Τρίζουν τα κόκαλα του Ανδρέα

Με έναν Γιώργο Παπανδρέου για μια ακόμα φορά εκτός τόπου και χρόνου να... πανηγυρίζει για εκεί που έφτασε τη χώρα μας με τα εγκληματικά λάθη της κυβέρνησής του και με τα ψέματα που είπε στον ελληνικό λαό (μέχρι πριν από λίγους μήνες μας διαβεβαίωναν ότι αναδιάρθρωση του χρέους δεν θα χρειαστεί να γίνει κι ότι δεν έχουμε σταγόνα πετρέλαιο).

Με τους περισσότερους συνέδρους να είναι χωρισμένοι σε βενιζελικούς, παπουτσικούς, κατσελικούς, παπανδρεϊκούς και τρέχα γύρευε σε πόσα άλλα κομμάτια.

Με έναν παππού του παμπάλαιου ΠΑΣΟΚ, εποχής ζιβάγκο και βάλε, να πετάει γιαούρτια στον Βενιζέλο φωνάζοντας: «Θα του το πληρώσω το κοστούμι. Θα του το καθαρίσω . Εγώ είμαι το σωστό ΠΑΣΟΚ».

Με ένα Βενιζέλο να τα έχει πάρει όλα παραμάζωμα με το γνωστό αλαζονικό ύφος και να αρθρώνει ένα χλιαρό συγνώμη για όσα εγκλήματα σε βάρος του λαού έγιναν τα 2 τελευταία χρόνια, αλλά χωρίς να το πιστεύει κι αυτό.

Με έναν Παπουτσή ξαφνικά να καταγγέλλει κυβερνητικές αποφάσεις που ο ίδιος όμως μέχρι προχθές ψήφιζε σαν υπουργός αυτής της κυβέρνησης.

Και με 10 στημένους νεολαίους σε μια γωνιά της αίθουσας να χειροκροτούν μόνο αυτοί τον Παπουτσή, σε μια παγερά αδιάφορη αίθουσα για όσα έλεγε ο πρώην κομιστής της σημαίας του Πολυτεχνείου.

Με λίγα λόγια θάλασσα εν κρανίω στο χώρο του δύοντος πράσινου ηλίου.

Κι όπως τους έβλεπα στην τηλεόραση έλεγα ότι όπου να' ναι, θα εμφανιστεί ο Ανδρέας να τους πάρει όλους στο κυνήγι με μια βρεγμένη σανίδα.

Όσοι είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε από κοντά τον Ανδρέα Παπανδρέου νιώσαμε ότι αυτό το σαββατοκύριακο θα έτριζαν τα κόκαλά του από το κατάντημα του ΠΑΣΟΚ.