Δημήτρη, σου αλλάξανε τα φώτα!

Το σπίτι δεν είχε ρεύμα. Είχε κοπεί όσο έμενε ξενοίκιαστο. Λογικό.

Ο Δημήτρης μπαίνει στο site της ΔΕΗ για να πάρει πληροφορίες, πώς θα επανασυνδέσει το ρεύμα στο διαμέρισμα που νοίκιασε. Δε βγάζει άκρη και παίρνει τηλέφωνο. Είναι Σάββατο και η τηλεφωνική γραμμή της ΔΕΗ ξεκουράζεται. Επανέρχεται τη Δευτέρα. Μετά από αναμονή περίπου 15 λεπτών, ακολουθεί ο εξής διάλογος:

- Θα μας φέρετε έναν παλιότερο λογαριασμό για να δούμε τον αριθμό της παροχής, ένα πιστοποιητικό ηλεκτρολόγου εφόσον το παλιό έχει λήξει, την αστυνομική σας ταυτότητα, το συμφωνητικό της μίσθωσης θεωρημένο από την εφορία, θα πρέπει να γνωρίζετε τα στοιχεία του ΑΦΜ σας και θα μεταφέρετε το λογαριασμό στο όνομά σας, πληρώνοντας ένα ποσό ως εγγύηση.

- Το ποσό αυτό θα το πληρώσω επί τόπου ή μπορώ να το βάλω στον πρώτο λογαριασμό;

- Αν είναι μέχρι 50 ευρώ μπορεί να μπει στον πρώτο λογαριασμό, αλλιώς πρέπει να το πληρώσετε επί τόπου.

- Και πώς θα γνωρίζω αν έχει λήξει το πιστοποιητικό του ηλεκτρολόγου;

- Ρωτήστε τον ιδιοκτήτη. Θα ξέρει.

- Και μπορώ να απευθυνθώ σε οποιοδήποτε κατάστημα της ΔΕΗ για την επανασύνδεση;

- Βεβαίως κύριε.

Οντως, ο Δημήτρης –καθώς δεν έχει ακόμα μετακομίσει, βέβαια, αφού το νέο του σπίτι δεν έχει καν ρεύμα- Τρίτη στις 8.15πμ βρίσκεται στο κατάστημα της περιοχής του. Αναμονή: τρεις ώρες! Όταν φτάνει στην πηγή, όμως, δεν του δίνουν νερό, γιατί το «οποιοδήποτε κατάστημα» καταρρέει σα χάρτινος πύργος.

- Ααα, το συγκεκριμένο διαμέρισμα δεν έχει περάσει στα computer και δε μπορώ να γνωρίζω τι είδους ρεύμα έχει για να προσδιορίσω την εγγύηση. Πρέπει να πάτε από το κατάστημα της ΔΕΗ στο οποίο ανήκει για να το ψάξουν στα βιβλία…

Τρεις ώρες, μισή μέρα δουλειάς, μόλις πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Την επομένη, ο Δημήτρης παρουσιάζεται στο αρμόδιο γραφείο. Παίρνει το χαρτάκι προτεραιότητας. Γράφει τον αριθμό 96. Εκείνη την ώρα εξυπηρετείται το νούμερο 14. Εξυπηρετούν μόλις τρεις υπάλληλοι, η μία από τις οποίες εξαφανίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και λείπει από το γραφείο της για περισσότερη ώρα από αυτή που τελικά τη βλέπουμε μπροστά μας…

Αλλες επτά (!) ώρες χαμένες… Άλλη μια μέρα απουσίας από τη δουλειά. Γίνεται έτσι χωριό;

Γιώργος Ε. Χριστοφορίδης

Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!

Κάντε στη σελίδα του blog στο twitter!