Μας κοροϊδεύουν οι Σκοπιανοί!
Όχι δεν το λέμε εμείς. Το λέει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, Ljiubomir D. Frckoski, σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του για την ελληνική έκδοση του Foreign Affrais, ενός από τα περιοδικά με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη. Και, ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στη Νομική των Σκοπίων συνεχίζει, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση της χώρας του ακολουθεί μια «αφελή» και «λαϊκίστικη» πολιτική, κυρίως για εγχώρια χρήση. Ο ίδιος θεωρεί ότι η πρόσφατη «δικαίωση» των Σκοπίων από το δικαστήριο της Χάγης (Νοέμβριος 2011), στην προσφυγή τους κατά της Ελλάδας, περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα, καθώς η κυβέρνηση του VMRO-DPMNE «έγινε αιχμάλωτη της νίκης. Κατά την ερμηνεία της απόφασης, ο κυβερνών συνασπισμός κομμάτων VMRO-DPMNE καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ώστε να πιέσει για δραματική μετατόπιση της θέσης των μελών του ΝΑΤΟ και των μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σχετικά με τη θέση τους επί της διαφωνίας για το όνομα (;)! Αυτό είναι αφελής και λαϊκίστικη πολιτική, κυρίως για εγχώρια χρήση. Στη διεθνή πολιτική, αυτού του είδους τη μετατόπιση η “Μακεδονία” δεν μπορεί να την επιδιώκει, έστω και με τη βοήθεια των φιλικών της χωρών. Οι συνέπειες είναι να χάσει αποφασιστικό χρόνο, ή να ασκήσει μια πολιτική μη διαπραγμάτευσης για το συγκεκριμένο θέμα. Η ρητορική της “μακεδονικής” κυβέρνησης παραμένει ψευτοπιεστική. Στην ουσία αυτή η πολιτική ελίτ δεν μπορεί και δεν θέλει να επιλύσει το θέμα της διαφωνίας ονόματος», καταλήγει ο Σκοπιανός καθηγητής. (Σημείωση: οι λέξεις «Μακεδονία» και «μακεδονική» μεταφέρονται ακριβώς όπως τις χρησιμοποιεί ο κ. Frckoski στο άρθρο του -τα εισαγωγικά είναι δικά μας).
Με άλλα λόγια, οι Σκοπιανοί μας κοροϊδεύουν! Το λένε ξεκάθαρα ακόμη και οι δικοί τους. Και μη φανταστείτε ότι ό πρώην υπουργός Εξωτερικών της χώρας είναι κανένας… φιλέλληνας. Το αντίθετο. Είναι Σκοπιανός μέχρι το μεδούλι, όπως αποδεικνύεται και από άλλα σημεία του άρθρου του στην ελληνική έκδοση του Foreign Affairs, η ανάγνωση των οποίων προκαλεί ανατριχίλα σε όλους εμάς τους Ελληνες. Σταχυολογούμε τα πιο χαρακτηριστικά (διατηρώντας, πάντοτε, αυτούσια τη γραφή και τους επιθετικούς προσδιορισμούς του κ. Frckoski):
- «Το ζήτημα αυτό δεν μπορεί να κατανοηθεί χωρίς να γνωρίζει κανείς την ιστορία της “ελληνικής επιτυχίας” να γίνει μέρος της ΕΕ μόνο στη βάση “του ελέγχου” της άδειας χρήσης της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας και του πολιτισμού, και όχι με βάση την εκπλήρωση των οικονομικών κριτηρίων για ένταξη στην ΕΕ»!
- «…η Ελλάδα κατάφερε να γίνει εξέχον και “κερδοφόρο” μέλος της ΕΕ, μόνο ενεργώντας στη βάση της “υποχρέωσης” των ευρωπαϊκών εθνών να δεχτούν ένα νέο μέλος που ελέγχει το έδαφος των αρχαιοελληνικών και λατινικών θεμελίων του Ευρωπαϊκού πολιτισμού»!
