Η Άννα Μισέλ, τα υπουργικά «μπουρίνια» και τα «ντοκτορά» στις ζώνες (πολιτικής) πυροπροστασίας
Ήταν αυτό που λέμε «δεν πήγαινε άλλο». Η διαρροή προσωπικών δεδομένων αποδήμων Ελλήνων σε χέρια ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και οι εκατό πρώτες προσφυγές των θιγέντων στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, κατέγραψαν ήδη τα πρώτα τρία «θύματα».
Αλλά μάλλον η υπόθεση δεν θα κλείσει έτσι. Γιατί κατ’ αρχάς ο πρόεδρος της Αρχής, Κωνσταντίνος Μενουδάκος θα ψάξει τα πράγματα περαιτέρω, ενώ ταυτόχρονα διενεργείται ήδη από τη Δικαιοσύνη προανάκριση για το θέμα. Ας ξεκινήσουμε από τις «Ιφιγένειες»: Ευρωβουλευτής Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου (αποδέκτης των στοιχείων Αποδήμων), Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών Μιχάλης Σταυριανουδάκης (διαμεσολαβητής στο «ταξίδι» των επίμαχων στοιχείων), Γραμματέας Αποδήμων της ΝΔ Νίκος Θεοδωρόπουλος (διαχειριστής του παράνομου υλικού).
Είναι πολύ πιθανό ο τελευταίος να άνοιξε τον κύκλο από την άποψη ότι η συγκεκριμένη «ιδέα» θα μπορούσε να γεννηθεί κυρίως σε μυαλά παλαιοκομματικής κοπής. Είναι επίσης πιθανό, ο πρώην Γενικός Γραμματέας να ανταποκρίθηκε επιπόλαια ενδεχομένως, σε ένα αίτημα που του φαινόταν ότι «κουμπώνει» με τη λογική «έλα μωρέ, κάπως έτσι δεν γίνονται οι δουλίτσες, εδώ και κάμποσες δεκαετίες». Αυτό που παραμένει άγνωστο, προς το παρόν, είναι ένα έχει γνώση ο τότε πολιτικός του προϊστάμενος. Για την ώρα πάντως, έχει πυροδοτήσει έναν σκληρό εσωκομματικό πόλεμο για το ποιος υπουργός (πρώην, νυν) ενδέχεται να φέρει όχι μόνο την πολιτική αλλά ίσως και ποινική ευθύνη.
Το «ανεξάρτητο» fast-track πόρισμα του Μεγάρου Μαξίμου που έτρεξε τη δική του έρευνα (!) καταλήγει στα τρία προαναφερθέντα πρόσωπα επιδιώκοντας, πιστεύω, να δημιουργήσει εγκαίρως «ζώνη πυροπροστασίας», έτσι ώστε η υπόθεση να παραμείνει σε επίπεδο «υπηρεσιακών παραγόντων» και να μην αποκτήσει υπουργικό πρόσημο. Να μην εμπλακεί δηλαδή στα γρανάζια των καταγγελιών για τη λειτουργία του Κράτους Δικαίου στη χώρα μας. Τη «σούπα» φαίνεται πως χάλασαν, κάπως, οι χειρισμοί των πρώτων 24ώρων της Νίκης Κεραμέως, η οποία στο πλαίσιο του «μπρα-ντε-φερ» πιθανών υπουργικών ευθυνών με τον προκάτοχό της, ουσιαστικά έδωσε το πράσινο φως τόσο στην Ανεξάρτητη Αρχή, όσο και στη Δικαιοσύνη να βάλουν στο στόχαστρο της έρευνάς του, το υπουργείο Εσωτερικών. Ουσιαστικά συνέτειναν στην «πολιτικοποίηση» του θέματος, την ώρα μάλιστα που η κυρία Ασημακοπούλου ευσυνειδήτως αποφάσισε να μεταβληθεί σε εξιλαστήριο θύμα, προτάσσοντας εναντίον του προσωπικού της συμφέροντος την ανάγκης προστασίας της «φανέλας» που φέρει το λογότυπο της ΝΔ.
Παρατήρηση πρώτη. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, για έναν απολύτως ευτελή λόγο που είχε όμως τις συνέπειές του, τέθηκε σε αμφιβολία το αδιάβλητο της εκλογικής διαδικασίας. Στα καλά καθούμενα και μάλιστα σε μια χώρα που είχε προ πολλού γυρίσει την πλάτη της σε «μελανές σελίδες» εκλογικής αναμέτρησης του μακρινού παρελθόντος και σε λογικές «βίας» και «νοθείας».
Παρατήρηση δεύτερη. Υπάρχουν κοινωνίες στις οποίες οι πολίτες απορρίπτουν μετά βδελυγμίας «τσιτάτα» του τύπου: «Έλα μωρέ, τι έγινε;», «τι φταίει η κυβέρνηση για τα στραβοπατήματα στελεχών της δημόσιας διοίκησης;», «πρώτη φορά συμβαίνουν τέτοια;» Και τα απορρίπτουν γιατί κινούνται σε ένα αυστηρό αξιακό σύστημα, γιατί εμφορούνται από μια άλλου είδους συλλογική κουλτούρα. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, εκατό απόδημοι Έλληνες βρέθηκαν… στην αυλή του κ. Μενουδάκου.
Κλείνοντας: μιλήσαμε προηγουμένως για την τεχνική των ζωνών (πολιτικής) πυροπροστασίας. Δυστυχώς δεν πρόκειται για μοναδική περίπτωση, μάλλον η κυβέρνηση διεκδικεί «ντοκτορά» επί του θέματος. Η «αποκέντρωση» της ευθύνης αναδείχτηκε σε προηγμένη επιστημονική μέθοδο. Στο σκάνδαλο των υποκλοπών ο Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης, ο διοικητής της ΕΥΠ και ο Γενικός Γραμματέας Εξαγωγικού Εμπορίου του υπουργείου Εξωτερικών «ξυρίστηκαν» εν μία νυκτί, οπότε… έξω από την πόρτα. Στο πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών ανέλαβε την πολιτική ευθύνη ο τότε υπουργός, παραπέμπονται σε δίκη μόνο στελέχη της διοίκησης ενώ επιχειρήθηκε ακόμη και ο διασυρμός του νεκρού μηχανοδηγού. Πάπαλα; Μάλλον όχι, γιατί τα στοιχεία είναι συντριπτικά, γιατί οι υπογραφές που μάζεψε η Μαρία Καρυστιανού για να τεθεί τέλος στην ασυλία των πολιτικών, υπερβαίνουν το 1.300.000. Και γιατί η Ευρωπαία εισαγγελέας κατά της διαφθοράς Λάουρα Κοβέσι, επικροτώντας είπε ότι μόνο έτσι θα φτάσουμε στην αλήθεια. Για να δούμε.
Σχετικές ειδήσεις
Δημοφιλείς Ειδήσεις
