Στον Καιάδα οι «γιαουρτορίχτες». Ναι, αλλά υπό έναν όρο!
Εκείνο, όμως, που δε το χωράει το μυαλό μου είναι ότι ΑΚΟΜΑ δεν έχουν ανακοινώσει ημερομηνία εκλογών! Εδώ μέχρι και την… άδεια του Σόιμπλε πήραμε (ο οποίος στη συνέντευξή του στο Βήμα της περασμένης Κυριακής μας ενημέρωσε ότι -πλέον, προφανώς…- έχουμε δικαίωμα να κάνουμε εκλογές!). Αλλά, κάποιοι εδώ στο Ελλάντα, είναι βασιλικότεροι του βασιλέως. Δε θέλουν, κατά πως φαίνεται, να διακινδυνεύσουν ούτε στο ελάχιστο να χάσουν την αποκλειστική αντιπροσωπεία της τρόικα, των δανειστών μας και των ξένων πατρόνων τους γενικότερα.
Η ερώτηση είναι απλή: Τι περιμένουν για να ορίσουν ημερομηνία εκλογών; Αν δεν υπάρχει κάτι άλλο σκοτεινό, αν δεν ετοιμάζουν καμιά καινούρια κωλοτούμπα, κάποια ακόμη απίθανη δικαιολογία για να μην αφήσουν τον ελληνικό λαό να εκφραστεί, γιατί δεν προκηρύσσουν εκλογές; Αν κάτι άλλο ύποπτο δε μας επιφυλάσσουν, γιατί δε μας λένε μια ημερομηνία; Ας μην είναι κι αύριο το πρωί. Ας είναι και λίγο πιο μακριά. (Μέχρι τις 13 Μαΐου, ε; Μην παίρνουν και θάρρος ορισμένοι!).
Αν ορίσουν μια ημερομηνία θα ηρεμήσουμε όλοι. Θα μας αποδείξουν ότι τα περί μιας ακόμη κοροϊδίας, μιας ακόμη αναβολής ήταν απλά στη σφαίρα της φαντασιοπληξίας μας, της συνωμοσιολογίας μας. Θα ηρεμήσουμε κι εμείς όλοι, αφού θα είναι πλέον συγκεκριμένος ο χρόνος όταν ο ελληνικός λαός θα εκφραστεί. Κι αφού θα ξέρουν όλοι ότι τώρα θα τους δοθεί το δικαίωμα να εκφραστούν και να κάνουν τις επιλογές τους γνωρίζοντας πολύ καλά την (σκατο)κατάσταση -κι όχι με μπαρμπουτσαλιές τύπου «λεφτά υπάρχουν»- ίσως γλιτώσετε και μερικά γιαούρτια.
Διότι, όσο αφαιρείς από τον κόσμο το δικαίωμα να αποφασίσει, όσο νιώθει ότι κάποιοι άλλοι αποφασίζουν κεκλεισμένων των θυρών -γι’ αυτόν, χωρίς αυτόν- τι να κάνει; Του έκοψες το μισθό, τη σύνταξη, το δώρο, το επίδομα. Φορολόγησες και τον αέρα που αναπνέει. Του επέβαλες ό,τι χαράτσι μπορούσε να φανταστεί το άρρωστο μυαλό σου. Κάπου θα ξεσπάσει κι ο κόσμος, όταν κάθε μέρα φτύνει αίμα να εξασφαλίσει το γάλα των παιδιών του. Η οργή συσσωρεύεται. Κι όλο και θα φύγει και κάνα γιαούρτι. Κι όλο και θα φύγει και κάνα νεράντζι. Επί δικαίων και αδίκων.
Μετά, ναι. Αν μας πείτε πότε θα γίνουν οι εκλογές, αν μας πείτε ότι την τάδε ημερομηνία -μετά ένα, ενάμισι, άντε και δύο μήνες- θα αποφασίσουμε για το μέλλον το δικό μας και τον παιδιών μας, τότε να στείλουμε τους «γιαουρτωρίχτες» στον Καιάδα. Μέχρι τότε, όμως;