Ν. Χουντής: Μελανό σημείο η συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση
«Αποδεικνύει τη μεγάλη μετάλλαξη που έχει επέλθει στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο δεν αρνείται να συνεργαστεί μέχρι και με δυνάμεις που υμνούν ακόμα το Μεταξά, μόνο και μόνο για να “περάσουν” τα σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα», τόνισε ο ίδιος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο newsbomb.gr.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε την ανάγκη συνεργασίας όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, όλων των δυνάμεων που επιδιώκουν την ανατροπή των πολιτικών του μνημονίου και αντιπροτείνουν ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης. Ερωτηθείς μήπως η πρόταση αυτή του Αλέξη Τσίπρα παραείναι φιλόδοξη, ο κ. Χουντής είπε «ό,τι σήμερα δεν φαίνεται πιθανό, λόγω της δυσκολίας ή των εμμονών κάποιων ηγεσιών, μπορεί να ανατραπεί υπό την πίεση των πραγμάτων».
Για τον Λουκά Παπαδήμο και την κυβέρνησή του είπε: «Ενας τραπεζίτης έγινε πρωθυπουργός για να εξυπηρετήσει ευθέως τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, χωρίς διαμεσολαβητές».
Για τον Αντώνη Σαμαρά και τη Ν.Δ.: «Ηδη περάσαμε στη φάση που οι πολιτικοί έχουν απομακρυνθεί από τον προθάλαμο της πρωθυπουργίας, στον οποίο συνωστίζονται τεχνοκράτες. Αν η Ν.Δ. πληρώσει αυτή την τάση θα είναι άξια της τύχης της».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Νίκου Χουντή στο newsbomb.gr:
Η Σύνοδος Κορυφής της 9ης Δεκεμβρίου προσπάθησε, για μια ακόμα φορά, να αντιμετωπίσει την κρίση. Θεωρείτε ότι πέτυχε το στόχο της;
Οι αποφάσεις της 9ης Δεκεμβρίου, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, αλλά χαράσσουν μια καταστροφική πορεία για την οικονομική και κοινωνική συνοχή της Ενωσης. Ταυτόχρονα, «υπόσχονται» αφενός πανευρωπαϊκή λιτότητα για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς πια και, αφετέρου, περιορισμό της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Οι απαιτήσεις για έτοιμους, κονσερβαρισμένους, μη ελλειμματικούς προϋπολογισμούς και οι αυτοματοποιημένες κυρώσεις στους «απείθαρχους» διαμορφώνουν ένα οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο που δεν επιτρέπει εναλλακτικές αναπτυξιακές πολιτικές.
Πού ακριβώς οδηγούμαστε, λοιπόν;
Προφανώς η συγκεκριμένη πορεία δε θα έχει τα αποτελέσματα για τα οποία λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις. Δηλαδή, δε θα αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους, η οποία μαστίζει πια ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο την Ελλάδα και τις αδύναμες χώρες. Δε φαίνεται να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του υπό κατάρρευση ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Διαιρούν την Ευρώπη σε πολλές ταχύτητες. Οδηγούν την ευρωζώνη σε κατάρρευση.
Δική μου προσδοκία και πολιτικός στόχος είναι η επαναθεμελίωση της Ευρώπης στη βάση των αρχών της οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της δημοκρατίας. Η κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων δεν προοιωνίζεται τέτοια εξέλιξη. Επομένως, αναμένω πολιτικές ανακατατάξεις και κοινωνικούς αγώνες που θα ανατρέψουν αυτή την κυριαρχία.
