Όταν ο Παύλος τα κάνει… θάλασσα
Στην ουσία είναι όλες παράνομες, επειδή δεν υπάρχει εθνικό χωροταξικό σχέδιο που να θέτει τους κανόνες του παιχνιδιού.
Ή, μάλλον, δεν υπήρχε. Μέχρι τις 4 Νοεμβρίου. Διότι, στις 4 Νοεμβρίου (την ώρα ακριβώς που κατέρρεε η κυβέρνηση Παπανδρέου, δηλαδή…) επτά υπουργοί υπέγραψαν –δια περιφοράς- το νέο χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών. Το οποίο δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ την ίδια ακριβώς μέρα. Πρεμούρα, είπατε; «Πρωτοφανής αποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής», λέω εγώ…
Τι κάνει το νέο χωροταξικό για τις υδατοκαλλιέργειες; Τίποτα. Τίποτα καλό, δηλαδή. Αφενός, είναι ένα θολό νομοθέτημα, που δεν προσφέρει αλλά, μάλλον, αφαιρεί προοπτικές από έναν εκ των πλέον συναλλαγματοφόρων κλάδων της ελληνικής οικονομίας. Είναι αποτέλεσμα απίστευτων ακροβασιών, με συνέπεια να απαιτεί σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων για να εξειδικευτεί, οι οποίες είναι βέβαιον ότι θα τα κάνουν όλα μπάχαλο. Αφετέρου, ξεσηκώνει κύμα –δικαιολογημένων σε πολύ μεγάλο βαθμό- αντιδράσεων από τουριστικούς φορείς, τουριστικές περιοχές και επαγγελματίες του τουρισμού, οι οποίοι βλέπουν –εξαιτίας της θολής κοινής υπουργικής απόφασης- να απειλούνται δουλειές, επενδύσεις και υποδομές.
Σε όλα αυτά προσθέστε και το μεγάλο φάουλ του Παύλου Γερουλάνου. Ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού υπογράφει τη γκρίζα απόφαση, την ίδια ώρα που διατηρεί οικογενειακή επιχείρηση υδατοκαλλιέργειας στην Κεφαλονιά. Μάλιστα, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας είναι η σύζυγός του, Λάρα. Ακόμη και αψεγάδιαστη να ήταν η απόφαση –που δεν είναι- πώς να μην ξεσηκώσει σάλο το προφανές αυτό ασυμβίβαστο; «Η υπογραφή του κ. Γερουλάνου προκαλεί εύλογα ερωτηματικά για την ευκολία με την οποία μπήκε. Αρνούμαι να πιστέψω ότι αυτή συνδέεται με την οικογενειακή επιχείρηση ιχθυοκαλλιεργειών», τόνισε με νόημα ο βουλευτής της Ν.Δ. και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, Κώστας Μαρκόπουλος, μιλώντας στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου της συντονιστικής επιτροπής φορέων από όλη την Ελλάδα, για το χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών.
Φτάσαμε, έτσι, στην απίστευτη εικόνα να υπογράψει τη διακήρυξη για την απόσυρση του χωροταξικού, ακόμη και ο –προερχόμενος από τη Ν.Δ.- υφυπουργός Τουρισμού, Πέτρος Αλιβιζάτος. Με άλλα λόγια, ένας υφυπουργός της κυβέρνησης Παπαδήμου στρέφεται κατά του υπουργού του στην ίδια κυβέρνηση, ζητώντας να αποσυρθεί η απόφαση που ο «πολιτικός προϊστάμενος» του υπέγραψε προ 20ημέρου!
Και οι καταγγελίες καλά κρατούν. Όπως σημείωσε ο κ. Μαρκόπουλος, είναι ψευδές ότι έχει ληφθεί υπόψη σχετική γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης. Γι’ αυτό και παραιτήθηκε ο πρόεδρός του και τρία ακόμη μέλη.
Το πρόβλημα είναι ότι σ’ αυτή τη χώρα, οι πολιτικοί μας πετυχαίνουν πάντα να τα κάνουν θάλασσα. Γι’ αυτό και δεν καταφέρνουμε, τελικά, να παράγουμε τίποτα. Πάρτε τη Νορβηγία, για παράδειγμα, η οποία είναι παγκόσμιος leader της αγοράς σολομού και καλλιεργεί απείρως πολλαπλάσιες ποσότητες ψαριών από την Ελλάδα σε θάλασσες που –εξαιτίας των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών- έχουν πολύ μικρότερη δυνατότητα απορρύπανσης από τις ελληνικές. Προφανώς, η Νορβηγία δεν έχει τον τουρισμό μας. Αλλά ούτε και το κράτος μας έχει. Διότι είναι σαφές ότι και τουριστική ανάπτυξη μπορεί να γίνει και ο κλάδος των υδατοκαλλιεργειών να συνεχίσει να υπάρχει, στην ίδια χώρα. Αρκεί οι κανόνες να είναι μελετημένοι, σαφείς και να υπάρχει κράτος να τους εφαρμόσει.
Τι κατάφερε, λοιπόν, ο κ. Γερουλάνος μ’ ένα σμπάρο; α) οι επιχειρηματίες των ιχθυοκαλλιεργειών είναι δυσαρεστημένοι, β) οι φορείς του τουρισμού είναι έξαλλοι, γ) ο ίδιος είναι διπλά εκτεθειμένος, αφού τον ξεμπρόστιασε δημοσίως ο υφυπουργός του, αλλά και για το προφανές ασυμβίβαστο της υπογραφής του.
Μπράβο, Παύλο.
Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!