Συνέντευξη: Robbie Maddison ένας κασκαντέρ χωρίς όρια (photos video)
Τον αποκαλούν σύγχρονο Evel Knievel , τον γνωρίσαμε μέσα από τα θεαματικά clip του στο You Tube που παρουσιάζουν τα απίστευτα άλματα που έχει πραγματοποιήσει. Τον είχαμε δει από κοντά στην Κόρινθο (πέρασε με άλμα πάνω από τον Ισθμό) και στην πρεμιέρα της ταινίας «On Any Sunday: The Next Chapter» στην Αθήνα. Ο Robbie Maddison μας περιγράφει τις στιγμές από το τελευταίο του τόλμημα: Το surf με μοτοσυκλέτα.
Για δύο περίπου χρόνια ο Robbie Maddison είχε βαλθεί να υλοποιήσει μία τρελή του ιδέα: Να κάνει surfing με τη μοτοσυκλέτα του. Ο «Maddo» όπως είναι το παρατσούκλι του (ναι από το Mad / Τρελός) τα κατάφερε και οι προσπάθειές του απέδωσαν στην Ταϊτή όταν... οδήγησε στο διάσημο κύμα «Teahupoo».
Μετά από προετοιμασία ενός χρόνου η DC παρουσιάζει τον Robbie «Maddo» Maddison στο κλιπ «Pipe Dream»,όπου ο Αυστραλός οδηγεί τη μοτοσυκλέτα του στη θάλασσα και στα κύματα της Ταϊτής. Το video δημοσιεύτηκε αργά το βράδυ της Κυριακής 2 Αυγούστου και εμείς δοκιμάσαμε και πετύχαμε μία συνέντευξη μέσω Skype.
Κυρίες και κύριοι (καπνός και δυνατή μουσική) υποδεχθείτε τον Robbie Maddison.
Η παραπάνω εισαγωγή για την συνέντευξη, δεν είναι και πολύ μακριά από την πραγματικότητα αφού ο Robbie Maddison μετά τη οδήγηση στο νερό δεν έχει και πολλά πράγματα να κάνει ή (αν θέλετε να κατακτήσει). Φιλικός, αν και λίγο κουρασμένος (είπε πως έφταιγε η υγρασία που κάνει το το αριστερό του γόνατο να πονά, θέλει όπως είπε ανακατασκευή). Θυμήθηκε πως με είχε δει ξανά στην Κόρινθο όταν είχε κάνει το άλμα στον Ισθμό. Όπως μου είπε φορούσα ένα t-shirt του Travis Pastrana, που του είχε τραβήξει την προσοχή και οδηγούσα μία παλαιά MX μοτοσυκλέτα.
Τον ρώτησα πως τα θυμόταν όλα αυτά και μου είπε γελώντας πως μόνο η μνήμη του δεν έχει πάθει κάτι από τους τόσους τραυματισμούς του. Αφού θυμήθηκε το άλμα στον Ισθμό της Κορίνθου (το 2010) τον ρωτήσαμε ποια θεωρεί κορυφαία άλματα της καριέρας του
«Θα έλεγα: Το άλμα πάνω από το αντίγραφο της Αψίδας του Θριάμβου στο Λας Βέγκας. Το πέρασμα πάνω από τη Διώρυγα της Κορίνθου και να βλέπω το γιο μου (5 ετών) να οδηγεί τη μοτοσυκλέτα του μόνος του για πρώτη φορά».
Η επόμενη ερώτηση αφορούσε το παγκόσμιο άλμα-ρεκόρ στο Olympic Park
« Η προετοιμασία μου ήταν ο δρόμος που ακολούθησα για πάνω από 10 χρόνια, ψάχνοντας πάντα για νέες προκλήσεις, το ski jump το είχα στο μυαλό μου πάνω από πέντε χρόνια τώρα. Όταν τελικά μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω το άλμα στον γιγάντιο αυτό λόφο ήμουν σωματικά και ψυχικά έτοιμος. Δούλεψα με την ομάδα μου για να σιγουρευτώ πως η μοτοσυκλέτα και η πλαγιά θα ήταν προετοιμασμένα σωστά, και μετά το μόνο που έμενε να κάνω ήταν να κλείσω το 'διακόπτη' του φόβου και να ανοίξω το γκάζι».
Στο τέλος μας περιέγραψε τις στιγμές που έζησε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων:
«Ήταν κάτι πολύ συναρπαστικό, το πιο φιλόδοξο όραμα που είχα. Ξεκινήσαμε τα γυρίσματα/ δοκιμές τον Απρίλιο και μπορέσαμε να κάνουμε το τελικό γύρισμα πριν από ένα μήνα. Μέχρι τότε εξετάζαμε τις εικόνες, τις συνθήκες, τις παραμέτρους. Αυτό το νέο project ήταν η πιο τρελή μου ιδέα και δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν».