Σε ερώτησή σας, ο αρμόδιος για τα οικονομικά επίτροπος, Ολι Ρεν, απάντησε –ουσιαστικά- ότι στην Ελλάδα αποτύχαμε να φορολογήσουμε τους έχοντες, καθώς και ότι έρχονται νέες περικοπές στις συντάξεις. Με αυτά τα δεδομένα, τι μέλλον βλέπετε για την κυβέρνηση Παπαδήμου;
Θα ανατραπεί από τη λαϊκή οργή και την αγανάκτηση, καθώς –πειθήνια στην πολιτική του μνημονίου- είναι «υποχρεωμένη» να αναλάβει πρόσθετα σκληρά μέτρα. Θα αποδειχθεί ότι κινείται στην ίδια κατεύθυνση που έβγαλε το λαό στους δρόμους, για να απαιτήσει αλλαγή και εκλογική διαδικασία, ώστε να μιλήσει για τις ακολουθούμενες πολιτικές.
Βλέπετε, λοιπόν, εκλογές σύντομα;
Δεν το ξέρω. Προφανώς ορισμένοι θα θελήσουν τη μακροημέρευση της κυβέρνησης πέραν του συμφωνηθέντος χρονικού ορίου. Είμαι αισιόδοξος, όμως, ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα αποτελεί μια απάντηση στις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές και θα δημιουργήσει διαφορετικούς πολιτικούς συσχετισμούς.
Και την επομένη των εκλογών; Τι θα θέλατε να δείτε;
Να έχουν υπερψηφιστεί εκείνες οι δυνάμεις που έχουν διατυπώσει εναλλακτική πολιτική σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και μπορούν να την εφαρμόσουν. Τότε θα μπορούμε να μιλάμε για μια αλλαγή σελίδας. Ενα δύσκολο δρόμο, αλλά με φως στο βάθος του τούνελ.
Προφανώς, αναφέρεστε σε κυβερνήσεις συνεργασίας…
Αυτό που εμείς ζητάμε είναι οι εκλογές να γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Αυτό σημαίνει γενικότερο εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος. Δε σημαίνει μόνο σωστή και δίκαιη κατανομή των αποτελεσμάτων την Κυριακή το βράδυ, αλλά λειτουργεί και από πριν εξυγιαντικά στο πολιτικό σύστημα. Πρώτον, γιατί είναι το δημοκρατικότερο εκλογικό σύστημα. Δεύτερον, διότι υποχρεώνει τα κόμματα να μιλούν με πιο ειλικρινή προγραμματικό λόγο για να μπορέσει να τα ψηφίσει αυτός που ευθέως συμφωνεί με το πρόγραμμά τους και όχι με το κριτήριο του λιγότερο κακού. Αν, λοιπόν, με απλή αναλογική προκύψει μια κατάσταση, τότε ας αναζητηθούν οι συνεργασίες πάνω σε μια προγραμματική βάση. Φυσικά, δε μιλώ για τις σημερινές πολιτικές δυνάμεις και το πολιτικό πρόγραμμα το οποίο ακολουθούν, ούτε για κάποια κυβέρνηση συνεργασίας απλώς για να αναπαραχθεί το μοντέλο Παπαδήμου. Το τελευταίο, έτσι κι αλλιώς δεν είναι νομιμοποιημένο και αποτελεί πλήγμα στη Δημοκρατία, καθώς ένας τραπεζίτης έγινε πρωθυπουργός για να εξυπηρετήσει ευθέως τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, χωρίς διαμεσολαβητές. Η ανόρθωση του πολιτικού συστήματος θα γίνει με την κάθαρση των κινητοποιήσεων και των εκλογών μέσω απλής αναλογικής. Από κει και πέρα, ό,τι εντολή δώσει ο λαός.
