Παίζουν με την αγωνία μας
Έχω αρχίσει να νιώθω ότι όλοι αυτή η ομάδα που αποφασίζει για εμάς και τα παιδιά μας, για το μέλλον μας και τη ζωή μας, από Λαγκάρντ και Μπαρόζο μέχρι Σόιμπλε και Ολάντ, παίζουν με την αγωνία και τις αντοχές μας.
Γιατί δεν μπορεί από τη μια όλοι σε Βρυξέλλες, Παρίσι και Αμερική, να μιλάνε με γλυκά λόγια για την Ελλάδα, να μην συζητάνε καν την περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, να λένε όλοι τους (από Μέρκελ και Ρέσλερ, μέχρι Όλι Ρεν και Ντράγκι) ότι η Ελλάδα ματώνει αλλά θα παραμείνει οπωσδήποτε στην ευρωπαϊκή οικογένεια, ότι θα επιμηκύνουν ακόμη και τις υποχρεώσεις μας και εδώ οι υπάλληλοί τους, οι τρεις άνθρωποι–ρομπότ της τρόικα, να κάνουν ό,τι μπορούν με τις παράλογες απαιτήσεις τους, για να πέσει η κυβέρνηση, να βγάλουν τους Έλληνες στο δρόμο στην πιο επικίνδυνη κοινωνική έκρηξη και έτσι να οδηγήσουν ουσιαστικά την Ελλάδα στη δραχμή και στο χάος.
Οι διάφοροι Τόμσεν και Σια επιμένουν σε μέτρα που η εφαρμογή τους θα διαλύσει οποιαδήποτε κυβερνητική συμμαχία στην Ελλάδα. Ενώ τους δείχνουν τα στοιχεία ότι πλέον αυτή η κοινωνία έχει φτάσει σε αδιέξοδο και σε μία επικίνδυνη ανθρωπιστική κρίση, αυτοί επιμένουν στα σκληρά τους μέτρα.
Και εδώ μπαίνει ένα ερώτημα κρίσιμο: ενεργούν ανεξάρτητα οι υπάλληλοι αυτοί της τρόικα στην Αθήνα από τα αφεντικά τους; Μήπως υλοποιούν κάποιο εγκληματικό σχέδιο, σκοτεινών οικονομικών συμφερόντων που ποντάρουν στην πλήρη χρεοκοπία της Ελλάδας, πέρα από τα σχέδια των Βρυξελλών και της Νέας Υόρκης;
Ή τελικά μας δουλεύουν όλοι μαζί; Δηλαδή «ναι, ναι, ναι» στο Σαμαρά όταν βλέπει τη Μέρκελ και τον Ντράγκι, αλλά η παρασκηνιακή οδηγία στους τρεις γκαουλάιτερ της τρόικας είναι «σκοτώστε τους Έλληνες»;
Ας είμαστε έτοιμοι για όλα και κυρίως ας είμαστε επιφυλακτικοί στις ξαφνικές αγάπες των δανειστών μας.