Η «επιθετική υποχώρηση» του Σαμαρά

Δεν εξηγείται εύκολα το σκηνικό γύρω από την υπογραφή. Ας δούμε πώς είχαν τα πράγματα μέχρι χτες: Ηδη, 255 βουλευτές είχαν ψηφίσει μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με στόχο ακριβώς να υπογράψει τη δανειακή σύμβαση και να δεσμεύσει ολόκληρη τη χώρα στη συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου. Ηδη, ο πρόεδρος της Ν.Δ. είχε στείλει επιστολή στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, απευθυνόμενος –ουσιαστικά- στους 24 από τους 27 πρωθυπουργούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης. «Τι άλλο να κάνουμε; Δώσαμε το πράσινο φως στην κυβέρνηση ενός κυρίου που δεν τον γνωρίζαμε. Δεσμευτήκαμε, εν λευκώ, να υπογράψουμε μια δανειακή σύμβαση που δεν τη γνωρίζουμε, που δεν ξέρουμε τι θα μας φέρει ο Παπαδήμος μετά τις διαβουλεύσεις με τους ξένους. Τι άλλο θέλουν από μας; Είναι δυνατόν οι Γερμανοί να θεωρούν ότι η Ευρώπη να βγει αλώβητη από ένα τέτοιο μπρα ντε φερ, έναν ωμό εκβιασμό που –σε περίπτωση οριστικής άρνησης Σαμαρά- θα φέρει την Ελλάδα σε μια προ-πτωχευτική διαδικασία;», αναρωτιούνται οι γαλάζιοι βουλευτές. Οι ίδιοι, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, επισημαίνουν ότι ένιωσαν άβολα και όταν άκουσαν τον πρωθυπουργό να μιλά μπροστά στον Μπαρόζο και να προτρέπει τα κόμματα «να δουν τι θα κάνουν με τις ενυπόγραφες εγγυήσεις». Τονίζουν ότι ήταν «τουλάχιστον εντυπωσιακή» η στάση Παπαδήμου, που επέλεξε να θέσει ο ίδιος το θέμα της υπογραφής, την ώρα που ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το απέφυγε χαρακτηριστικά, προτιμώντας να αφήσει το «μπρα ντε φερ» αυτό στους Γερμανούς. «Ο Παπαδήμος μίλησε σα να είναι τρίτος που κάνει προτροπές προς τα ελληνικά κόμματα και όχι ως ο Ελληνας πρωθυπουργός που μιλά εκ μέρους ολόκληρης της χώρας», υπογραμμίζουν στελέχη της Ν.Δ.

Όλα αυτά, μέχρι χτες. Σήμερα το πρωί, άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά τον πρόεδρο της Ν.Δ. και τον έχει ζήσει σε όλη του την πορεία ως πολιτικού (μένοντας κοντά του και στα πέτρινα χρόνια), μας έλεγε ότι ο Σαμαράς θα το τραβήξει μέχρι το τέλος. «Κανένας πολιτικός που θέλει να γίνει πρωθυπουργός δε μπορεί να κατεβάζει κάθε δυο και τρεις τα παντελόνια», τόνιζε χαρακτηριστικά. Κι αν τον υποχρεώσουν να διαλέξει μεταξύ υπογραφής και καταστροφής της χώρας; επιμείναμε. «Ε, τότε, ο Αντώνης θα επιλέξει μια “επιθετική υποχώρηση”». Προφανώς, ο συνομιλητής μας είχε γνώση της πρόθεσης Σαμαρά να στείλει την επιστολή με την υπογραφή του σε ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Eurogroup, στην οποία μάλιστα δεν αναφέρει λέξη περί επαναδιαπραγμάτευσης. Όμως, ούτε αυτό καλύπτει την ξεκάθαρη απαίτηση των δανειστών μας, για μια κοινή επιστολή με τις υπογραφές Παπαδήμου, Παπανδρέου, Σαμαρά και Καρατζαφέρη, κάτω από τις δεσμεύσεις για την πορεία της χώρας βάσει των συμφωνηθέντων.