Πώς βλέπετε, λοιπόν, αυτές τις συνεργασίες;
Είμαστε πρώτα από όλα υπέρ της συνεργασίας με τις αριστερές δυνάμεις, με αυτούς που θέλουν όχι μόνο την ανατροπή των πολιτικών του μνημονίου, αλλά ένα νέο, εναλλακτικό, παραγωγικό, αναπτυξιακό μοντέλο για τη χώρα μας. Με αυτή την έννοια, με τέτοιες δυνάμεις είμαστε ανοιχτοί σε συνεργασία. Καλούμε τις δυνάμεις της Αριστεράς και κάνουμε προσπάθειες ώστε να οικοδομηθεί η συνεργασία, που αποτελεί πολιτική και προγραμματική προϋπόθεση για μια τέτοια εξέλιξη. Δεν επιζητούμε, όμως, να μπούμε σε οποιαδήποτε κυβέρνηση συνασπισμού που θα εφαρμόσει την ίδια πολιτική την οποία καταγγέλλουμε, αποδοκιμάζουμε και προτείνουμε άλλες εναλλακτικές.
Θα βλέπατε, λοιπόν, συνεργασία με τις υφιστάμενες δυνάμεις της Αριστεράς;
Βεβαίως, εφόσον υπάρξουν προγραμματικές συμφωνίες και εφόσον, πέρα από τον τίτλο «Αριστερά», η προγραμματική θέση του καθενός προσδιορίσει ότι είναι αντίθετος με αυτές τις πολιτικές.
Αρα, θεωρείτε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου θα αναγκαστεί να πάρει μέτρα και θα οδηγηθούμε σε εκλογές από τη λαϊκή αντίδραση…
Ενδεχομένως και από την «κυβερνοπαρέα». Ενδεχομένως κάποιος να πει «εγώ δε θέλω να πάρω μέτρα».
Προφανώς, όμως, δε θα πάμε σε εκλογές με απλή αναλογική. Και το πιθανότερο σενάριο είναι μια εκλογική επικράτηση της Ν.Δ., αλλά χωρίς αυτοδυναμία…
Σε αυτές τις συνθήκες και με την έκρηξη της λαϊκής αγανάκτησης και της οργής δεν πρέπει κανείς να αποκλείσει και εκλογικές και πολιτικές εκπλήξεις τεκτονικού χαρακτήρα. Κάτι που σήμερα δε φαίνεται πιθανό, αύριο μπορεί να είναι το πιθανότερο. Αλλωστε, οι μέχρι τώρα σφυγμομετρήσεις δείχνουν ραγδαία ανατροπή των υφιστάμενων πολιτικών συσχετισμών. Αν αυτό επισυμβεί, θα σας έλεγα ότι το καλπονοθευτικό σημερινό εκλογικό σύστημα, με το bonus των 50 εδρών, μπορεί να γίνει μπούμεραγκ για τους εμπνευστές του.
Ο Αλέξης Τσίπρας ζητά τη συνεργασία των δυνάμεως της Αριστεράς για να κατέβουν μαζί στις εκλογές. Αυτό μου ακούγεται κάπως αισιόδοξο…
Είναι καλύτερο οι πολιτικές και προγραμματικές προοπτικές μιας συνεργασίας να εξασφαλιστούν πριν την προεκλογική περίοδο, οπότε μπορεί κανείς να τις χαρακτηρίσει βιαστικές και κάτω από τις σκοπιμότητες της μοιρασιάς των εδρών. Για το λόγο αυτό, εμείς όλο αυτό το διάστημα απευθυνόμαστε –και θα συνεχίσουμε- στις αριστερές δυνάμεις ως πυρήνα μιας ευρύτερης συμμαχίας προκειμένου να υπάρξει μια εναλλακτική προγραμματική αντιμετώπιση της εκλογικής μάχης και της κοινής μάχης στους αγώνες.
Οσο για την πρόταση Τσίπρα, ό,τι σήμερα δεν φαίνεται πιθανό, λόγω της δυσκολίας ή των εμμονών κάποιων ηγεσιών, μπορεί να ανατραπεί υπό την πίεση των πραγμάτων και την έντονη απαίτηση ενός ευρύτερου χώρου –την οποία δεν αμφισβητεί κανένας- να υπάρξει ένα εναλλακτικό σχήμα, μια συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς. Επομένως οι ηγεσίες που το αρνούνται μπορεί να υποχρεωθούν από τα πράγματα. Αυτή, άλλωστε, είναι και η δυναμική των πολιτικών εξελίξεων.