Τι σε έκανε να τολμήσεις κάτι τέτοιο;
«Έχω μεγαλώσει κάνοντας surfing σε όλη μου τη ζωή. Αν δεν είχα καταλήξει επαγγελματίας οδηγός μοτοσυκλέτας, θα ήμουν επαγγελματίας surfer. Με αυτό το τόλμημα συνδύασα δύο από τα πάθη της ζωής μου. Στη αρχή πειραματίστηκα με το ότι μπορούσα να οδηγήσω μοτοσυκλέτα πάνω στο νερό για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, έως ότου ο μπροστινός τροχός βυθιστεί. Ξεκινήσαμε σχεδιάζοντας μία μοτοσυκλέτα που θα στεκόταν πάνω σε μία σανίδα με ένα σύστημα διεύθυνσης για τον έλεγχο και την ευελιξία. Οδήγησα το δίκυκλο στον κόλπο του Σαν Ντιέγκο για σχεδόν οκτώ μίλια. Μετά από αυτό, ήμουν σε θέση να προσεγγίσω τον Jeff Taylor στην DC και του παρουσίασα την ιδέα να οδηγήσω πάνω σε ένα κύμα».
Πως είχες τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας πάνω στο κύμα;
«Με την ειδική αυτή κατασκευή ήμουν σε θέση να οδηγήσω πάνω στο κύμα είχα τη δυνατότητα να κάνω μικρές προσαρμογές και να διατηρήσω την πλεύση από την επιτάχυνση. Για να μείνω πάνω από το νερό έπρεπε να οδηγώ με περίπου 80 χλμ. Όμως όταν δοκίμασα να μείνω πάνω σε ένα κύμα η ταχύτητά του ήταν μόλις 24 χιλιόμετρα κάτι που οδηγούσε το δίκυκλο σε βύθιση. Έτσι έπρεπε να συνδυάσω τη δύναμη της μοτοσυκλέτας με αυτή του κύματος».
Η μοτοσυκλέτα τελικά βυθίστηκε;
«Κάθε φορά που το δίτροχο βυθιζόταν, χρειάζονταν επισκευές στον κινητήρα για να δοκιμάσουμε και πάλι. Έτσι αλλάξαμε τον κινητήρα από τετράχρονο 450 κ.εκ. σε δίχρονο 250 κ.εκ.για το πλεονέκτημα ότι διαθέτει λιγότερο περίπλοκα μηχανικά και ηλεκτρονικά μέρη».
Ενώ μαγνητοσκοπούσατε το video ήρθε το κύμα Teahupoo και ανέβηκες πάνω του. Περιέγραψέ μας πως ένιωσες.
«Το χειρότερο δυνατό σενάριο, το οποίο έγινε ήταν να πάθω ένα «West bomb» να με κλείσει ένα κύμα μέσα του. Ακόμη και οι αθλητές με σανίδα θέλουν να το αποφύγουν αυτό. Μια καταιγίδα περνούσε και τα κύματα που έρχονταν ήταν 7,5 με 9 μέτρα ψηλά. Περιμέναμε, μέχρι που είδα τελικά ένα τεράστιο μαύρο εξόγκωμα στον ορίζοντα. Βγήκα από τη φορτηγίδα και έμεινα στη θάλασσα, αλλά είχα περίπου 150 μέτρα να διασχίσω για να μπω στο κύριο τμήμα του έτσι οι cameramen θα μπορούσαν να πάρουν το τέλειο πλάνο. Μόλις ανέβηκα στον ώμο του κύματος, κατάλαβα ότι ήμουν σε μια «West bomb» και καταδικασμένος σε θάνατο. Επιπλέον ήμουν σαν δεμένος σε μια μοτοσυκλέτα, το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε ενδεχομένως να συμβεί. Κατάφερα και έμεινα έξω από το κύμα το οποίο «έσκασε» πίσω από εμένα. Αναποδογύρισε την μοτοσυκλέτα, η οποία έπεσε με δύναμη στην πλάτη μου βγάζοντας μου όλο τον αέρα από το σώμα μου. Ήταν η πιο βίαιη πτώση, που είχα. Βούλιαζα φορώντας κράνος, μπότες και θώρακα. Κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ή πέντε λεπτών, είχα μόνο δύο στιγμές σε κλάσματα του δευτερολέπτου όπου θα μπορούσα να πάρω μια γρήγορη αναπνοή, όταν το κεφάλι μου ήταν στην επιφάνεια . Αλλά το δίκυκλο με τράβηξε στο βυθό. Όλα ξαφνικά έγιναν λευκά. Ήμουν εντελώς χαλαρός και έτοιμος να πάρω μία μεγάλη ανάσα νερού, όταν τελικά κατάφερα να βγω στην επιφάνεια. Είδα το ελικόπτερο και το jet ski, και κούνησα σε μια γρήγορη στιγμή το χέρι μου. Έτσι με εντόπισαν».
Με λίγα λόγια, σχεδόν πέθανες; Νομίζω ότι ξέρω την απάντηση, αλλά, άξιζε τον κόπο;
«Ναι χίλια τα εκατό Ναι. Στην επιστροφή στο σκάφος, ήμουν με δάκρυα στα μάτια. Οι φίλοι μου και το πλήρωμα ήταν πολύ αγχωμένοι και σε τρελή κατάσταση, αφού πίστευαν ότι είχα πνιγεί στο κύμα. Ήμουν τόσο ανακουφισμένος, που ήμουν ζωντανός και είχα καταφέρει αυτό ήθελα στην Ταϊτή. Ήταν τόσο απίστευτο να ζήσω ένα όνειρό μου. Ήμουν όμως μόνος μου δεν υπήρχε ένα λαμπρό μετάλλιο ή επευφημίες από το πλήθος. Ήταν μόνο, η ανταμοιβή ότι ήμουν ο μόνος που οδήγησε ποτέ μοτοσικλέτα στο νερό και έκανα κάτι διαφορετικό».
Σχετικές ειδήσεις
Trending
.jpg)
