Το ρεσάλτο στο ΠΑΣΟΚ

Κι όμως. Στους διαδρόμους της Βουλής -και όχι μόνο- γίνεται ο κακός χαμός. Διάφοροι παρατρεχάμενοι υποψηφίων (και wannabe υποψηφίων) προέδρων τριγυρνάνε με κάτι άθλια τεφτέρια στο χέρι και στριμώχνουν όποιον ΠΑΣΟΚο βουλευτή βρουν μπροστά τους για να του πάρουν την υπογραφή υποστήριξης.

Ο δε Πάγκαλος, αίφνης, μάζεψε μια ομάδα βουλευτών στη Ζαλοκώστα, στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, γιατί -λέει- κάνει κίνηση υπέρ του Ραγκούση και θέλει να κατεβάσει έναν μεταρρυθμιστή ως υποψήφιο πρόεδρο. Εννέα ήταν οι βουλευτές που έλαβαν την πρόσκληση από την αντιπροεδρία (Παντελής Οικονόμου, Μαρία Θεοχάρη, Παντελής Ασπραδάκης, Σάββας Ενιμίδης, Ντίνος Βρεττός, Μανώλης Μπετενιώτης, Κατερίνα Περλεπέ, Σιμος Κεδίκογλου, Ηλίας Καρανίκας) και συμμετείχαν σε μια δίωρη συζήτηση -πολιτική και όχι συνωμοσιακή, σύμφωνα με τη διαρροή- με βάση το μανιφέστο που δημοσιοποίησε νωρίτερα ο αντιπρόεδρος (με τίτλο: "Για μία ηγεσία προοπτικής και μεταρρυθμίσεων").. Ο Πάγκαλος τους είπε, επιμένει η διαρροή, ότι ο ίδιος δε θα είναι υποψήφιος, δε θα στηρίξει κάποιον υποψήφιο, αλλά -όπως τονίζει με νόημα- «φυσικά κάποιον θα ψηφίσει».

Από την πλευρά του, ο Χρήστος Παπουτσής, που διαθέτει αδιαμφισβήτητο πολιτικό κεφάλαιο -εντός κι εκτός ΠΑΣΟΚ- αποφάσισε να παραιτηθεί από υπουργός και να δώσει έναν αγώνα που μοιάζει μάταιος. Ποντάρει, μεν, στη συσπείρωση του Παπανδρεϊκού στρατοπέδου, αλλά «ποιου στρατοπέδου;» θα αναρωτηθούν οι περισσότεροι.

Μέσα σε όλα αυτά, κινητικότητα παρουσιάζει και το «κίνημα των 7». Μιλάμε για τους επτά υφυπουργούς που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ: Μάρκος Μπόλαρης (Υγείας), Θάνος Μωραΐτης (Ανάπτυξης), Μανώλης Όθωνας (Προστασίας του Πολίτη), Γιάννης Δριβελέγκας (Αγροτικής Ανάπτυξης), Γιώργος Πεταλωτής (Δικαιοσύνης), Φίλιππος Σαχινίδης (Οικονομικών) και Σωκράτης Ξυνίδης (Ανάπτυξης). Επειδή πήγαιναν να τους πιστώσουν -ή να τους χρεώσουν, ανάλογα με την οπτική του καθενός…- στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο, συναντώνται στο γραφείο του Γ. Πεταλωτή για να καθορίσουν (ενιαία) την περαιτέρω στάση τους. Δε νομίζω ότι θα βγουν το βράδυ και θα πουν ένα όνομα. Μάλλον το πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να κινηθεί το ΠΑΣΟΚ για να αποφύγει τον -περαιτέρω, λέω εγώ…- διασυρμό θα καθορίσουν. Επίσης, θα ξεκαθαρίσουν ότι -μέχρι στιγμής- κανείς τους δεν έχει υπογράψει για κανέναν υποψήφιο και ότι δεν πρόκειται να το κάνουν ως ρεμπέτ ασκέρι. Θα το κάνουν, όταν το κάνουν, όλοι μαζί και συγκροτημένα, με γνώμονα τις ανάγκες του τόπου και του ΠΑΣΟΚ και ενάντια στην «πρωτοφανή πολιτική αφυδάτωση» που υφίσταται αυτές τις μέρες, άνευ λόγου και αιτίας, το Κίνημα.

Το ζήτημα είναι, τελικά, αν -μέσα στο τραγελαφικό αυτό σκηνικό- το ΠΑΣΟΚ θα τολμήσει να πάει σε εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου από τη βάση, όπως ακριβώς προβλέπει το καταστατικό. Και, βέβαια, η προσήλωση στις δημοκρατικές διαδικασίες, αυτό λέει. Οι λεμονόκουπες δεν ξέρω τι θα πούν…

Γιώργος Ε. Χριστοφορίδης

Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!

Κάντε στη σελίδα του blog στο twitter!

• Αν θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση για κάθε νέο δημοσίευμα του blog επικοινωνήστε με το