Δεν μου κοβόταν το χέρι καλύτερα…

«Ποιο ρε μεγάλε;» πρόλαβα να τον ρωτήσω.

«Το κωλόχερό μου που έριξε ψήφο σε αυτούς τους καραγκιόζηδες, όλους αυτούς που μάζεψε ο Γιωργάκης να μας κυβερνάνε, ακόμα και τώρα με τον Παπαδήμο».

Και δεν είχε άδικο ο φίλος μου, πρασινοφρουρός του '81 και του '85.

Τι τσίρκο είναι αυτό ρε παιδιά μέσα στο υπουργικό, με έναν Παπαδήμο έκπληκτο και αμήχανο να βλέπει τους υπουργούς του από το ΠΑΣΟΚ να τρώγονται σαν τα σκυλιά – για τα ψηφαλάκια πάντα, βεβαίως – βεβαίως.

Γιατί πέρα από την ανεπάρκειά τους που μας οδήγησε εδώ που είμαστε ( ποιον να πρωτοθυμηθείς; Τον Παπακωνσταντίνου; Τον Δρούτσα; Τον Πεταλωτή; Ή τον Ραγκούση που τα έκανε μπάχαλο με τους ταξιτζήδες καλοκαιριάτικα; Μήπως το γίγαντα Θεόδωρο που έστρεψε ακόμα και το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ κατά του ΠΑΣΟΚ με τις απίστευτες δηλώσεις του «μαζί τα φάγαμε», «οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κοπρίτες», ποιον να πρωτοθυμηθείς;)

Τώρα αυτό το τσίρκο μεταφέρθηκε και στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (τρομάρα μας), όπου ο φουκαράς κ.Παπαδήμος πρέπει να κυβερνήσει αλλά κυρίως να κάνει το θηριοδαμαστή σε υποψήφιους δελφίνους και υποδελφίνους του ΠΑΣΟΚ που με τη συμπεριφορά τους θέλουν να αγοράσουν ανεκτικότητα και ψήφους από τους πολίτες.

Πλακώνεται ο Βενιζέλος με τον Ρέππα που δεν μπόρεσε να υλοποιήσει το πρόγραμμα για την εφεδρεία των δημοσίων υπαλλήλων και τώρα η Τρόικα ζητά να γίνουν 150 χιλιάδες απολύσεις.

Πλακώνεται η Διαμαντοπούλου με τον Ρόβλια και πάει λέγοντας.

Οι τύποι είναι απίστευτοι. Εδώ η χώρα καίγεται, οι περισσότεροι Έλληνες θα κάνουν Χριστούγεννα όπως στην κατοχή του '42 και οι «πασοκάνθρωποι» της κυβέρνησης κοιτάζουν πώς να σώσουν τα κοτέτσια τους.

Μωρέ, όχι το χέρι σου κόβεις, αλλά και το πόδι σου κι ότι άλλο εξέχει και σου περισσεύει ( για να μην το ονοματίσω, μας διαβάζουν και παιδιά).