυζαντινής τέχνης που έχουμε στο Παλέρμο».

Τελευταία στάση πριν την επιστροφή, στην Ιμέρα, εκεί όπου διεξήχθη μια από τις πιο θριαμβευτικές μάχες του Ελληνισμού της αρχαιότητας.

«Θέμα επιβίωσης η σύνδεση Ελλάδας-Μεγάλης Ελλάδας»

Κάπου εδώ τελειώνει το μεγάλο οδοιπορικό, που μας εξέπληξε και μας χαροποίησε, στη Μεγάλη Ελλάδα. Ο Ανδρέας Βελισσάρης, εκπαιδευτικός, μας βοήθησε με τις επαφές που διατηρεί με τα «αδέλφια» μας, όπως μας λέει, με στόχο να αναδειχτεί αυτό το σπουδαίο ζήτημα της σύνδεσης που γινόταν, αλλά και μπορεί να γίνει και στο σήμερα, με μεγάλη προοπτική για το αύριο.

Ζητήσαμε το σχόλιό του, και μας είπε τα ακόλουθα:

«Η σύνδεση Μεγάλης Ελλάδας και Ελλάδας είναι θέμα επιβίωσης και για τις δύο. Η Μεγάλη Ελλάδα λεηλατείται οικονομικά από τη Βόρεια Ιταλία από το τραγικό 1861 όπου κατακτήθηκε από τους Βόρειους Ιταλούς με άμεσο αποτέλεσμα τη φτωχοποίησή της και τη δημογραφική της διάλυση.

Το 1861 ήταν επίσης το έτος κατά το οποίο συστήθηκαν οι μαφίες που δρουν στο Νότο με αποτέλεσμα τη μετανάστευση του 70% του πληθυσμού του Νότου σε άλλες χώρες ή στη Βόρεια Ιταλία. Η Ελλάδα με τη δημογραφική κατάρρευση των τελευταίων δεκαετιών η οποία συνεχίζεται, σε 30 χρόνια θα βρεθεί με ένα πληθυσμό 8 εκατομμυρίων κάτι το οποίο θα σημάνει τη μείωση της γεωπολιτικής της ισχύος.

Αυτό θα θέσει σε κίνδυνο μια σειρά από προγράμματα που σχετίζονται με το Ελληνικό μέλλον και κυρίως θα κάνει πιο ασφυκτική την εξάρτηση της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες. Η σύνδεση με την Ελλάδα θα βοηθήσει τη Μεγάλη Ελλάδα να ξεπεράσει όλες τις παθογένειες τις οποίες της δημιούργησε το Ιταλικό κράτος. Και η σύνδεση με τη Μεγάλη Ελλάδα θα βοηθήσει την Ελλάδα να ανακτήσει την ισχύ της στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Και ταυτόχρονα θα της επιτρέψει να έχει ένα ανεξάρτητο πολιτικό και πολιτιστικό ρόλο.

Μέσα στη Μεγάλη Ελλάδα ζουν 18 εκατομμύρια. Μόνο στην Αργεντινή των 46 εκατομμυρίων ζουν περίπου 20 εκατομμύρια μετανάστες από τη Μεγάλη Ελλάδα. Η σύνδεση Ελλάδας και Μεγάλης Ελλάδας θα δημιουργήσει έναν Ελληνισμό περίπου 60 εκατομμυρίων παγκοσμίως που θα είναι ένας αριθμός που θα επιτρέψει στο Ελληνικό στοιχείο να διασφαλίσει την βιωσιμότητά του στο μέλλον και θα του δώσει τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει οικονομικά και πολιτιστικά»...

Για τη σύνδεση Ελλάδας-Μεγάλης Ελλάδας έχει δημιουργηθεί μια σελίδα στο facebook, με εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθους:

Κλείνουμε, με τα λόγια του σπουδαίου ζωγράφου μας, Γιάννη Τσαρούχη, με τα οποία συνοδεύει το άγνωστό έργο του που εντοπίσαμε στο διαδίκτυο και ανήκει στην ιδιωτική συλλογή του Γιώργου Δαμιανού, έχοντας για το τέλος κάτι να συμπληρώσουμε.

«Από τη Μεγάλη Ελλάδα στη Μητέρα Ελλάδα:
Μητέρα άργησες
Ξύπνα τον Οδυσσέα
Το Δένδρο της ζωής ξεράθηκε
Το μοναστήρι των Κασούλων γκρεμίστηκε
Η Μαρία Μπούκαλη δεν φάνηκε ακόμα
Μητέρα πεθαίνω πεθαίνω πεθαίνω...»