Τι να ψηφίσω;
- Ψηφίστε, λέει, μόνο κόμματα που «σίγουρα» θα μπουν στη Βουλή, αλλιώς η ψήφος σας πάει χαμένη…
- Ψηφίστε, λέει, μόνο κόμματα που μπορούν να πιάσουν αυτοδυναμία, για να μην έχουμε ακυβερνησία…
- Ψηφίστε, λέει, μόνο μνημονιακά κόμματα, γιατί αλλιώς θα γίνουν σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί, θα χάσετε τις περιουσίες σας και θα… σας βιάσουν τις κόρες…
Εντάξει. Αυτοί παίζουν το παιχνίδι τους, γιατί θέλουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους σε βάρος του ελληνικού λαού. Το ζήτημα είναι εμείς τι κάνουμε.
Η απάντηση στο ερώτημα «τι να ψηφίσω» είναι πολύ απλή και ξεκάθαρη:
Ψηφίζουμε το κόμμα και τον πολιτικό που θα θέλαμε να έχουμε κυβέρνηση και πρωθυπουργό. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ.
Δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Δεν υπάρχουν υπολογισμοί. Δεν υπάρχουν ναι μεν αλλά.
Κάνουμε μια προβολή και ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΙΘΑΝΟ Ή ΑΠΙΘΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ρωτάμε τον εαυτό μας:
- Θα ήθελα αυτό το κόμμα για κυβέρνηση;
- Θα ήθελα τον επικεφαλής του για πρωθυπουργό;
- Αν το πρόγραμμά τους εφαρμοζόταν ως κυβερνητική πολιτική της Ελλάδας, πόσο ευχαριστημένος θα ήμουν;
Αυτές ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΕΣ είναι οι ερωτήσεις.
Διότι, ιδιαίτερα όπως είναι σήμερα τα πράγματα, ΚΑΝΕΙΣ δε μπορεί να σας διαβεβαιώσει ποιο κόμμα θα μπει στη Βουλή και ποιο όχι. Δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα κόμματα. Το πολύ-πολύ να υπάρχουν ΠΡΩΗΝ μικρά και ΠΡΩΗΝ μεγάλα.
Διότι, πόσο μάλλον, ΚΑΝΕΙΣ δε μπορεί να μιλήσει για πιθανότητες αυτοδυναμίας. Ισως, μόνο, να μπορεί κάποιος να μιλήσει για ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ μη αυτοδυναμίας.
Διότι, δεν υπάρχουν αδιέξοδα και μονόδρομοι στη Δημοκρατία. Υπάρχουν συγκεκριμένα παραδείγματα χωρών, όχι πολύ μακριά μας, που όταν βρέθηκαν αντιμέτωπες με ανάλογους δήθεν «μονόδρομους» επέλεξαν τον άλλο δρόμο και, σήμερα, στέκονται γερά στα πόδια τους.
Ο λαός αποφασίζει. Και, μετά, αυτοί που ο λαός επέλεξε να στείλει στο Κοινοβούλιο, είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ για να τα βρουν μεταξύ τους, για να κυβερνήσουν τον τόπο. Οχι όπως θα θέλουν τότε αυτοί, αλλά σύμφωνα με τις εντολές του ελληνικού λαού.
Τέλος.