Ο κόσμος καίγεται και η ...Πρέσβειρα ψαρεύει στη Βαϊκάλη
Αφού έλυσε όλα τα προβλήματα με βίζες, καθυστερήσεις στο Γενικό Προξενείο, κυρώσεις, ομογενείς, παραπαίουσες ελληνορωσικές σχέσεις, επενδύσεις, εμπόριο κλπ στην ευρωπαϊκή Ρωσία η πρέσβης μας στη Μόσχα εργάζεται σκληρά αυτήν την εβδομάδα σε απόσταση 5.500 χλμ. από την έδρα της για τον ...εκχριστιανισμό των βουδιστών.
Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά. Προχθές η Ρωσία γιόρτασε την επέτειο της Βάπτισης των προγόνων της Ρως με πανηγυρική τελετή, όπου χοροστάτησε ο πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος μαζί με πλήθος φυσικά επισήμων προσκεκλημένων. Την ίδια μέρα ο Σεργκέι Λαβρόφ έκανε βαρυσήμαντες δηλώσεις για την κόντρα με τη Δύση και την ΕΕ σχετικά με το Ουκρανικό, που αγριεύει, καθώς οι ηγέτιδες ευρωπαϊκές χώρες και η Ουάσιγκτον επιβάλλουν από σήμερα νέες κυρώσεις. Την Κυριακή η Ρωσία γιόρτασε επιβλητικά την Ημέρα του Πολεμικού Ναυτικού, με τον Β.Πούτιν να φιλοξενεί πολυάριθμους ξένους προσκεκλημένους στο Σεβερομόρσκ, έδρα του ρωσικού Στόλου στη Βόρεια Θάλασσα. Προ ολίγων ημερών αναρωτηθήκαμε αν η Πρεσβεία μας στη Μόσχα πήρε χαμπάρι τις δηλώσεις του ηγέτη της εθνικιστικής αντιπολίτευσης της Ρωσίας Βλαντίμιρ Ζιρινόφσκι, ο οποίος πρότεινε από το Πρώτο κανάλι της ρωσικής τηλεόρασης την αναγνώριση του ψευδοκράτους στα Κατεχόμενα. Ήταν μια έστω ακραία διατυπωμένη πρόταση, που ακούγεται όμως για πρώτη φορά στο προσκήνιο της ρωσικής πολιτικής σκηνής και σε prime time πολιτικό σόου.
Ψάξαμε να βρούμε κάποιον από την Πρεσβεία μας κι έτσι ανακαλύψαμε ότι σε μια περίοδο διπλωματικού και πολιτικού βρασμού στη Ρωσία η πρέσβης μας κυρία Κουμανάκου είναι για άλλη μια φορά απούσα. Αυτή τη φορά της κάνει παρέα κι ο επιτετραμμένος μας με την κανονική του άδεια. Δεν γνωρίζουμε αν η πρέσβης δεν προσκλήθηκε σε καμιά από τις προαναφερθείσες σημαντικές εκδηλώσεις. Ή αν απλώς αδιαφόρησε και προτίμησε ένα παραμυθένιο ταξιδάκι στην εξωτική Μπουριάτια, στα σύνορα με τη ...Μογγολία, ανοίγοντας νέους δρόμους στην εξωτερική μας πολιτική και στον εκχριστιανισμό των βουδιστών, σε μέρη, που δεν διανοήθηκε ποτέ να πατήσει πόδι Έλληνας διπλωμάτης. Άβυσσος βέβαια το βάθος της σκέψης των βετεράνων διπλωματών πρώτης γραμμής, αλλά αναρωτιόμαστε: με ποια κριτήρια εγκρίνουν τις μετακινήσεις τους στο ΥΠΕΞ μας και μάλιστα τέτοιες εποχές; Με βάση τις προτεραιότητες και τις ανάγκες της εξωτερικής μας πολιτικής ή με βάση τα εκάστοτε γούστα "πού θα ήταν ωραία να πάω πριν τη σύνταξη"; Δεν έχουμε τίποτα με την πανέμορφη Μπουριάτια και τη μαγική Βαϊκάλη, με τα προγράμματα προώθησης του τουρισμού τους (γιατί περί αυτού επρόκειτο), ούτε φυσικά με τους βουδιστές και την ανάγκη των πρέσβεων, όπως και κάθε εργαζόμενου, σε διακοπές. Έχουμε προφανώς πολλά με την πρέσβη μας, που αποδείχθηκε πολύ "λίγη" για ένα πόστο όπως η Μόσχα και φυσικά με την ηγεσία του ΥΠΕΞ, που (με τις επιλογές της) περιφρονεί επιδεικτικά τις ελληνορωσικές σχέσεις, όταν θα έπρεπε να προσπαθεί να διασώσει ό,τι έμεινε από αυτές. Και θα περίμενε κανείς ότι θα υπήρχε η στοιχειώδης σύνεση ώστε στον περιορισμένο ενάμιση χρόνο, που της εμπιστεύθηκαν τις τύχες των ελληνορωσικών θεμάτων η κυρία πρέσβης θα επέλεγε κάποιες πόλεις και περιοχές (από τις αμέτρητες...) της Ρωσίας με υπαρκτό ενδιαφέρον για τα ελληνικά συμφέροντα και όχι ό,τι γουστάρει για ταξιδάκι με τις φίλες της...
Προτείνουμε στο ΥΠΕΞ να παρατείνει στο μέγιστο τη θητεία της κυρίας Πρέσβειρας με τ' όνομα (όπως αγαπά να την αποκαλούν, μόνη αυτή, μέσα στο ΥΠΕΞ και να ξεκαρδίζονται οι κοινοί θνητοί-συνάδελφοί της), ώστε τόσο η ίδια να γνωρίσει και πολλούς άλλους πολιτισμούς της πολυεθνικής Ρωσίας πριν συνταξιοδοτηθεί, όσο και να προλάβει να γελάσει κι ο τελευταίος "πικραμένος" των ελληνορωσικών σχέσεων.
ΥΓ. Αν υπάρχει κανείς στο ΥΠΕΞ, που πρόκειται να ενδιαφερθεί να αναζητήσει την full ambassador μας, υπολογίστε την 8ωρη διαφορά της ώρας για να μην την ξυπνήσετε ή τρομάξετε τα ψάρια και δεν τσιμπάνε. Ή πάρτε από Δευτέρα, που θα είναι στο γραφείο της…
Διαβάστε επίσης: