Tι πήρε τελικά ο Ποροσένκο από τις ΗΠΑ;

Όμως η Ουάσιγκτον δεν δείχνει να βιάζεται να ανοίξει διάπλατα το πορτοφόλι και τις αποθήκες οπλισμού της, υποσχόμενη δόσεις "πακέτων βοήθειας", που κανείς δεν είναι βέβαιος αν και πότε ακριβώς θα δοθούν.

Ο Ουκρανός πρόεδρος Πετρό Ποροσένκο επέστρεψε στο Κίεβο, χωρίς να έχει καταφέρει τη βασική επιδίωξή του: να αποκτήσει το καθεστώς προνομιούχου συμμάχου του ΝΑΤΟ εκτός της Ατλαντικής Συμμαχίας, όπως για παράδειγμα η Ιαπωνία ή το Ισραήλ.

Όπως ομολόγησε ο ηγέτης του Κιέβου, ο πρόεδρος Ομπάμα απάντησε με «όχι» στη σχετική πρόταση, όμως υποσχέθηκε πολύ περισσότερα και κυρίως 1 δισ. δολάρια ως «εγγυήσεις» στους Αμερικανούς επιχειρηματίες, που θα ξεκινήσουν επενδύσεις στην ουκρανική οικονομία. Και πάλι δηλαδή η υπόσχεση της αμερικανικής ηγεσίας δεν αφορά το «ζεστό χρήμα», που τόσο έχει ανάγκη το Κίεβο για να μπορέσει να επιβιώσει, αλλά τη διασφάλιση των αμερικανικών κεφαλαίων, που θα αποφασίσουν να κινηθούν και να καταλάβουν θέσεις προς την παραπαίουσα ουκρανική οικονομία.

Το «παράπονο» της ουκρανικής πλευράς εκφράστηκε και κατά την ομιλία του κ. Ποροσένκο στο Κογκρέσο, όπου ο καταχειροκροτούμενος Ουκρανός ηγέτης είπε το περίφημο πλέον: «Η Ουκρανία τιμά τις αμερικανικές κουβέρτες, τον εξοπλισμό νυχτερινής όρασης και τις μερίδες ξηράς τροφής, ωστόσο δεν είναι δυνατό να κερδίσουμε τον πόλεμο με κουβέρτες». Παρ’ όλ’ αυτά ακόμη και σύμφωνα με την Wall Street Journal, «ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας για τις κατεστραμμένες από τον πόλεμο ανατολικές περιφέρειες της Ουκρανίας ύψους 7 εκατ. (όχι δισεκατομμυρίων) δολαρίων».

Πάντως το Κίεβο έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένο τόσο από την υποδοχή και τη φραστική στήριξη, όσο και από την απόφαση να του χορηγηθούν 53 εκατομμύρια δολάρια πρόσθετης βοήθειας στον τομέα της ασφάλειας, ενώ λόγος γίνεται και για άλλα 116 εκατομμύρια ως υποστήριξη σε εξοπλισμό και εκπαίδευση για τις μονάδες συνοριοφυλακής, ένα από τα πιο «πονεμένα» σημεία της ουκρανικής άμυνας.

Το Κίεβο έχει ανακοινώσει τα σχέδια μεγάλων οχυρωματικών έργων στα σύνορα με τη Ρωσία, τουλάχιστον στο κομμάτι, που έχει υπό τον έλεγχό του, καθώς το τμήμα, που ξεκινά από την Περιφέρεια του Λουγκάνσκ και εν συνεχεία του Ντονιέτσκ και ως τη θάλασσα της Αζοφικής βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ρωσόφωνων ανταρτών και την ηγεσία της «Νοβορωσίας», όπως έχει πλέον επισήμως βαπτιστεί και από το Κρεμλίνο το υπό διαμόρφωση ανεξάρτητο κρατικό μόρφωμα του πληθυσμού της περιοχής.

Μένει να δει βέβαια κανείς πώς ακριβώς θα υλοποιηθούν οι υποσχέσεις αυτές και πολύ περισσότερο ποια θα είναι η τελική μορφή του νομοσχεδίου, που ενέκρινε η Γερουσία και αποδίδει τελικά στην Γεωργία, την Ουκρανία και τη Μολδαβία το καθεστώς «μεγάλων συμμάχων των ΗΠΑ, που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ». Η λεγόμενη «Πράξη για την υποστήριξη της ελευθερίας της Ουκρανίας-2014» σχεδιάστηκε από τον περιβόητο γερουσιαστή Μενέντες και δίνει τη δυνατότητα δαπάνης 350 εκατ. δολαρίων για τους σκοπούς αυτούς εντός του 2015.

Αν και σαφώς προβληματισμένο, το Κρεμλίνο δεν δείχνει να ανησυχεί σφοδρά, καθώς δείχνει πλέον αποφασισμένο για «σκληρό παιχνίδι», αλλά σε μια περιοχή, που θεωρεί και επί της ουσίας είναι «γήπεδό» του. Αυτό πιστεύει και ο «θεσμικός» διεθνολόγος Σεργκέι Καραγκάνοφ, ο οποίος εκτιμά ότι η Ουάσιγκτον προχωρά με προσεκτικά βήματα, θεωρώντας ότι κάθε βεβιασμένη κίνηση «θα μπορούσε να ωθήσει τη Ρωσία σε ακόμη πιο σκληρές ενέργειες, όπως απλώς η διάλυση της Ουκρανίας και η περαιτέρω ταπείνωση των ΗΠΑ, οι οποίες αναλαμβάνουν ηθικές υποχρεώσεις, τις οποίες δεν σκοπεύουν και δεν μπορούν να υλοποιήσουν».

Άλλοι Ρώσοι ειδικοί επισημαίνουν ότι τόσο για τον πρόεδρο Ομπάμα, όσο και για την ελίτ, που ασκεί πάνω του σημαντική επιρροή, οι προτεραιότητες πλέον έχουν μετακινηθεί στο πεδίο της ισλαμικής τρομοκρατίας και της αντιμετώπισης του Ισλαμικού Κράτους, για την οποία ουδείς μπορεί να προβλέψει πόσα οικονομικά μέσα θα χρειαστούν και μάλιστα σε ένα διεθνές πλαίσιο οικονομικής αβεβαιότητας και δυσπραγίας, που επιτείνεται από την υφεσική κατάσταση της οικονομίας της ΕΕ.

Επομένως θα απαιτηθεί πολύ μεγαλύτερος χρόνος εωσότου ικανοποιηθούν οι υποσχέσεις προς τον κ. Ποροσένκο, ο οποίος θα πρέπει άμεσα να ασχοληθεί με τη διενέργεια των βουλευτικών εκλογών και την προετοιμασία της χώρας του ή όσου μέρους έμεινε από αυτήν για ένα βαρύ κατά τις προγνώσεις χειμώνα.

Διαιβάστε επίσης:

«Κίνδυνος αφανισμού των γουναράδων»