Πώς βλέπετε την παρουσία του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση;
Είναι ένα μελανό σημείο στην πολιτική ζωή του τόπου. Αλλωστε, σχολιάστηκε με δριμύτητα και κατηγορηματικά από άλλα κόμματα «σοσιαλιστικού» προσανατολισμού, όπως το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Αποδεικνύει τη μεγάλη μετάλλαξη που έχει επέλθει στο ΠΑΣΟΚ, που δεν αρνείται να συνεργαστεί μέχρι και με δυνάμεις που υμνούν ακόμα το Μεταξά, μόνο και μόνο για να περάσουν τα σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα.
Για το ΠΑΣΟΚ τι μέλλον βλέπετε, λοιπόν;
Με την τελευταία κυβερνητική του θητεία αποκαλύφθηκε η ριζική, συντηρητική, νεοφιλελεύθερη, ιδεολογική και πολιτική του μετάλλαξη. Με τη λαϊκή αγανάκτηση που ορθώθηκε απέναντι στα σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα, έκοψε τους δεσμούς του με κοινωνικά στρώματα που είχε παραδοσιακές, ενδεχομένως και πελατειακές σχέσεις. Ζει μια βαθιά κρίση ταυτότητας και θα ζήσει ακόμη βαθύτερη. Σίγουρα θα υπάρξουν ανακατατάξεις σε αυτό το χώρο, με αφορμή ενδεχομένως και την εκλογή νέας ηγεσίας. Αλλά αυτό θα είναι η αφορμή.
Πού μπορεί να φτάσουν αυτές οι ανακατατάξεις;
Ηδη υπάρχουν δυνάμεις που αποχωρούν σε κοινοβουλευτικό, συνδικαλιστικό και κοινωνικό επίπεδο, μη αναγνωρίζοντας τους εαυτούς τους. Πολλές από τις διεργασίες προοιωνίζονται ριζικές αλλαγές. Μια εκλογική καταβαράθρωση –όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές- θα δρομολογήσει ραγδαίες εξελίξεις σε αυτό το χώρο.
Ο Σαμαράς; Θεωρείτε ότι θα βάλει την επιθυμία του να γίνει πρωθυπουργός πάνω από όλα, με κίνδυνο να έχει τη μοίρα του Γ. Παπανδρέου;
Η συμμετοχή της Ν.Δ. στην κυβέρνηση Παπαδήμου αποκάλυψε την κίβδηλη αντιμνημονιακή αντιπολιτευτική της πολιτική. Αλλωστε, συμφωνούσε με τις πιο βασικές αποφάσεις συντηρητικού χαρακτήρα της προηγούμενης κυβέρνησης. Πλέον, έχει στερηθεί και των τελευταίων αντιπολιτευτικών προσχημάτων. Θα έχει δύσκολη εκλογική αναμέτρηση, καθώς –όπως αποδεικνύουν οι μέχρι τώρα έρευνες- δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένο ότι θα λειτουργήσει όπως παλαιότερα το δικομματικό εκκρεμές. Αυτό θα δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα στα ήδη υφιστάμενα στο χώρο της Ν.Δ.
Το να θέλει να γίνει πρωθυπουργός ο Σαμαράς θα μπορούσε κανείς να το θεωρήσει ακόμα και θεμιτό. Το κατά πόσο θα γίνει δεν το ξέρω. Ηδη περάσαμε στη φάση που οι πολιτικοί, κατά τους κυρίαρχους κύκλους, έχουν απομακρυνθεί από τον προθάλαμο της πρωθυπουργίας, στον οποίο συνωστίζονται τεχνοκράτες. Αν η Ν.Δ. πληρώσει αυτή την τάση θα είναι άξια της τύχης της.
Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!