Κοινωνία της ζούγκλας
Κάθε μέρα που περνάει, κάθε μέρα που όλο και περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν να φάνε, η Ελλάδα διολισθαίνει στην κοινωνία της ζούγκλας όπου η ανθρώπινη ζωή έχει πια την αξία ενός κινητού τηλεφώνου ή μιας τσάντας που περιέχει μερικά κέρματα.
Έχουν διπλασιαστεί πέρυσι οι ληστείες σε τράπεζες, καταστήματα, σπίτια με θύματα ανυπεράσπιστους πολίτες που εκτελούνται εν ψυχρώ από αδίστακτους ημεδαπούς κι αλλοδαπούς δολοφόνους, εάν τολμήσουν να αντισταθούν.
Στις συμμορίες των ενόπλων που έχουν χάσει λόγω κρίσης τις παραδοσιακές «δουλειές» τους (προστασία νυχτερινών κέντρων, εκβιασμοί τοκογλύφων, προστασία πλουσίων και επωνύμων) έχουν προστεθεί και οι ορδές των πεινασμένων που πολύ εύκολα πια μπορούν να βρουν ένα όπλο και να ληστέψουν τράπεζες και σπίτια μη διστάζοντας να πυροβολήσουν κατά αθώων πολιτών.
Είναι κι αυτό ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα της ανελέητης τρόικα με το πρόγραμμα λιτότητας που έχει επιβάλλει στη χώρα μας και το έχουν αποδεχθεί οι κυβερνώντες, αδιαφορώντας για την κοινωνική έκρηξη που δημιουργείται και την ανθρωπιστική κρίση που έχει οδηγηθεί η Ελλάδα.
Τελικά θα φαγωθούμε μεταξύ μας; Θα μετατραπούμε όλοι σε θηρία της ζούγκλας που θα αρπάζει ο ένας από τον άλλον το κομμάτι κρέας που έχει στα δόντια του;
Είναι η ώρα των σκληρών αποφάσεων και για το ζήτημα αυτό από την κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της άγριας εγκληματικότητας στην Ελλάδα. Αλλιώς θα γίνουμε Τέξας, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι και ίσως χειρότερα.