Κι επειδή όλα δείχνουν ότι οι δανειστές μας δεν θα κάνουν βήμα πίσω, ο Αντώνης Σαμαράς –που, όπως είναι φυσικό, χειρίζεται προσωπικά το θέμα της υπογραφής- δεν έχει, πλέον, την πολυτέλεια των λογικών προβληματισμών που θέτουν οι βουλευτές του. Η χώρα βρίσκεται τόσο κοντά στην οριστική καταστροφή, που έχουμε πλέον ξεπεράσει αυτή τη φάση. Δε μπορεί πια να βαραίνει στο μυαλό του Σαμαρά τίποτε άλλο, παρά ο κίνδυνος της κατάρρευσης (της χώρας και του ίδιου, που θα τη χρεωθεί). Είναι, πια, απολύτως δευτερεύων ο –ανθρώπινος, πάντως- φόβος για το κόστος που θα υποστεί από μια νέα πλήρη υποχώρηση, μετά την εγκατάλειψη της σκληρής αντι-μνημονιακής γραμμής (υπό τη σκιά του εθνικά επικίνδυνου καπρίτσιου Παπανδρέου με το δημοψήφισμα) και την αναγωγή του «δεν υπογράφω» σε σημαία της πολιτικής του στο δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας… Δυστυχώς.

Ο Σαμαράς πρέπει να λάβει υπόψη του αυτό που σκέφτονται, πια, πολλοί Ελληνες: «Βαλ’ τη, τη ρημάδα, την υπογραφή, να τελειώνουμε. Να πάρουμε τα λεφτά, να σώσουμε τη χώρα και μετά να έχουμε το χρόνο να κάνουμε όλες τις κινήσεις που απαιτούνται για να βγει η Ελλάδα από το απόλυτο τέλμα». Σήμερα, η όλη κουβέντα γίνεται με το πιστόλι στον κρόταφο. Ακόμη και ο Βενιζέλος, το πρωί, ουσιαστικά προέτρεψε τον Σαμαρά να υπογράψει εντός της ημέρας, για να πάρουν από βδομάδα οι εγγυήσεις την έγκριση του Eurogroup και να υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος των περίπου 10 ημερών που απαιτούν οι διαδικασίες για την εκταμίευση των χρημάτων πριν τις 15 Δεκεμβρίου.

Το στρίμωγμα του Αντώνη χειροτερεύει κάθε ώρα που περνά, γιατί όλο και περισσότεροι πολίτες νιώθουν την επερχόμενη καταστροφή και αποσυνδέουν την περηφάνια του Αντώνη από την εθνική τους περηφάνια. Μια οπτική λέει πως, αφού ο Γιώργος και το ΠΑΣΟΚ έχουν τελειώσει, είναι βέβαιον ότι ο Αντώνης θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Ο στόχος του πρέπει να είναι να βοηθήσει τον Παπαδήμο να καθαρίσει τα σκ…, ώστε όταν αναλάβει ο ίδιος, το δικό του έργο να είναι πιο εύκολο.

Στο δε επιχείρημα περί συνεπειών που θα αντιμετωπίσουν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αν αφήσουν την Ελλάδα να καταρρεύσει, απάντησε σήμερα ο υπουργός Οικονομικών: μη γελιόμαστε, οι δανειστές μας γνωρίζουν καλά μέχρι πότε επαρκούν τα αποθέματά μας. Και, σίγουρα, όλο αυτό το διάστημα έχουν καταστρώσει τα σχέδιά τους, ακόμη και για το worst case scenario και έχουν θωρακίσει τις οικονομίες τους, ακόμη και για το ενδεχόμενο πλήρους κατάρρευσης της Ελλάδας και εξόδου της από το ευρώ.

Μπροστά στον Αντώνη, γκρεμός. Πίσω του, ρέμα. Απλά, μεταξύ δύο κακών καλείται να επιλέξει το μικρότερο.

Γιώργος Ε. Χριστοφορίδης

Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!

Κάντε στη σελίδα του blog στο twitter!