Μια ψόφια αγελάδα

Λες και ο Ρουβάς ίπταται πάνω από τις πλαζ καθημερινά και τους ρωτάει: «Περνάτε καλά;» Και όλοι με μια φωνή απαντούν «Ναι, περνάμε πολύ καλά».

Περνάνε καλά με το 50% της ανεργίας στους νέους 25 χρονών. Περνάνε καλά με τον πατέρα τους που είναι σε απόγνωση έτοιμος να κόψει φλέβες. Περνάνε καλά που θα τους πάρει για τα επόμενα 20 χρόνια σκλάβους ο κάθε Γερμανός και Κινέζος επενδυτής – λεφτάς. Περνάνε καλά που δεν μπορούν καν να ονειρευτούν , να ζήσουν μόνοι τους, να ξεφύγουν από το σπίτι των γονιών γιατί δεν έχουν λεφτά ούτε για το καθημερινό φαγητό και έτσι παραμένουν στο πατρικό σπίτι τουλάχιστον για να τρώνε.

Και μην μου πείτε το γνωστό «Ε, να μην κάνουν τα παιδιά ένα μπάνιο;» Όχι να μην κάνουν την ώρα που καίγεται η Ελλάδα και μας έχουν στήσει στον τοίχο για εκτέλεση. Γιατί αν τα νιάτα δεν ξεσηκωθούν ,δεν πιέσουν, δεν διαμαρτυρηθούν, δεν βγουν στους δρόμους να φωνάξουν για να δείξουν σε ντόπιους και ξένους Τροϊκανούς ότι δεν πάει άλλο ποιος θα ξεσηκωθεί; Η διαβητική γιαγιά από τα ΚΑΠΗ;

Οι νέοι της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας είναι ήδη στους δρόμους και δεν πάνε για μπάνιο.

Στην δική μου εποχή δίναμε σκληρές μάχες στους δρόμους για την παιδεία, το 114 άρθρο του Συντάγματος για τις βρώμικες πολιτικές παρεμβάσεις του τότε βασιλιά και για άλλα πολλά μικρότερα και λιγότερο σημαντικά που μας απειλούν σήμερα.

Όταν ο νέος των 18-20 χρονών γίνεται «παραλίας» αντί διαμαρτυρόμενος πολίτης στην πλατεία Συντάγματος, τότε αυτή η κοινωνία έχει μόνο μια τύχη και έναν δρόμο: Να γίνει κοινωνία των υποτακτικών και δούλων.