Ο Αγιος Λουκάς, βοήθειά μας...

Αφού χάσαμε σχεδόν μια βδομάδα -από την περασμένη Παρασκευή- πριν να καταλήξουμε στο πρώτο όνομα που «έπαιξε» για τη θέση του πρωθυπουργού, ακόμη και μετά το «Habemus Papadimum» εμείς συνεχίζουμε να ζούμε στον κόσμο μας. Την ίδια ώρα, όμως, στον περίγυρό μας συμβαίνουν πράγματα και θαύματα. Οι Ευρωπαίοι ακόμη περιμένουν να τους πούμε αν τελικά «δεχόμαστε» τη συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου, που τόσο αίμα φτύσαμε για να επιτύχουμε! Η Ιταλία τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον ίδιο αδιέξοδο δρόμο που πήρε η Ελλάδα –και γκαζώνει προς τον ίδιο τοίχο. Οι παγκόσμιες αγορές –της Αθήνας συμπεριλαμβανομένης- παραπαίουν, αδιαφορώντας αν ο νέος μας πρωθυπουργός είναι ο Σούπερμαν ή ο Σούπερ-Γκούφυ. Και ούτω καθεξής.

Με άλλα λόγια, κανείς δεν κάθεται σε μια γωνιά, χειροκροτώντας τον Γιώργο και τον Αντώνη (άντε και τον άλλο Γιώργο, τον Καρατζαφέρη), που τα κατάφεραν να συμφωνήσουν στο πρόσωπο του Λουκά, αφού παλινδρομούσαν επί μια ολόκληρη εβδομάδα. Το αντίθετο. Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους (που, καμιά φορά, γίνονται δημόσιες χάρη στα ξεχασμένα μικρόφωνα), τρελούς μας θεωρούν που χάνουμε έστω και ένα λεπτό. Για τον απλό λόγο ότι δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Ούτε του ενός λεπτού.

Κι εμείς; Αντί να ανασκουμπωθούμε και να στρωθούμε στη δουλειά, έστω και αφού χάσαμε τόσο καιρό, έχουμε –για μια φορά ακόμα- εμπλακεί στη δική μας περιδίνηση. Το «φοβερό» ερώτημα που μας απασχολεί αυτό τον καιρό, συνοψίζεται στο αν ο Λουκάς είναι τελικά Αγιος ή διάβολος. Και οι δύο θεωρίες έχουν τους φανατικούς υποστηρικτές τους:

- Για τους μεν, ο Παπαδήμος είναι το φάρμακο που θα γιατρέψει όλες τις αρρώστιες. Δεν πα’ να μιλάμε για παθογένειες δεκαετιών της ελληνικής κρατικής μηχανής, για δυσλειτουργίες βαθειά ριζωμένες στην στα τρίσβαθα της χώρας; Ο Χάρυ Πότερ-δήμος θα τα φτιάξει όλα όπως πρέπει, με το μαγικό του ραβδάκι. Λογικό, θα μου πείτε: είναι τόσο μεγάλη η απογοήτευση του μέσου Ελληνα που τον πνίγει. Και, ως γνωστόν, ο πνιγμένος ψάχνει από κάπου να πιαστεί. Ακόμη κι αν αυτό το κάπου είναι τα μαλλιά του.

- Για τους δε ο, Παπαδήμος είναι εκπρόσωπος του σιωνισμού, της διεθνούς συνομωσίας, μιας τριμελούς επιτροπής που θέλει να ελέγξει την υφήλιο, ώστε να θησαυρίζουν μερικές μεγάλες οικογένειες μέσα από την εξαθλίωση όλων μας. Είναι ο εκπρόσωπος των τραπεζιτών που θέλουν να μας αφανίσουν όλους. Κι αυτό σωστό. Οι συνωμοσίες πουλούσαν ανέκαθεν.

Δεν ισχύει κανένα από τα δύο. Ο Παπαδήμος δεν είναι Χάρυ Πότερ. Διαθέτει εμπειρία σχετική με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο τόπος, χαίρει εκτίμησης στο εξωτερικό που θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμη υπό τις παρούσες συγκυρίες. Αλλά, δε θα μας αφήσει ήσυχους η Τρόικα επειδή θα της κάνει το ξόρκι «αφοπλίσιους» ο Χάρυ Πότερ-δήμος!

Και, βέβαια, ασφαλώς μπορεί κανείς να προσάψει στο νέο πρωθυπουργό ότι, μόλις καμιά 15αριά μέρες πριν αναλάβει, έγραφε άρθρο στους Financial Times με το οποίο απέρριπτε κατηγορηματικά το κούρεμα ακριβώς που θα κληθεί τώρα να εφαρμόσει. Ότι, ναι, ήταν αρχιτέκτονας της εισόδου της Ελλάδας στο ευρώ, με τον τρόπο που έγινε, με τα προβλήματα που δημιούργησε, με την τροχιά στην οποία έβαλε τη χώρα.

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, όμως, ας σταθούμε λιγάκι. Ας δούμε τι είχαμε στα χέρια μας. Τίποτα. Μια καταστροφή. Έναν πρωθυπουργό, τον Παπανδρέου, που είχε χάσει τελείως το παιχνίδι, όπως περίτρανα απέδειξε το απονενοημένο διάβημα του δημοψηφίσματος. Και έναν υποψήφιο πρωθυπουργό, τον Σαμαρά –από την άλλη- που θα προτιμούσε να απέλθει από τον ίδιο το ποτήριον τούτο.

Τι έχουμε τώρα, στη μ.Π. (μετά-Παπαδήμο, όχι... μετά-Πότερ) εποχή; Κάτι διαφορετικό. Και το διαφορετικό είναι από μόνο του καλύτερο από το τίποτα. Είναι μια ελπίδα πως κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο. Υπάρχουν εγγυήσεις; Όχι, βέβαια.

Ο Λουκάς Παπαδήμος ούτε Αγιος είναι, ούτε διάβολος. Θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Όπως όλοι μας.

Γιώργος Ε. Χριστοφορίδης

Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!

Κάντε στη σελίδα του blog στο twitter!