- «…όταν εμφανίζεται ένας “κίνδυνος” να μοιραστούν ένα μέρος του εν λόγω πολιτισμού με κάποια γειτονική χώρα, τα αμυντικά ένστικτα, με βάση την εμπειρία της υψηλής κερδοφορίας από τις άδειες χρήσης του αρχαίου πολιτισμού, έχουν αρχίσει να βγαίνουν στην επιφάνεια με έναν υστερικό κατακλυσμό»!
- «…στην περίπτωση της Ελλάδας περιλαμβάνει μια σχεδόν σχιζοφρενική εμμονή στην κατασκευή εθνικά ομοιογενούς ελληνικής κοινωνίας που θα έχει ένα ενιαίο και μοναδικό πολιτισμό. Αυτή η εμμονή συνεπάγεται επίσης σκληρή πίεση εναντίον της ποικιλομορφίας και των μειονοτήτων, στο απόλυτο όριο της παρανομίας. Αντιπροσωπεύει στην Ευρώπη μια άτυπη σκληρότητα και ακαμψία έναντι της πολιτιστικής πολυμορφίας και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων…»!
- «…Η “Μακεδονία” έχει, με μεγάλη διαφορά, τα υψηλότερα πρότυπα για τα δικαιώματα των μειονοτήτων στο ευρωπαϊκό πλαίσιο…»!
- «Η Ελλάδα αντιλαμβάνεται τη “Μακεδονία” ως ένα είδος “πανούκλας ή μόλυνσης” ανεξέλεγκτων εθνικών απαιτήσεων που θα μπορούσαν να διαχυθούν και να εξαπλωθούν στην Ελλάδα…».
Ανατριχιάσατε; Παραλήρημα, είπατε; Τα Σκόπια η πιο πολυπολιτισμική δημοκρατία στην Ευρώπη;! (Εκτός κι αν, στα Σκοπιανά, το «ρεμπέτ ασκέρι» το λένε «πολυπολιτισμική δημοκρατία»…). Η Ελλάδα μια υστερική και σχιζοφρενική χώρα, που απλά τυχαίνει να ελέγχει το έδαφος του αρχαιοελληνικού πολιτισμού;! (Εκτός κι αν, στα Σκοπιανά, την ιστορική αλήθεια τη λένε «υστερία» και «σχιζοφρένεια»…). Χα!
Το σημαντικό, όμως, δεν είναι αυτό. Το σημαντικό είναι ότι ακόμη και οι τυφλωμένοι από το μίσος τους για την Ελλάδα, Σκοπιανοί, βλέπουν –και γράφουν- ότι ο πρωθυπουργός τους Ν. Γκρουέφσκι κοροϊδεύει την υφήλιο. Ακόμη και αυτοί που θεωρούν τους Ελληνες σχιζοφρενείς και υστερικούς καταλαβαίνουν ότι τα Σκόπια δεν έχουν επιδοθεί τυχαία στις συνεχείς προκλήσεις, με την ανέγερση κολοσσιαίων αγαλμάτων του Μ. Αλεξάνδρου, με τις ανιστόρητες ονομασίες αεροδρομίων και πλατειών τους, μόνο και μόνο για να προκαλέσουν την Ελλάδα. (Και εκεί) δεκάρα δε δίνουν οι πολιτικοί αν, όντως, θα ονομαστεί η χώρα τους κάπως και πώς... (Και εκεί) το μόνο που ενδιαφέρει τους πολιτικούς είναι να μετρήσουν τις ψήφους τους στις επόμενες εκλογές και να διαιωνίσουν την παραμονή τους στην εξουσία…
Το ζήτημα είναι πόσο η ελληνική διπλωματία είναι σε θέση να τα διαγνώσει όλα αυτά και να τα αξιοποιήσει υπέρ της Ελλάδας. Πολύ φοβάμαι ότι η απάντηση είναι μονολεκτική: Καθόλου.
Υ.Γ. Τουλάχιστον, ας διαβάσουν στο υπουργείο των Εξωτερικών μας άρθρα όπως αυτό (και άλλα πολύ διαφωτιστικά) που δημοσιεύει η ελληνική έκδοση του Foreign Affairs (τεύχος Φεβρουαρίου) για το θέμα…
Κάνε στη σελίδα του blog στο facebook!
Κάνε στη σελίδα του blog στο twitter!