Φέτα με σφραγίδα κατά των ελληνοποιήσεων
Το αυτονόητο, δηλαδή, που έχουν κάνει οι Γάλλοι για τη σαμπάνια και όλες οι χώρες του κόσμου για να προστατέψουν τα προϊόντα τους από τις «μαϊμούδες» και να διασφαλίσουν τα εισοδήματα των παραγωγών τους. Κι αυτό το πετύχαμε μετά χιλίων κόπων και βασάνων, κι αφού επί χρόνια καθυστερούσαμε τις σωστές κινήσεις, ζημιώνοντας τους Ελληνες κτηνοτρόφους, την ίδια τη δύσμοιρη την ελληνική οικονομία.
Και μετά τι κάναμε; Αρχίσαμε τις νοθείες και τις ελληνοποιήσεις. Εκμεταλλευόμενοι το ξέφραγο αμπέλι των ελεγκτικών μηχανισμών του Δημοσίου, κάποιοι άρχιζαν να βαφτίσουν «φέτα» όποιο τυρί έβρισκαν μπροστά τους. Δεν πα’ να είναι βουλγαρικό, δεν ‘πα να έχει μέσα ό,τι να ‘ναι… (Μερικές «φέτες» που πουλάνε τα σούπερ μάρκετ, αν τις πας στο Χημείο του Κράτους, θα τρίβεις τα μάτια σου). Με άλλα λόγια, βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας. Πάλι.
Γι’ αυτό και είναι δεδομένο ότι η πρόταση του Αστέριου Ροντούλη, του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, θα προκαλέσει αντιδράσεις. Λυσσαλέες. Γιατί κάποιοι θα χάσουν πολλά λεφτά. Αν και, κανονικά, θα έπρεπε να χάσουν και τον ύπνο τους. Αν γινόταν έλεγχος –λέμε τώρα…- «ορισμένοι» θα έβλεπαν λουκέτο, ίσως και χειροπέδες.
Τι λέει ο Ροντούλης; Το εξής απλό: Να θεσμοθετηθεί υποχρέωση, κάθε φέτα να αναγράφει –με σφραγίδα στο ανάγλυφό της- τον κωδικό του συγκεκριμένου τυροκομείου που την παρήγαγε. Με τον τρόπο αυτό, τίθενται προ των ευθυνών τους τόσο η εταιρεία όσο και ο παραγωγός, όταν κάποιος –ακόμη και ο ανταγωνιστής- θα θελήσει να διαπιστώσει αν αυτό που πουλάνε είναι πράγματι φέτα, που παρήχθη στην Ελλάδα. Μια απλή βόλτα από το Χημείο του Κράτους είναι αυτή. Και, ασφαλώς, η σχετική ρύθμιση (οι πληροφορίες λένε ότι ο Ροντούλης πιέζει για να ενταχθεί σε ένα από τα αμέσως επόμενα νομοσχέδια του υπουργείου Ανάπτυξης) πρέπει να προβλέπει αυστηρές ποινές για τους παρανομούντες.
Εφόσον κάτι τέτοιο εφαρμοστεί, είναι βέβαιον ότι οι εξαγωγές θα εκτοξευτούν και οι κτηνοτρόφοι θα επιτυγχάνουν πολύ καλύτερες τιμές. Δεν είναι τυχαίο που –καταγεγραμμένα- η Ελλάδα κάνει εξαγωγές φέτας ήδη από το 1.200 π.Χ.!
Το ζήτημα είναι κατά πόσον πραγματικά θέλουμε να σώσουμε το «λευκό χρυσό» των κτηνοτρόφων, με μια τόσο απλή κίνηση που θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους και κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Στοίχημα, ότι η πρόταση Ροντούλη θα πέσει σε τοίχο... Γιατί, όπως όλες οι ιδέες που λύνουν μεγάλα προβλήματα με απλό τρόπο, θίγει συμφέροντα. Κι επειδή στο θέμα εμπλέκονται πολλά υπουργεία, όπως π.χ. το Ανάπτυξης του κ. Χρυσοχοΐδη, όλο και κάποιος θα αποφασίσει ότι «απαιτείται η σύσταση μια τριμελούς επιτροπής για να μελετήσει το ζήτημα»…
Μακάρι να διαψευστούμε. Εδώ θα είμαστε.
Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!