Επιτέλους, υπάρχει Ελλάδα
Δεν ξέρω αν θα δεχθούν τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για την ανεύρεση των 11,5 δισ. ευρώ οι χαρτογιακάδες της τρόικα που έρχονται να ακούσουν μεθαύριο τα ισοδύναμα μέτρα για το τεράστιο αυτό ποσό που αποφάσισαν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί, έναντι των απάνθρωπων προτάσεων της τρόικα για νέες μειώσεις μισθών και απολύσεις.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι επιτέλους μετά από 2,5 χρόνια ξεφτίλας, δουλικότητας και υποταγής στις όποιες εντολές της τρόικα, έχουμε μία εθνική γραμμή για διαπραγμάτευση, έχουμε ένα δικό μας πλαίσιο, έχουμε τις δικές μας κόκκινες γραμμές γι αυτά που μας ζητά η τρόικα.
Δεν ξέρω πόσα και τι θα κερδίσουμε. Μπορεί και τίποτα. Ή κάτι ψίχουλα.
Αλλά από τον γνωστό "yes men" ουρανοκατέβατο υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου που υπέγραφε ό, τι του έδιναν, γιατί η κυβέρνηση του Γιωργάκη δεν έβαζε κόκκινες γραμμές πουθενά, κάνουμε ένα νέο εθνικό ξεκίνημα, μετά τις αποφάσεις των τριών αρχηγών, για τα «ναι» και τα «όχι» που θα πούμε στην τρόικα μεθαύριο στην Αθήνα.
Κι είναι η πρώτη φορά μετά 2,5 χρόνια σκουριάς και της πικρής αίσθησης ότι έχουμε οδηγηθεί όλοι μας σαν αρνιά σε ομαδική σφαγή, ότι επιτέλους υπάρχει Ελλάδα, όρθια και ενωμένη, αποφασισμένη και διεκδικήτρια του μίνιμουμ δικαιώματός της για σεβασμό από την Ευρώπη.
Μετά την σιωπή των αμνών των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, ακούγεται για πρώτη φορά η κραυγή μιας Ελλάδας που θέλει να ζήσει σαν ισότιμο μέλος με τις άλλες χώρες της Ευρώπης, κι όχι σαν μια χώρα «Μπανανία», όπως τη θέλουν η Μέρκελ και οι δικοί της.
